MHK'ye bir öneri

VAR sistemi hakemler için bulunmaz bir nimettir. Bunu daha önce yazmıştım. Ancak; şu sıralarda VAR bırakın nimet olmayı, neredeyse öcü gibi olmaya başladı. Geçen 8 haftaya bakıyorum öyle pozisyonlar yaşandı ki “Tamam işte bu VAR’lık pozisyon” diyoruz ama hakemlerden her ne hikmet ise hiçbir hareket yok. MHK Başkanı Zekeriya Alp ve arkadaşları hemen hemen her hafta Riva’da VAR ile alakalı çok güzel eğitimler veriyorlar, pozisyonlar gösteriyorlar, yetmedi Hollandalı eğitimci Jaap Uilenberg de ‘VAR niçin var’ı detaylı şekilde anlatıyor. Hakemlerimiz VAR ile yatıp VAR ile kalkıyorlar. Ama bazılarının sahada bu eğitimlerin hakkını vermediklerini ve saç baş yoldurduklarını görüyoruz. VAR’ın uygulanması ile birlikte hep beraber gördük ki ofsayttan gol atılıyor mu? Hayır. Ofsayt olmayan bir pozisyon için gol iptal edildi mi? Hayır. Kırmızı uygulamalarında bir standart yakalandı mı? Evet. Peki; sorun ne? VAR’ın zorluğu nerede? VAR uygulaması ile beraber hakemlerin eli çok kuvvetlendi. Ama gelin görün ki iş ceza alanlarına gelince hakemlerimiz maalesef gereğini yapamıyor. Oysa VAR; “Yüzde 100 pozisyonlar ve yüzde 100 olmayan pozisyonlar için gel” diyor. “Bak, incele ve doğrusunu ver” diyor. Bütün bu imkanlara rağmen ceza alanı uygulamalarında maalesef bir türlü standardı yakalayamadık. MHK’ye naçizane bir önerim olacak. Ceza alanı içerisindeki yüzde 100 olan ve olmayan pozisyonları hakemlere ezberletsinler. Veya IFAB’a bir öneride bulunarak VAR protokolünde ceza alanlarındaki hakem kararlarını (penaltı ile alakalı) yeniden gözden geçirmelerini veya VAR protokolünden çıkarmalarını istesinler. Belki böylece bir standart yakalarız.

OYUNUN RUHU VE HAKEMİN KANAATİ

Futbol, Oyun Kuralları kitabını kaçımız okuyor? Kural kitapları sıkıcıdır ama içleri detay doludur. Dikkatinizi çekmek istediğim bir paragraf var. Kural 5, paragraf 2 (Hakemin kararları). Diyor ki: “Kararlar; hakemin yeteneğinden en iyi şekilde yararlanılarak oyun kurallarına ve ‘oyunun ruhuna’ uygun olarak verilir. Aynı zamanda oyun kuralları çerçevesine uygun olarak hareket etme hakkına sahip olan hakemin ‘kanaatine’ de dayandırılır.” Yani? Her zaman gördüğünü çalmak ‘en iyi hakemlik’ anlamına gelmeyebilir. Kuralda yazıldığı gibi ‘oyunun ruhu’ ve ‘hakemin kanaati’ de kararlara etki eder. ‘Ruh’ ve ‘kanaat’ işin içine girince ortaya tartışılmaz bir bilimsel sonuç değil, yönetimsel bir sanat eseri çıkar. Sonuç olarak; hakemleri her zaman doğru sonuç bulan bir bilim insanı olarak değerlendiremeyiz. Onlar kanaatlerine göre de eserlerini yapan birer sanatçıdır. Eserlerini beğenen de çıkar, beğenmeyenler de çıkar. Sanatçının da iyisi zor bulunur.

ŞANSALAN’DAN SONRA İKİ GENÇ DAHA VAR

Yaklaşık 3 sezondur Süper Lig’de görev yapan hakem Ali Şansalan bu süreçte zaman zaman şanslar buldu, ancak çeşitli nedenlerden dolayı bir türlü çıkışa geçemedi. Bu sezona iyi başladı. Tek tük hatalar yapmadı değil ancak MHK Başkanı Zekeriya Alp, Ali Şansalan’a güvenerek, zor bir maçı, risk alarak verdi. Şansalan bu zor müsabakayı (Ankaragücü- Beşiktaş) mükemmele yakın yönetti. Birkaç hatası var ama sahaya baktığımız zaman çalışkan, enerjik ve 90 dakika boyunca otoritesinden taviz vermeyen bir hakem görüyoruz. Bu küçük hatalar, işte başarılı yönetim içerisinde kayboldu gitti. Türk hakemliğine yeni isimler, yeni yüzler kazandırmak mecburiyetindeyiz. İşte bu prensipten hareketle sayın Zekeriya Alp’in yeni isimler için risk alarak görevlendirme yapması takdire şayan. Ali Şansalan’ın başarılı yönetimi, aynı zamanda arkadan gelecek yeni isimlerinde çıkmasına vesile olacaktır. Artık bunları sıklıkla Süper Lig’de görebileceğiz. Benim izlediğim kadarıyla sırada; Atilla Karaoğlan ve Bülent Birincioğlu var. Abdülkadir Bitigen ve Zorbay Küçük’ü saymıyorum çünkü onlar bu aşamayı çoktan geçtiler. Zekeriya Alp bu hafta yine çok önemli bir maçı (Fenerbahçe-Konyaspor) Şansalan’a veriyorsa bence bu hakeme duyulan güvenin eseridir. Bu mesaj hem Şansalan hem de arkadan gelecek hakemlere bir moral motivasyonu olacaktır. Ben de ona güveniyor ve başarılı olmasını gönülden istiyorum.