Yolumuz uzun yükümüz ağır

Geçtiğimiz haftaki Akhisar maçında sakatlanan Osman ve Alexe bu hafta kadroda yer almadı.Bu sakatlar kervanına bugünkü maçın henüz 5. dakikasında sakatlanarak oyundan çıkmak zorunda kalan Ferhat da katıldı. Henüz 5. Dakikada sakatlık sebebiyle oyuncu değişikliğine gitmek zorunda kalmak kuşkusuz oyunun ilerleyen dakikalarında yapılması muhtemel bir taktik değişikliğin, uygulanması düşünülen bir planın da önünü tıkıyor.

Ferhat’ın sakatlığı bir yana,yenilen gole kadar fazla ileride basmayan, dengeli bir şekilde mücadele etmeyen çalışan Karabükspor takımının yorgunluğu ve konsantrasyon düşüklüğü kendini oldukça belli ediyordu. Bu konsantrasyon düşüklüğü,her ne kadar oldukça fazla gol yese dahi gösterdiği performans ile dikkatleri çeken Çağlar’a da yansımış durumda.

Yenilen 1. goldeki hatalı çıkışı bu konsantrasyon bozukluğunun, yılgınlığın en büyük göstergesi sayılabilir. Buna ek olarak,yenilen 2. ve 3. Golün neredeyse birebir aynı olmasını topluca savunma konsantrasyonunun dibe vurması olarak kabul edebiliriz.Gerçi her hafta 3-5 gol kalesinde gören bir kalecinin her ne kadar 20 tane pozisyon kurtarsa dahi konsantrasyon ve özgüven açısından bir düşüş yaşaması oldukça normal bir durum.

Geriye kalan 11 haftalık süreçte bu konsantrasyon sorununu aşmak hiç kolay olmayacak.Muhtemelen aşılamayacak da.Yetenek açısından kısıtlı,ekonomik olarak dar boğazda ve her gün iflasla burun buruna olan bir takımın böyle bir durumun içerisinden çıkabilme ihtimali ile Michael Jackson’ın hala yaşıyor olma ihtimali neredeyse aynı.

Umarım gelecek haftalarda kendilerine meslek olarak edindikleri bu sporun asıl amacı olan eğlenmeyi ve keyif almayı göz önünde bulundurarak sahada mücadele eden bir Karabükspor izleriz.Yolumuz uzun yükümüz ağır ama bu keyif almamız,eğlenmemiz için bir engel değil.Geleceğe umutla bakabilmemiz açısından hiç değil.