Senin Adamın Gol Diyo

Kasımpaşa’nın çizgiyi geçen buz gibi golü sayılmadı. Sadece bunu görmesi için oraya konan hakem de göremedi.

Gören futbolcu var mıydı?

Dondurulmuş çekimde baktığımızda, Galatasaraylı Semih ve Sabri’nin gördüğünü görüyoruz…

İşlerine gelmemiştir diyebilir miyiz?

----Hayır.

Özellikle kısa süre önce; “hocam benden çıktı” diyerek aleyhine korner atışına neden olan, övgüler düzdüğümüz Semih’e;

“Senin kahramanlığın, takımın öndeyken miş!” diyebilir miyiz?

----Hayır

Bu iki futbolcunun baktığı yeden; topun tamamının çizgiyi geçtiğine yüzde yüz emin olmak mümkün değildir!

Hiç bir kahraman da; kendi aleyhine yüzde yüz emin olmadığı bir karar için hakeme; “gol” diyemez!

Takımına ihanet ile kahramanlık arasında çok ince bir çizgi vardır…

Bunu da en iyi mahallenin abileri bilir…

Bunu da en iyi, köşe komşum Eli Çongur, “Senin Adamın Gol Diyo” adlı kitabında anlatır.

****

“Mahalle maçlarının en şahane repliği ‘Senin adamın gol diyo’ dur… Bu replik, tartışmalı gol meselesinin uzadığı zamanlarda, golü yiyen takımın oyuncusu sayesinde söylenir. O kalender oyuncu, ‘Taam, taam gol!’ dediğinde, karşı taraf haklı bir gururla ‘Senin adamın gol diyo’ der. Gol sayılır, karar herkesin içine siner, şanı o cümleyi kuranındır.

    Terazinin şaştığı yerde, adaleti tesis eden o adam olmak, bazen attığın golden çok atmadığın golü kıymetli kılar. O kalenderlik seni efsane yapar. Ardından ‘Haksız penaltıydı, Selçuk dışarı vurmuştu,’ cümlesi kuruluyorsa Selçuk Yula olursun…”

Diyor Elif son kitabında…

***

Belki de, ilk kitabında;

• Asırlık çınarlarımızın efsane futbolcularını, Şeref Beyi, Lefter’i, Metin Oktay’ı ve çArşı’sını anlatıyor…
• Günümüzün sahte efsanelerini de(!) görmemezlikten gelmiyor…
• Mahallesinde yapılan maçlardan günümüz futboluna, futbola olan aşkını, tiyatro ile edebiyat ile Yeşilçam ile anlatıyor…
• Doyasıya top ile oynamadan, tuttuğu takımın şampiyon olduğunu göremeden, çocuk yaşta yitirdiğimiz gençlerimizi anlatıyor…
• “Spora siyaseti sokmayın” diyenlerin, “siyaseti, sporun göbeğine soktuğunu” anlatıyor…
• Futbolu izlerken gülebileceğimizi, erkek olsak da ağlayabileceğimizi anlatıyor…
• Futbolun sadece futbol olmadığını yaşamın bir parçası olduğunu hatta yaşamın kendisi olduğunu anlatıyor…

Hem de bunu, Hürriyet com.tr’de yazdığı yazılardan derleyerek yapıyor…

***

Hemen hemen hepsini okumuştum…

Bir arada okuyunca Puzzle'ın parçalarını tamamlamış gibi oldum…

Meğer Elif teke tek makale yazmaz imiş…

Çaktırmadan hayatının ve ülkenin hikayesini hazırlarmış…

Öylesine sıcak yazarmış ki Elif;

Hiç tanımadığı Ateş abisi, O’na; “Elif Çongur” diyemez, sadece “Elif” demek zorumda kalırmış…

Tavsiyemdir okuyun…

Seyrettiğimiz oyun daha bir anlam kazanacak!