Real’i, Madrid’de yenmek

Real Madrid sakatları Randolph ve Ayon’u iyileştirmiş, tam istim üzerindeydi…

Fenerbahçe ise geçen yılın son bölümünden kötü, bu yılın başından iyi seviyedeydi…

Maçın başında farklı öne geçtik… Ancak koruyamadık…

İlk yarı öylesine düdükler öttü ki;  Dünya’nın en sert ligine hiç yakışmadı…

Hele bu ligin en deneyimli hakemi Luigi Lamonica’ya, hiç yakışmadı…

Önce bizim lehimize, bu ligde çalınmaması gereken iki düdük geldi…

Sevindim ama koktum…

Sonra korktuğum başıma geldi, bir yarıda 20 faul aldık…

Bütün uzunlarımız faul problemi yaşamaya başladı…

***

İlk yarı oyun kurucularımız, Sloukas ve Wanamaker çok kötüydü…

Düdükler kötü öttü…

İçeriden uzunlarımız hiç sayı üretemedi…

Ancak şimdi dikkat;

İlk yarı sadece 5 sayı fark ile aleyhimize kapandı…

Neden?

Çünkü bu takım, çok iyi savunma yapıyordu…

Çünkü bu takım, hiçbir zaman maçı bırakmıyordu…

Çünkü bu takım, hakemlerin iki tane düdüğüne takılıp kalmıyordu…

Diyeceğim;

Ancak düdüğe takılıp kalanı, “Obradovic, kendine getiriyordu”, demek daha doğru olacak!

Bir de ekleyeyim;

Benim sevdalımdır kendisi…

Cesur yüreğim Kalinic takıma dönmüş, ruhunu, yüreğini, aklını takıma vermişti…

Devam edeyim;

Çünkü bu takım, çok güzel bir takımdı!

***

Sloukas’a hep kızıyoruz değil mi?

Açık yürekli olalım, ben de kızıyorum… Bu Obradovic de ısrar ediyor(!)

Biliyor ki; “O kupa İstanbul’a gelecek ise bu adam oynamalı!”

İlk yarı sıfır çeken Sloukos, ikinci yarı 20 attı ve attırdı…

Datome, ayakları yavaş ama beyni ile defans yapan adam…

Şuta kalktığı anda içimizi rahatlatan adam…

***

Ve Madrid’de, Real Madrid’i yine yendik arkadaşlar!

Bana çok güzel geliyor…

“Yine” demesi ise daha bir keyif veriyor…

Keyfini yaşayalım!

Yolun uzun olduğunu ve bize de çok ihtiyaç olduğunu aklımızdan çıkarmayalım…

Salonu dolduralım!

Sarıları giymeyi unutmayalım!

Ve hep birlikte Belgrad’da buluşalım!

Güzel takım ile güzel günlere!