Ruiz farkı

Stratejisini, risksiz ve puan odaklı kurguya bağlaması aynı zamanda İtalya’yı da düğümleyen anlayış oldu. Gök Mavililer, klasik savunma anlayışını her zamanki gibi iyi uygulasa da, kendi silahının yüzüne çevrilmiş olmasının çaresizliği içindeydi. Oyunu organize etmede ‘Maestro Pirlo’ görevini yerine getirirken, problem, savunan rakibi açacak ya da hücumu organize edecek adam eksikliği olarak ortaya çıktı. Zaten var olan pozisyonları da, adeta zorlayarak, iyi pas ötesinde aynı zamanda arkadaşlarını da pozisyona iten Pirlo oldu. Kosta Rika’nın fazlalığı ve farkı da burada Ruiz ile ortaya çıktı.
İtalya, çok tecrübeli ve kaliteli bir oyun kurucu olan Pirlo ve ne zaman ne yapacağı belli olmayan aykırı forvet Balotelli’ye sahip. İşte sorunun başlangıç noktasıda burası. Pirlo ve Balotelli’yi iyi marke eden her takım, İtalya’ya karşı avantajlı olur. Çünkü, oyunun değişmesini sağlayabilecek fark oluşturacak oyuncu yok.

İTALYAN DEFANSI MI

CHIELLINI’nin oynadığı İtalya’nın gol yemeden maç tamamlası zor.Hata yapıyor, olmuyor penaltı yapıyor ama vazgeçilmiyor. Standart tempoda oynayan İtalya’da oyun, eğer hesapta olmayan, kontrol dışına çıkmışsa, defans önde oynamak zorunda kalıyor ve adeta bütün foyaları ortaya çıkıyor. Devam ederse daha etkili, daha bitirici, daha ezici rakipler bekliyor İtalya’yı.
Kosta Rika ise, Ruiz’in kalitesi, Campell’ın iyi oyunu ve takım hırsı ile takdir edilecek bir başarıya imza attı. Savunma da gösterdikleri başarı, İtalya gibi savunma ülkesini bile kıskandıracak kadar iyiydi. Gruptan çıkmak için yeterli bir oyun oynadılar ama daha fazlası için verebilecekleri birşeyleri yok. Ölüm grubundan canlı çıkmak gibi büyük bir işi başarmak,yeterince ses getiren, kupanın sürprizi olacak bir sonuç.