Korkaklar her gün ölür

Ancak Beşiktaş karşısına neden santrforsuz çıktığını anlayamadım. Hani her maça kazanmak için çıkıyordunuz?

Cardozo ve Yatabare yedek, santrfor Deniz. Deniz de zaten Beşiktaş defansının arasında kayboldu.

İlk yarı başlarken sanki iki teknik direktör de anlaşmış gibi en büyük kozlarını sahaya sürmemişler.

Hadi Bilic’i biraz olsun anlayabilirim. Pektemek ile sahaya çıktı ve Ba’yı sakladı diyelim.

Çünkü deplasmanda oynuyor ve ilk hedefi gol yememek.

Ya Ersun Yanal? Bu neyin korkaklığı bilemedim.

Tatsız tuzsuz bir ilk yarı izledik.

Mehmet Ekici’nin şutu ve Sivok’un kafa vuruşu bizlere biraz olsun maç oynandığını hatırlattı. 35’te ise Opare’nin ikramını Özer çok kolay harcadı.

Bence iki teknik adam da korktu, “Önce beraberlik” dedi ve ikisi de ilk yarıda sınıfta kaldı.

Daha doğrusu ikisine de korkak futbol oynatmak yakışmadı.

DEMBA BA FARKI

MAÇIN ikinci yarısı biraz daha hareketli ama Beşiktaş açısından.

Trabzon’un hiç kıpırdamaya niyeti yok. Yapılan değişiklikler de zaten bunu kanıtlıyor.

İkinci yarı başlarken Yanal, Yusuf’u oyuna alıyor. Bilic ise fazla acele etmiyor ve 10 dakika bekledikten sonra Demba Ba’yı oyuna alıyor.

Kazanmak isteyen belli.

Demba Ba sanki hocasına, “Neden beni bu kadar kenarda tuttun” dercesine oyuna girer girmez golünü atıyor.

Ha, Ersun Yanal ne mi yapıyor?

O hâlâ beraberliği düşünüyor.

İş işten geçtikten sonra Cardozo’yu oyuna alıyor.

Oyuna alıyor ama sahanın en çalışkanlarından biri olan Özer’i çıkarıyor.

Mücadele etmeyi bırakın sahada yürüyen Erkan’ın her hâlde Eskişehir’den torpili var.

Ama Ersun Yanal’ın ne o kadar torpili ne de o kadar zamanı...

Sabrın ve güvenin de bir sonu var.