Sağ Olasın Fenerbahçe Ülker!

Çok farkında değiliz(!)
Bugün Türkiye spor tarihinin en önemli günlerinden biri…
Arabamızı sarı lacivert bayraklarla süsleyip kornalar çalacağımız günlerin habercisi bu gün…
Olympiakos’u Pire’de yendik…
Hem de bize yetecek fark ile…
İlk ikiye girmek çok önemliydi…
Barca ve Real ile rakip olmamak…
Ve ev sahibi avantajını almak
Çok önemliydi…
Başardık sanırım…
Teşekkürler Fener!
Sağ olasın Ülker!
Yazıyı yazdık, sakın dere de boğulmayın!

***
Hani hayal kurmak bedava ya…
Final Four’un ilk gününde iki İspanyol’u oynatırlar ya…
Biz de, bir tokat daha atarız gibime geliyor; CSKA veya Olympiakos’ a…
Gel keyfim Final…
Havaya girmeyip, kendimize gelelim…

***
Bu Euro Lig tuhaf bir şeydir…
En son 2001 yılında Efes ile katıldık…
Zaten epi topu iki kez gidebildik…
O günden bu yana, iş daha bir zorlaştı…
Bütçeler büyüdü…
İki Yunan, iki İspanyol, CSKA ve Macabi; işgal etti orayı…
Kale gibi ördüler…
Hakemi, taraftarı, bütçesi ile Kartel yaptılar orayı…

***
Zordu, gerçekten çok zordu orayı yıkmak…
İstanbul’un fethi gibi bir şey…
Paran olsa yetmez...
Sabır gerek…
Oyuncun olsa yetmez, yürek gerek…
Takım olmak gerek…
Fenerbahçe Ülker basamakları birer birer çıktı…
Uzun süredir kuyrukta yılmadan sabırla bekliyor;
Diyemiyorum…
Zorluyor, demek daha doğru…
İstanbul’da iki maçta, hakem katliamına uğradı…
Kendi evinde CSKA ve Olympiakos’a yenildi…
Şaşırmadık, Doğaldı…
Yılmadı…
O günden sonra bir daha maç kaybetmedi…

***
CSKA’ya, evindeki ilk mağlubiyeti tattırdı…
Hem de gereken fark ile…
Yetmedi…
Olimpiakos’u da, evinde ilk yenilgiyle tanıştırdı…
Hem de İstanbul’da yediği farktan fazla atarak…
Önemlidir...
Hatta çok önemlidir…
Aslında bugün sokaklarda korna çalıp bayram yapma günüdür!

****
Hayret!
Dün Galatasaray’a yenilmişti bu takım(?)
Yakından izlemiyorsanız nasıl oldu? Dersiniz…
Oysaki çok doğal…
İster, konsantrasyon diyelim…
İsterseniz maçın kasetini hep birlikte, bir kez daha izleyelim…
Zengin çocuk, fakir kız hikâyelerini çok severiz…
Destan yazmaya meraklı bir ülke olduğumuz için kimse söyleyemedi bunu…
Çok saygı duyduğum;
Ne maçı anlatanlar,
Ne yorumcular;
Ne de Obrodovic;
Çekindiler…
“Ayıp olur” dediler…
Ben söylemek zorundayım…
O maçın hakemleri, O maçı bir daha izlesinler!
Basketbol; temas sporudur…
Bir potada çalar, bir potada gözünü yumarsan;
Destanlar yaratırsın…
Ancak geçici olur…
Hem kendini, hem kazananı kandırırsın…

***
Bunları yazıyorum.
Kendime söz verdim, mecburum…
Sinan ve arkadaşlarının müthiş savaşına gölge düşürmek için değil…
6 tane Aslan’ın mücadelesini küçümsemek için değil…
Müthiş oynadılar…
Ancak yetmez arkadaşlar…
Hep birlikte gerçekleri görelim diye yazıyorum…
Bir Fener galibiyeti ile gerçeklerin üstü örtülmesin diye yazıyorum… Kimseyi kandırmasınlar diye yazıyorum…
Aslan gibi takım, Türkiye ligi Play Oflarına katılamayabilir…
Kandırmasınlar kimseyi…
Yıllarca ben Galatasaray galibiyetleri ile uyutuldum.
Artık kimse uyumasın!
Galatasaray, Euro lig de oynuyor…
Burası boru değil…
Oynayabilmek için bile yılların emeği gerekiyor…
Bu lig de kimse pes etmiyor… Bırakmak yok!
Oyunculara,” para ödemiyorum” demek yok…
Girmekte, çıkmakta kolay olmuyor bu lige…
Bugün maçı kaybetmenin önemi yok…
Ancak oyunu terk edersen, bedelini yıllar ödüyor…
Kimse de kimsenin kaşına gözüne bakmıyor…
Haddim olmadan işinize karıştım, kusuruma bakmayın…

***
Biz dönelim Pire’ye…
Olympiakos çelik gibi bir takım…
Özellikle kendi sahasında yenmek için kaya gibi olacaksın…
Bu iş attığını sokmak ile olmaz…
Bu arada sokanların özellikle Goudelock’un eline sağlık…
Ancak işin özü; Yemeyeceksin…
Kolay sayı atamayacaklar sana…
Aslında son dörde kalmanın sırrı burada…
Bir saniye bile gevşemeyeceksin…
Bunu beceremiyorduk 20 yıldır…

***
Şimdi bitti mi?
Hayır…
Ancak çok önemli bir adım atıldı…
Yapabileceğimiz anlaşıldı.
Biz anladık…
FİBA anladı.
Hakemler anladı…
Rakipler anladı…
Haydi hayırlısı…
Ucuzken Madrid biletini alalım!
Hep birlikte Final Four keyfini yaşayalım!