Her şeyi golcü farkı belirledi

Doğal olarak, “Bu gol Trabzonspor’u canlandırır” diye düşündük. Hatta Rize’nin de, yediği golün şokunu atlatamamış ve Trabzon’un 2. golü atmasını bekler bir hâli vardı. Durum böyleyken Trabzon’un baskı kurup rakibine nefes aldırmaması gerekirdi. Ancak Trabzon ne o baskıyı kurabildi, ne de oyun üstünlüğünü eline alabildi.

Özellikle orta sahada elemanları Bero, Mehmet ve hatta Okay, oyuna hemen hemen hiç katkı veremedi.

O pas trafiğini de yapamayınca, dakikalar ilerledikçe hiç hâli bile olmayan Rize canlandı. Beraberlik golünü atan Rize ilk yarının sonlarında daha da cesaretli oynayarak Trabzonspor’un olmayan temposunu adeta yerlere serdi. Kısacası ilk yarıda Trabzonspor; yorgun, temposuz, ve isteksiz bir görüntü verdi.

BiRi DURMADAN ATIYOR, DiĞERi YATIYOR!

İKİNCİ yarıda daha istekli bir Trabzonspor seyrettik. Pozisyonlarda vardı ama ne gol vardı, ne de golcü. Pardon golcü varmış; N’Doye...

1,5 sezonda Süper Lig maçlarındaki ilk ve tek golünü Galatasaray’a atmıştı. İkinci yarının ilk on dakikasında öyle iki pozisyon buldu ki, gol yapamaması mucize. Bir de Rizespor’un golcüsüne bakıyorum. Kwuke’nin görüntüsü sanki ağır sıklet güreşçisi gibi. Ama bu görüntüsüne rağmen hem bulduğu pozisyonları atıyor, hem de arı gibi çalışıyor. Diğer golcü ne mi yapıyor? N’Doye yatıyor!

Gelelim maça. İlk yarının aksine Trabzonspor ikinci yarının ortalarına doğru büyük baskı kurdu ve rakibini hatalara zorladı. Uğur’un penaltıdan attığı gol moralleri de yerine getirdi ama devamını getiremedi. 2-1’lik skoru yeterli gören Trabzonspor’a cezayı yine Kweuke kesti ve adeta golcülük dersi verdi. Tabii ki o dersi alabilene...