Trabzon'un reçetesi Dünya Kupası arası

Bakasetas yerine Yusuf’u Maxi Gomez’in yanına çekerek yarı bitirici yarı pasör bir profil ile hücum verimliliği amaçlanmış, Trezeguet’nin yerinde de doğal olarak Bardhi 11’deki yerini almıştı.

SIRADAN VE BAĞIMSIZ PARÇALAR

Kâğıt üzerinde üretken olan bu ön hat, topu öne taşıyamayınca çok daha sıradan ve birbirinden bağımsız parçalara büründü. Dakikalar 24’ü gösterdiğinde Ankaragücü forveti Ali Sowe Opta verilerine göre 10 kez, Maxi Gomez 4 kez topla buluşmuştu. İlk yarıyı rakip kalede üretemeden, basit top kayıplarıyla rakibe tehlike yaratma fırsatı vererek ve ritmini hiç ama hiç bulamayarak bitirdi bordo mavililer.

EN GOLCÜ İKİ İSİM SAHADA YOKTU

Avcı hücum hattına önce Djaniny, sonra Naci Ünüvar hamlelerini yaparak gidişatı değiştirmek istedi. Oyunu biraz daha rakip kaleye götürmeyi başaran, topa da sahip olan Trabzonspor, set oyununa yerleşip tehlike aramaya başladı. Bu maç öncesinde 18 golün 9’unu duran toptan bulmuş olmaları, aslında set oyunundaki sıkıntılarını biraz anlatıyordu. En golcü iki ismi de sahada yoktu. Golcüleri pasör, pasörleri golcü olunca Karadeniz ekibi üstünlüğü ele almayı başardı. Bartra’nın taşıdığı topta Djaniny rakibini ekarte ederek Ankaragücü savunmasının dengesini bozdu, kanada devrilen Maxi ortaladı, Bardhi bitirdi.

AMATÖRCE BİR PENALTI

Bordo mavililer Konyaspor karşısında 2-0’dan 1 puanı bırakınca, sonraki hafta bir kez daha öne geçtikten sonra puan kaybetmesi pek mümkün gözükmüyordu ancak golden sadece birkaç dakika sonra amatörce bir penaltı yaptıran Larsen bu düşünceyi kısa süre içerisinde yersiz çıkaracaktı. Açıkçası Dünya Kupası arasını en çok isteyecek takımların başında Trabzonspor geliyor. Saha içerisinde iyi yaptığı işleri sürekli kılamayan, set oyununda rakip ceza sahasına yaklaşmakta ve beklerini oyuna katmakta sıkıntı yaşayan, net golcüsünü hala bulamayan Karadeniz ekibinin kendine gelmesi ve şampiyonluk yarışına tutunabilmesi için bu bir buçuk aylık dönem ilaç gibi gelecektir.