Sorumlu ben miyim?

Futbolcuları seçemedim, hazırlayamadım, yönetemedim, olmayan görevimden istifa ediyorum(!)

 “Bitti” demeden bitmez(!)

Çok sevdik bu sloganı…

“Son topa kadar mücadele edeceğiz” anlamında düşünülürse gerçekten güzel…

Ancak, işin aslı öyle değil!

Slogan aslında, sınava son gün hazırlanan çocuğu anımsatıyor…

Beraberinde müthiş bir egoyu barındırıyor… “İstediğimiz zaman başlar, istediğimiz zaman bitiririz” gibilerinden…

Sistemsizliği, sistem haline dönüştürüyor…

2008 yılında ve elemelerde, yüzümüze gülen şansın, sürekli olabileceğini hissettiriyor…

Güzel ama “Papaz da her gün zaman pilav yemiyor…”

İşini her daima son dakikaya bırakırsan, şans amca da; “benden artık bu kadar” deyiveriyor…

Bugün olmaz ise yarın mutlaka olacak…

***

İlk kez 24 takımın katıldığı turnuvaya, katılmayı, “başarı” sandık…

Biraz daha ileri gidip, topluma “zafer” diye anlattık…

“Zaferin” aktörlerini, kahraman yaptık...

Gerçekten başarılı tüm diğer branşları yok sayıp;

“Yılın sporcusu”, “yılın antrenörü” falan seçtik…

Oysaki onlar, sadece işini yapmıştı; hatta kötü yapmıştı…

İşin özü; Abarttık…

Hem de bu kez çok fazla abarttık…

***

Tolga Zengin,  Selçuk İnan, Volkan Demirel, Gökhan Gönül, Hakan Balta varken, Arda Turan’ı kaptan yaptık…

---------Kararı Terim verdi ama milletçe alkışladık…

---------Ya da sustuk…

Yetmedi; takımı Arda’ya göre kurduk…

Elemelerde Arda dökülüyordu;

------- Sonuçlar iyi geldiği için sustuk…

Terim maçın sonunda, sahada yürüyen Arda’ya, özel teşekkür etti…

------- “Barcelona’dan daha mı iyi bileceğiz?” dedik, gördüğümüzü söyleyemedik… Takım arkadaşlarına ayıp ettik…

 “Arda 6 ay oynamadı ben yine de koydum. Fransa'ya kalmasaydık bunu bana sormazlar mıydı? Yine de koydum.” Dedi…

----------Yanlış yaptın, Arda merakın yüzünden elemeleri riske attın! Diyemedik…

***

Şimdi Arda ıslıklanıyor…

Milli takım forması ile hem de, daha maç başlamadan;

Emre, ıslıklandı…

----- Sustuk

Volkan, küfür yedi…

-----Sustuk…

Volkan, “ben yokum” dedi…

----- Kimimiz “vatan haini”, kimimiz, “özür dilesin” dedik…

Gelenek bizim arkadaşlar, buyurun buradan yakın!

Pardon sadece bizim değil;

O gün küfreden taraftara; “Susun!” demeyen meslektaşlarının…

Sizde buyurun, buradan yakın…

Şimdi Arda ıslıklanıyor…

İlahların önüne atanlar ise aynı adamlar…

“Bitti demeden bitmez” diyenler…

Kahraman yapanlar, şimdi ilahlara kurban veriyor…

Kendilerine kalkan yapıyor…

Bu kez susmayalım artık…

Türkiye’nin en kariyerli oyuncusunu ilahlara kurban veriyoruz…

Biz bunu yıllardır yapıyoruz…

***

Uzunca bir müddettir susuyorduk…

Gördüğünü yazabilmek için “vatan haini” olmayı göze almak gerekiyor…

Ya da, “gelecek kaygısı yazdırmıyordu” diyelim.

İlk iki maçta yenilince, gol atmayı bırakın pozisyona giremeyince, en az koşan iki takımdan biri olunca, maçın son bölümünde, maç bitmeden teslim olunca;

Sloganımızda;

“Biz ‘bitti’ demeden bitmez” olunca;

Birden dedikodular çıktı ortaya;

Bir güç, başrole, birden futbolcuları çıkardı…

Hatta iş, takıma giremeyenlere kadar uzadı…

Fatura hazırdı; kime kesileceğine kalmıştı iş…

İlahlara kurban lazımdı…

Kahraman yaptığımız, en kariyerli oyucumuza bile acımadan kıyıldı…

Aslında işin gerçeği; Fatih Terim ve Arda Turan, iki dokunulmazımızdı.

Birbirlerine dokununca, gerçekler ortaya saçıldı...

İkisin de kutsal vazosu kırıldı…

“Prim” diye bir gerçek çıktı ortaya

Ülkemizi, en çok bizim sevdiğimizi sanıyorduk; Tüm takımlar son gücüne kadar ülkesi için oynarken, bizi ancak para oynatabiliyor muş(?)

Öğrendik…

Ya işin aslı nedir? öğreneceğiz…

Lütfen artık “kol kırılır yen içinde kalır” yapmayalım…

Gerçek ile yüzleşip ona göre tedavi olalım…

***

İşte biz buyuz.

Kahramanlık öyküleri yaratırız… Sonra onları yerden yere vururuz…

Bir anda yüceltir, bir anda sileriz…

Sonuçlara göre pozisyon alır, “gördüğümüzü” değil konuşulması gerekeni” konuşuruz…

Çek Cumhuriyeti maçı başlamadan bunları yazmak lazım…

Maçı kazanıp turu atlasak bile hatta final oynasak bile bunları konuşmak lazım…

***

Maç öncesi Türkiye Futbol Direktörü Fatih Terim’in basın toplantısını dinledim...

Bir anda kendimi bu işin sorumlusu gibi hissettim;

Hazırlayamadık takımı(!)

Ortaya çıkan rezalet için kusuruma bakmayın(!)

Bu işi beceremediğim için özür dilerim(!)

Futbolcuları seçemedim, hazırlayamadım, yönetemedim, olmayan görevimden istifa ediyorum(!)