Paylaş
Tofaş’ın hücumunu topsuz koşular üzerinden tanımlamak gerekir. Bunu, topu potaya yaklaştırarak başlatıyorlar. Raymar Morgan’ı potaya yakın topla buluşturmak da kısaların veya yine Morgan’ın penetreleri de topsuz koşunun kaynağı olarak kullanılabiliyor. Banvit karşısında bunun ilk örnekleri ikinci periyodun ortalarında Barış Ermiş’in penetreleri ile gerçekleşti ve böylelikle, dar bir süre için, kısa savunmasını çok kötü yapan Banvit hücumunun savunmada sağlıklı yerleşmesi mümkün olmadı.
Gasper Vidmar da bu bölümde oyunda olmayınca ikinci periyodun çok kısa bölümünü istediği basketbol ile geçirdi Tofaş.
Ancak bir kere daha altını çizmek gerekir ki iki takım da maç genelinde arzuladıkları oyun seviyesinden çok uzaktı ve bu durum yıkıcı serilerin gelmesini engelledi. Banvit kısalarının savunmada hiç direnç göstermediği hesaba katıldığında Tony Crocker’ın varlığı Tofaş için işleri çok daha kolaylaştırabileceği söylenebilir. O yokken hücum büyük oranda Morgan’ın yüzü dönük oyunlarına kaldı. Morgan gerek Vidmar’a gerekse Damien Kulig’e büyük üstünlük kurdu ancak Tofaş hücumu topsuz koşular ve bu koşulara yapılan servislerle beslenmediğinde çok kısa süreler için hasar verici oluyor.
Öte yandan Tofaş’ın en büyük sorunu elit bir çember savunucusuna sahip olmamak. Joshua Owens’ın da Kenny Kadji’nin de bu anlamda gelişim göstermeleri gerek. Bundandır ki Banvit kısalarının fazla tehditkar olmayan penetrelerinde dahi Tofaş savunması içeri fazla gömüldü ve dış şut imkanları yarattı Banvit için. Ancak maç boyunca bu sahneleri hayli az gördük. Zira Banvit kısaları, sezon boyunca olduğu üzere potaya yaklaşma fikrine sıcak bakmıyor. Hücumlar üç sayı çizgisinin dahi fazlasıyla gerisinde yapılan paslaşmalarla başlıyor ancak bu pasların zaman kaybından başka bir anlamı olduğu söylenemez.
Banvit, Tofaş karşısında 26 ikilik, 31 üçlük denemesi yaptı. Bu bir oyun tercihi olabilir kuşkusuz. Aynı gün oynanan Gaziantep Basketbol-Trabzonspor karşılaşmasında taraflar sırasıyla 30 ve 26 üçlük denemsi yaptı örneğin. Bu rakamlar iki takım için de bir tercih; ancak Banvit açısından bu yönde bir tercihten bahsetmek mümkün değil. Olay, rakip savunmanın yerleşimini bozamamanın getirdiği üç sayı deneme zorunluluğundan ibaret.
Oyunda kalite son periyot başlarında arttığı. Tofaş’ı bu noktada öne geçiren, ağır ve sonuçsuz Banvit hücumlarının kendilerine tanıdığı hızlı hücum imkanlarını en iyi şekilde değerlendirmek oldu. Banvit ise çok daha yüksek top sirkülasyonuna dayalı set hücumları oynadı ancak Andy Rautins’in bu şut grafiğiyle hücumu belirli bir seviyenin yukarısına çekmek çok mümkün değil. Adonis Thomas, Tony Taylor ise halihazırda fazlasıyla istikrarsız. Hem oyun hem de potaya gitme kararlılığı anlamında.
Bu şartlar altında Tofaş’ı yenmek kolay değil. Çok boyutlu hücum oyuncuları ile yüksek hareketlilik üzerinden rakip savunma yerleşimini bozup üç sayı ve penetre fırsatları yaratmak üzerine kurulu doğru bir hücum prensibi söz konusu. Altını bir kez daha çizmek gereken husus Crocker’ın varlığı halinde maçı muhtemelen daha kolay tamamlayacak olmaları. Bununla birlikte 6 sayılık düşük farkın, maç özelinde taraflar arasındaki oyun farkını yansıttığını da söylemek lazım. Sezon geneline bakıldığında Tofaş’ın Banvit’in çok çok önünde olduğunu atlamadan…
Paylaş