Gerçekten süper yıldıza ihtiyaç var mı?

Kupayı kaldırdığımız 16-17 sezounu, bu takımın birlikte geçirdiği 3 koca yılın sonunda gelmişti. 2015 Final Four'unda, Madrid'de, ilk maçta elenirken Bjelica'nın sahadan silindiği, Bogdanovic'in ne yapacağını bilemediği günleri çabuk unutmuş, Udoh'un ilk geldiği yılı ve takıma alışamamasını nedense hatırlamamış, 2018 model Fenerbahçe'ye sezon boyunca bir "Süper yıldız" çıkaramaması ile ilgili çok çabuk eleştirmiştik. Asıl sorulması gereken soru şuydu aslında; gerçekten bir "Süpe yıldız"a ihtiyaç var mıydı? Bu takım birden fazla kahramanı ile makine gibi işlerken bir yıldıza neden ihtiyacı olacaktı ki?

Dün akşam, Fenerbahçe Doğuş, ligin en rahatsız edici deplasmanlarından Belgrad'da, asla pes etmeyen, oyunu bırakmayan, genç Kızılyıldız karşısında parkeden 80-63 galip ayrıldı.
Ve üstüne üstlük, galibiyetten daha da değerlisi, Sarı Lacivertliler, uzun Euroleague maratonunun en önemli kısmına, playoff'lara, moralli, sağlıklı ve "takım" olarak girmeye sadece 2 maç uzaklıkta!

Unuttuğumuz ve sabırsız olduğumuz başka bir konu daha vardı; Bir takımda roller ne kadar oturursa stres ve endişe seviyesi o kadar azalır. Oynadığı son 4 maçta, kritik playoff'lar öncesi, birbirine daha güvenli, rollerin olgunlaştığı harika bir Fenerbahçe vardı sahada. Maç tıkanınca yaratıcı olabilen, oyun sıkıştığında açabilen, top paylaşımını mükemmel yapan ve sahaya olması gerektiği gibi yerleşen. Kalinic ile artan savunma direncinin yanında, pas istasyonlarındaki çeşitlilik hücuma tempo katmaya başlamıştı. Bir elin parmakları nasıl birlikte uyum ile hareket ediyorsa, Fenerbahçe Doğuş aynen o ahenkte hareket etmişti.

EN BÜYÜK KANITI

Dün akşam parkede, basketbol adına olması gereken tüm doğrular mevcuttu. Guduric'in set temposunu yönettiği, Dixon'ın eski günlerine döndüğü ilk çeyrekte, minimum 4 veya 5 pas ile kolay basketler izlemiştik. Bazı pozisyonlarda adam eksiltmeyi o kadar doğru yapmıştı ki Obradovic'in öğrencileri, zaman zaman neden bu kadar boş kaldıklarını anlayamamışlardı. Kısacası herkes rahat rahat atmıştı. İlk yarıda oyuna giren 11 oyuncunun 9'u, 12 asist ile oynamıştı. İşte bu rollerin oturduğunun ve bir "Süper yıldız"a ihtiyaç duyulmadığının en büyük kanıtıydı..
3.çeyrekte, Guduric yaratmaya, Dixon atmaya devam etmişti. Üst üste bulunan 3 sayılık atışlar ile Kızılyıldız'ın konsantrasyonunu bozmuş, potasında sadece 10 sayıya izin vermişti Sarı Lacivertliler.

NEDEN BAŞARILI

Kızılyıldız, son periyota hızlı başlamıştı. Arka arkaya buldukları sayılar ve yapılan bloktan sonra Obradovic molayı hiç düşünmeden almıştı. Bu hamlesini, deplasmanda 19 sayı öndeyken yapmıştı. "Bir koçtan daha fazlası" belgeselinde bahsedildiği gibi, Obradovic'in varlığının amacı; Disiplin. Her hücum, her savunma, yanlış verilen her karar o anda düzeltilmeli. Bu parola ile aldığı mola ile neden başarılı olduğunu hepimize bir kez daha göstermişti.
Takım aynı Maccabi ile oynanan maçın son çeyreğindeki gibi farkın rehavetine kapılsa da en iyi iki stratejiden vazgeçmemişti. Ya topu Ahmet'e indirmiş, defansın onun çevresinde toplanmasını sağlamış ya da her hücumda içeri girip, forvetlere en kolay pozisyonu ayarlamışlardı. Bu iki strateji her zaman 1 veya 2 yıldızın kendi kendine yaratmaya çalışmasından iyiydi.

Fenerbahçe bu galibiyet ile muhtemelen normal sezonu 2. bitirecek ve ev sahibi avantajı ile, Belgrad'a dün akşam kazandığı noktaya, kupayı kaldırmaya geri dönecek.

Akılda kalanlar:

-Dixon'ın inanılmaz performansı. Son bir kaç haftanın acısını tam çıkardı. 2/2, 2 sayı, 7/10, 3 sayı ile oynadı toplamda 28 verimlilik üretti.

-Guduric'in her maç daha da iyiye giden performansı. 3/4, 3 sayı isabetinin yanında 5 asist yaptı.

-Bir ara faul atışlarından daha yüksek 3 sayı yüzdesi ile oynadık. Takım olarak 14/24 isabet ile %58.3!

-Dejan Davidovac'ın performansı, 18 sayı, 5 ribaunt, 3 asist, 2 top çalma ile istatistik kağıdını doldurdu.

Akıldaki sorular:

-Playoff'taki rakibimiz kim olacak?

-Pas istasyonu rolünde Ahmet bir Tomic olur mu?

-Obradovic ve Vesely'ye maç boyunca kötü tezahürat eden seyirci hiç utanmıyor mu?

-Dixon artık özgüven tazelemiştir değil mi?