Oyunsuz sonuç...

Bu hazırlık maçı sayılmayacak anlamdaki karşılaşmadan sonra, ilk maçımızdı diyebiliriz İrlanda için. Haliyle, Fatih Hoca da bu ilk ciddi rakibe karşı esas oğlanları sahaya sürerek başladı. Oyunun başlangıcı ve devamı tam bizi anlatan şekilde cereyan etti. Maça çok konsantre şekilde ve yardımlaşarak başlayan Millilerimiz, rakibi ezdiğini ve maça hakim olduğunu düşündüğünde gevşemeye de başlamıştık.

İNANILMAZ NORMAL

BU anlarda bizi, artık alışılagelmiş inanılmaz Onur kurtarışları ve hakemin gözlerine perde inmesi kurtardı. Fakat biz garip bir futbol anlayışı olan bir takımız. O yüzden bizi çözemiyorlar ya da çözdüklerinde darmadağın oluyoruz. Hiç yokken, kampın şimdiden yıldızı olan Ahmet İlhan’ın kafası (İçimizdeki İrlandalılar hariç) bizi sevindirirken, İrlandalıları şoke etti.
Golü atıp öne geçtik ama oyun olarak İrlanda bizden hep daha iyiydi. İrlanda’nın iyi ama bizde problem olarak gözüken durum, dağınık ve deorganize olmasıydı. Sahaya yayılma ve iyi paylaşım konusundaki ciddi fark aradaki kalite farkını pasifize etti. Biz sahada yeni ve birbirinden habersiz bir takım gibiyken, İrlanda bağlantıları sağlam bir bütün gibiydi.
Bizi kurtaran hep bireysellik oluyor. Tabii bir yere kadar. İrlanda karşısında da önce Onur, sonra da sahadaki varlığı tartışılır ama ağırlığı hissedilir oyuncumuz Oğuzhan çıkıp işi bitirdi. Sonuç iyi ama oyun kurgusu anlamında sıkıntılarımız var. Fatih Hoca da devreye burada girecek ve birbirine yabancı gibi gözüken bu oyuncuları tanıştırıp takım haline dönüştürecek.