Son Bilic yazısı

Günlerce aynı konuşmaların yapıldığı, kasetin dönüp dönüp başa sarıldığı, çikolata tüketimine sınır koyulamadığı günler.

Arkadaşı da bildiniz. Sizi karşısına oturtan, aslında kendisiyle konuşmakta olan, sizi değil kendisini artık “o beş para etmez adam”ı sevmediğine inandırmaya çalışan arkadaş. “Ay tamam kapatalım bu konuyu, ne olur konuşmayalım artık” cümlesi bu yaralı, tepeden tırnağa yaralı arkadaşın baş cümlesidir. Sanki konuyu siz açıyomuşsunuz, siz kapatmıyomuşsunuz, siz konuşuyomuşsunuz gibi.

Hıncını bi türlü alamaz “Daha da bi şey söylemiyorum ben” biçiminde seksen sekiz tane kapanış cümlesi kurar. Ama o konu bi türlü kapanmaz. Kapanamaz. Yara açıktır zira.

Hah benim ve bu meseleyi sakız edenlerin Bilic ile ilgili durumu biraz bu minval. Son dedikçe başa dönüyoruz. O yüzden şimdi “son yazı” diyorum ama siz pek inanmayın.

Sebebini buldum ama. Neden Bilic’in gitmesini sindirmediğimizi, neden bu kadar uzattığımızı, neden bu mevzuu bi türlü kapatmadığımızı buldum. Kötü günde buradaydı, iyi günde de yanımızda olsun istedik galiba. Ondan.
Bilic memlekete geldiğinde cenneti ve cehennemi geride bırakmıştık. Şöyle de denebilir, Bilic memlekete geldiğinde cenneti ve cehennemi Gezi’de bırakmıştık. Ülkenin alnına sirkeli bez koyup bekliyoduk sabahlara kadar. Kursağımızdan geçen hep refakatçi yemeğiydi. Ömrümüz sandalye tepesinde refakatçi uykusu. Refakatçi uykusunu bildiniz siz. Refakatçi uyumaz ve fakat uyumadan olmaz.

Memleket futbolunun da en kara sezonlarından birini geride bırakmıştık. Taraftarın Gezi’deki güzelliği olmasa neredeyse ondan da vazgeçecektik.

Bilic tam bu günlerde girdi hayatımıza. O günlerdeki en iyi, o günlerdeki tek iyi, o günlerdeki en umutlu şeydi. Refakatçi uykusunda bembeyaz çarşaflı pansiyon odalarında günlerce uyuma hayali, akşamlara kadar hasır gölgelikler altında okey oynama rüyasıydı.

Bilic, kötü günde yanımızdaydı, şimdi biraz nefes aldığımız, ülkemiz için yeniden umutlandığımız bu günlerde de yanımızda olsun istedik. Ondan. Ondan kapatamadık bu konuyu.

Beşiktaş’ın yersiz yurtsuz göçebe günlerinde yanındaydı, iyi gününde de takımın başında olsun, kanatlanıp yeni stada konsun istedik. Ondan. Ondan sindiremiyoruz gidişini.

Bugün, West Ham United resmen açıkladı Bilic’le anlaştığını. Çok şaşıracaklar birdenbire nasıl bu kadar taraftar kazandıklarına. Orda artık bi gözümüz. West Ham United taraftarı, siz de gözünüz gibi bakın ona, gözünüz.
Ay tamam kapatalım bu konuyu, ne olur konuşmayalım artık. O çikolatadan da bi parça uzatın bana. Şu sütlüden. Daha da bi şey söylemiyorum ben.