Zengin ile fakir

Ancak kadro zenginliğine baktığımızda, Trabzonspor kısıtlı bir kadro, Galatasaray ise neredeyse tam kadro. Trabzonspor zaten sezon başından bu yana kısıtlı bir ekiple mücadele ediyor ve yabancılarının çoğundan da yararlanamıyor. Ancak Hami Mandıralı’nın gelmesinden sonra bordo mavililer şöyle bir kendine geldi gibi oldu.
Mandıralı, takıma özgüven ve moral aşıladı. Sezon başındaki Trabzonspor gibi değil, en azından mücadele ediyor ve galibiyeti istiyorlar. Hal böyle olunca iyi bir mücadele bekledik. Ancak iki takım açısından da sanki lig bitmiş gibi bir görüntü vardı.

YİNE ONUR SAVAŞTI

ÖZELLİKLE ilk yarıda Trabzonspor’un ne doğru dürüst atağı dolayısıyla pozisyonu da yok, korneri de yok. Tek bildikleri her topu alanın Olcan’a atması. Galatasaray da kendisini fazla sıkmıyor ve nasıl olsa kazanırım havasında. İlk yarıda ne seyircisi ile ne de yapılan mücadele ile umduğumuzu bulamadık. Yalnızca Onur’un iki güzel kurtarışını seyrettik.
Trabzonspor’a göre Galatasaray’ın tuzu biraz daha kuru. Nasıl olsa Avrupa’ya gidiyor ama Trabzonspor açısından durum hiç de öyle değil. Kalan tek hedef Avrupa’da olmak ancak onların hiç de öyle niyeti yok.

SKOR KABUS OLDU

TRABZON’da kale zaten emin ellerde, defans idare ediyor ama dün ne orta sahası var ne de forvetleri. Bu isteksizlikleri ikinci yarıda da devam edince Galatasaray adeta yürüye yürüye beş dakika içinde iki gol buldu.
Onur’un bu iki gole de yapacağı hiçbir şey yoktu. Trabzonspor yediği iki golden sonra biraz kıpırdadı ve farkı da bire indirdi ama puanı kurtaramadı. Avrupa hedefi son haftaya kaldı. Gün Trabzonspor açısından hiç de iyi değildi. Hatta kabus oldu. Ancak dün çok özel bir gündü. Başta kendi annem olmak üzere tüm annelerin ellerinden öpüyorum.