Bu son olsun, bu son !!!

Temmuz ayında da benzer bir süreçten geçen ve iki kongrede de yönetime talip çıkmayan Eskişehirspor’da, dönemin Kültür ve Turizm Bakanı Eskişehir Milletvekili Nabi Avcı, eski yöneticiler ve şehrin önde gelenleriyle yaptığı seri görüşmeler sonunda, Eskişehir Basket takımını Süper Lige çıkaran Sinan Özeçoğlu’nu destekleyerek, başkan adayı olmasını sağlamıştı.

Sinan Özeçoğlu’nun başkan seçilmesinin ertesi günü kulübe gelen transfer yasağını, kabine değişikliği ve Nabi Avcı’nın bakanlığının son bulması takip etti.

Sezonun başlamasına yaklaşık 2 hafta kala yönetimini oluşturabilen Eskişehirspor, apar topar Sergen Yalçın ile anlaşıp, sezon hazırlıklarına başladı. Sinan Özeçoğlu’nun hükümet başta olmak üzere, belediyeler, ticaret odaları, sivil toplum kuruluşlarından da destek bekleyerek, 15 Milyon Liranın üzerinde sıcak parayla başladığı macera; önce gelen 3 puan silme cezası ve Sergen Yalçın’ın istifası ile sarsıldı. Daha sonra söz verilen desteklerin gelmemesiyle beraber 24 puan silme cezası dedikoduları, primler hariç sezon başından beri ödenemeyen futbolcu maaşları ve şehrin önde gelenlerinin duyarsızlığı üzerine alınan olağan üstü kongre kararıyla kötü ve erken bir final yaptı.

Eskişehirspor, kötü yönetimlerin neden olduğu dibe vurma ve hatta yok olma sürecine giren ne ilk ne de gerekli çalışmalar ve yasal düzenlemeler yapılmaz ise son takımımız olacak. Eskişehirspor gibi, bugünlerinde bile dolu tribünlere oynayan nice takımlar var olma savaşı verirken, belediyelerin, siyasetin desteklediği, taraftarı olmayan takımları Süper Ligde izlemeye ve neden maçlara seyirci gelmiyor diye düşünmemize pek anlam veremiyorum.

Benzer süreçleri yaşayan takımlara baktığımızda; Kocaelispor, Sakaryaspor, Ankaragücü, Karşıyaka, Altay, Orduspor, Malatyaspor, Diyarbakırspor, Erciyesspor, Mersin İdmanyurdu ve yine bugünlerde Gaziantepspor ilk akla gelenler.

Hector Cuper’i göreve getirdiği günlerde 5 yıl sonra Süper Lig şampiyonu olacağız diyen Nedim Türkmen’in Orduspor’u aradan geçen 5 yıl sonunda; şu an Bölgesel Amatör Ligde son sırada ve -8 puanda, gelecek yıl kapanmazsa, Ordu Süper Amatör Ligde mücadele edecek. Ordu’nun üst liglere çıkarmaya çalıştığı yeni takımı Yeni Orduspor ise şu an 3.Ligde play-off potasında, gelecek yıl onları 2.Ligde seyredebiliriz.

Kayserispor takımının Süper Lig’de oynayabilmek için, Erciyesspor ile kaç kere isim değişikliğine gittiğini hatırlamakta zorluk çekiyorum. Son dönemde iyice dibe vuran Erciyesspor ise şu an 3.Ligde mücadele ediyor, ilk 14 maç sonunda puan alamayan takım bir mucize olmazsa, Bölgesel Amatör Lige düşecek. Önümüzdeki sezonlarda Kayserispor yeniden alt liglere düşerse, işi bu sefer pek de kolay olmayabilir.

Bundan 6 sezon önce yaşadığı büyük maddi sıkıntılar dolayısıyla; Süper Ligde sezon boyu sadecce 2 galibiyet alarak sonuncu olan, ertesi sezon 1.Ligde gençlerle mücadele etmek zorunda kalıp yine ligi sonuncu bitiren Ankaragücü; uzun bir süredir iktidar ve ana muhalefetin güç savaşı cephelerinden birisine dönüştü. 2.Ligde geçen 3 uzun sezonun ardından, geçtiğimiz sezon ağırlıklı olarak ana muhalefetin destekleriyle 1.Lige çıkmayı başarmışlardı. Bu sezon başında Ankara Büyükşehir Belediyesi’nin göğüs reklamı vasıtasıyla aktardığı ciddi kaynak ve Osmanlıspor’un 4 futbolcusunu herhangi bir ücret talep etmeden, kiralık olarak yollamasıyla, ligin en güçlü takımlarından birisi haline geldiler. Ankaragücü şimdiden Süper Lig’e yeniden göz kırpıyor.

Malatyaspor 2000li yılların başında yer aldığı Süper Ligden düştükten ve büyük gelir kaybı yaşadıktan sonra, iflas noktasına gelmiş, büyük bir hızla alt liglere doğru inerken, adını Yeni Malatyaspor olarak değiştiren Malatya Belediyespor borçsuz şekilde alt liglerden yavaş yavaş üst liglere çıkmış ve bir Malatya takımı yaklaşık 15 yıl sonra, yeniden Süper Lig’e çıkmıştır. 2000li yılların ilk yarısında Avrupa Kupalarında oynayan, deplasmanda Basel’i yenen bizim bildiğimiz Malatyaspor ise şu an Malatya 1.Amatör Ligde mücadele ediyor, geçtiğimiz hafta sonu başlayan sezonun ilk maçında Battalgazi Belediyespor’a 6-1 kaybettiler.

Yine bir dönem Avrupa Kupalarında son derece başarılı olan Roma gibi takımları yenen, son haftalara kadar Süper Lig’de şampiyonluk kovalayan Gaziantepspor takımı da, çok yakın süreçte Mersin İdmanyurdu’nun, daha önceki yıllarda da Ankaragücü’nün yaşadığı sürecin bir benzerini yaşayarak, tepetaklak alt liglere doğru yolculuğa başlamış durumda. Belediye destekli Gazişehir takımı ise, 3-4 sezondur harcanan büyük paralara rağmen, 1.Ligin orta-alt sıralarının dışına çıkmayı henüz başaramadı.

Bu örnekleri çoğaltmak mümkün, TFF 1.Ligde en son puan silme cezası uygulanmayan sezon 2013-2014 olmuştu. Türkiye Futbol Federasyonun görevi sadece bu puan silme cezalarını uygulamak mı, yoksa gerekli tedbirleri almak mıdır?

Yıllardır marka değeri yaratmaktan bahsedenler, yıllara meydan okuyan kulüplerin son dönemde hiç olmadığı kadar dibe vurmalarının nedenlerini tespit etmelidir. Futbola zaten fazlasıyla ilgili olan siyaset, spor kulüpleri için yasal düzenlemeleri yapıp, bu kulüpleri standart dernek statüsünden çıkartmalı, kulüpleri batma noktasına getiren borçlanmayı yapan eski yöneticilerin, aidatlarını ödediği genel kurul üyelerinin oylarıyla ibra edildikten sonra sorumluluktan kurtulmasının önüne geçilmelidir.

Bu gidişe son verilmezse, biz bundan 95-100 yıl önce İngiltere Liginde oynayan neredeyse her takımı tanırken, kendi liglerimizde 5-10 yıl önce oynamış İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Erciyesspor, Mersin İdmanyurdu, Ankaraspor, Hacettepe, Gençlerbirliği Oftaş gibi bir çok takımın adını bile hatırlayamayacağız.