Fenerbahçe DNA’sına döndü
Topa sahip olan, oyuna hükmeden ve bireysel kaliteden güç alan bir yapıya büründü.
Daha sezonun çok başındayız, keskin yorumlar yapmak için biraz erken fakat Fenerbahçe’nin oyununun sanırım en temel özelliği şu:
Fenerbahçe DNA’sına döndü. Topa sahip olan, oyuna hükmeden ve bireysel kaliteden güç alan bir yapı. Alanyaspor karşısındaki 11’e baktığımızda, bir kusur bulması gerçekten güç. Ömer Erdoğan’ın ön alanda baskı yapmayıp, savunmanın iki hattını birbirine yaklaştırmasıyla sarı lacivertliler oyun kurulumunda sorun yaşamadı ki kâğıt üzerinde en belirsiz yeri burasıydı.
ÇABUK PASLARLA TEHLiKE
İsmail Kartal, Tadic’i kenarda oynattığı için eleştirilse de aslında Sırp yıldızın kenara hapsedildiğini söylemek güç. Ferdi, Fred, Dzeko ve Szymanski’nin tümü zaman zaman kendilerini sol tarafa attılar. Bu varyasyonlar kısa paslarla tehlikeli olmayı da başardı. 14. dakikada Tadic-Dzeko-Fred-Szymanski bağlantısı. 27’de Tadic-Szymanski-Dzeko hücumu. 30’da Fred-Szymanski-Dzeko-Fred kombinasyonu çabuk paslarla tehlike yarattı.
iRFAN CAN KAHVECi SEViYE ATLADI
Yukarıda ismini saymadığım tek adam, İrfan Can Kahveci ise golü bulan isim oldu. İrfan Can’daki İsmail Kartal dokunuşu önemli. Kahveci, topu ayağına istemeyi bırakıp, topun geleceği noktaya koşmaya başlamasıyla birlikte seviye atladı. Maribor maçında onu ıslıklayanları her maç biraz daha utandırmaya devam ediyor.
İkinci yarının ilk 15 dakikası, aynı Nordsjaelland maçındaki gibi biraz zor geçti Fenerbahçe için. Alanyaspor %70’lere varan topla oynamaya ulaştı. Sonrasında duran toplar ile başlayarak oyunu tekrar rakip kale önüne taşıyan sarı lacivertliler, hafta içindeki gibi çok da zorlanmadan galibiyete uzanmayı bildi.
İsmail Kartal için iyi başlamak önemliydi ancak sanırım kendisi ve teknik ekibi hariç kimse, resmi maçlarda 12’de 12 beklemiyordu. Bu güçlü başlangıç, çıkabilecek çatlak sesleri sezon başından bitirmenin yanında camiayı kenetleme açısından da sezonun gidişatında önemli bir yere sahip.
