EZiYET, REZALET VE HEZiMET

Artık resmi olarak da ligin, daha doğrusu bu çilenin bitmesini hepimiz dört gözle bekliyoruz. Dün akşam Antalyaspor karşısında Trabzonspor’dan ne beklediğimizi kimse bilemiyor. Çünkü Trabzonspor’da bu sezon istikrar da yok. Pardon, istikrar var. Altı attıysa fazlasını bile yiyor. Geçen hafta Rizespor’a 6 gol atan takımın yerinde yeller esiyor. Ne ilk yarıda ne de ikinci yarıda sahada Trabzonspor diye bir takım gördük.


Trabzonspor’un ne oynadığı ve nasıl taktikle sahada olduğu hiç belli değil. Hadi çıkın sahaya oynayın denmiş. Yani, ‘Saldım çayıra, Mevlam kayıra...’
Nakavt oldu.


Bir de bunun üstüne Trabzonspor 10 kişi oynamaya çalışıyor. Çünkü Cardozo adeta ülkesine gitmiş ve tatiline başlamış bir görüntüde. Neyse eziyet bitiyor, sabredin bir hafta kaldı.


Zaten maç ilk yarıda bitmişti, ancak ikinci yarıda Trabzonspor gibi bir takımın bu skoru kabul etmeyerek biraz olsun mücadele etmesini beklerdik. Tam tersi oldu ve Trabzonspor ikinci yarının hemen başlarında nakavt olmuş boksör gibiydi, gardı düştü ve üst üste darbeler almaya devam etti. Nakavtı bırakın hiç bu kadar rezil olmamıştı. Antalyaspor ise abartmayalım ama bu sezon herhalde hiç bu kadar kolay kazanmamıştır. Bir de kadroda Eto’o olsaydı sonucu düşünmek bile istemiyorum. Ama fark etmez anlayana bu utanç da yeter. Daha ne olsun Antalya’nın plakası 07.

Son söz Hami hocaya, daha neyi bekliyorsun?...