Kötü Futbol, Üç Puan

Rakibin puan sıralamasındaki yerine fazla aldanmış olacak ki dört ofansif oyuncu ile maça başladı Kemal Kılıç. Orta sahanın merkezinde ise Koman ve Bekir'e şans verdi. Koman ileride oynayan isimlere pas çıkaran, tempoyu ayarlama görevini üstlenen bir isim. Fakat Bekir'in haftalardır takıma katkısı yokken neden tercih edildiğini bir türlü aklım almıyor. Hem de orta sahanın gerisini toplayabilecek Renan gibi bir isme sahipken...
 
Öne oynama alışkanlığı yok belki ama ikili mücadelelerdeki başarısı bile şu maçı daha az stresli hale getirirdi. Hem sahadaki ofansif oyuncu sayısının da fazla olduğunu göz önünde bulundurunca oyunun geride kurulmasını ve daha derli toplu hücum edilmesini de sağlayabilirdi Renan. Ayrıca kötü oynamasına rağmen Bekir'i sahada tutup taraftarın önüne atmaktan daha mantıklı bir tercih olurdu sanıyorum.
 
Böyle bir tercih yapılmayınca ve hücumları da çok adamla yapmaya çalışınca, Gaziantepspor sezon başından beri bulamadığı kontra atak fırsatlarını buldu. Ve son beş maçta gol bulamayan takım, bu sezon ilk kez bir maçta iki gol atmayı başardı. 
 
Vasat bir savunmaya sahip ve doldur boşalt yapmaktan başka bir hücum silahı olmayan Adanaspor, karambollerle ve rakibin acemilikleriyle kazanmayı başardı. Maçın özeti budur.
 
Kemal Kılıç ise Erzurumspor maçından sonra bir kez daha uzatmalarda paçayı kurtarmış oldu.
 
Haftaya, form grafiği yükselmekte olan Boluspor karşısında benzer bir futbolun felaket getireceğini söylemek için müneccim olmaya gerek yok. 
 
Hataları görmek için de mağlubiyeti beklemeye gerek yok.