Milli bir takım…

Özlemişiz…

Ben çok özlemişim…

Uzun zamandır ne “takım” olabiliyorduk, ne de “milli”…

Şimdi yenilsek de yensek de, takımız!

Ve “milli” bir takımız…

***

Yazdıklarımın altını doldurmak lazım…

Takımız; çünkü bu takımda benim gördüğüm, içi boşaltılmış türden “ağabey” yok!

Bu takımda, “adam gibi adam” falan gibi kavramlar yok!

Nereden geldin? Yaşın kaç? Yok!

En genç oyuncusu bile oyunun lideri olabiliyor…

Birlikte koşuyorlar, birlikte nefes alıp, birlikte seviniyorlar…

Bizi de mutlu ediyorlar…

***

Bu takım, “milli”…

Çok değerli bir sözcük aslında, “milli” olmak…

Yerli olmak anlamına gelmiyor, tüm renkleri bir kenara iterek kırmızı ve beyaz olabilmek anlamına geliyor…

Bu takım, turnuva başladığı andan itibaren “milli”…

Kırmızısı, sarısı, laciverti, siyahı, beyazı veya bordosu yok!

Bu takımın sadece kırmızısı ve beyazı var!

Bu takımın taraftarı da, takıma uymak zorunda kalıyor…

Onların da bir tek rengi var, kırmızı ve beyaz!

Hangi takımdan kimin oynadığı, hiç ilgilendirmiyor…

Bütün stat Kadıköy de “Yusuf, Yusuf” diye, oyuna girmesi için Trabzonspor kökenli bir oyuncuyu çağırabiliyor...

Aslında keşke böylesi bir talepte bulunmasa, hocanın işine hiç karışmasa… Ancak gerçek bu…

Gerçeğin içindeki küçük mutluluğu yakalamak bizimkisi…

İşin gerçeği;

Bu ülke artık küçük çekişmeleri bir kenara bırakıp,

Avrupa şampiyonasına gitmek istiyor…

Ve beceriyor…

***

Öncelikle Lucescu’nun hakkını vermek lazım!

Kulaklarını tıkadı ve bildiğini yaptı…

Takımı baştanbaşa yeniden yarattı…

Maçları kaybetti, çok eleştiri aldı ama değişimi yarattı…

***

Sonra Şenol hocanın hakkını vermek lazım!

O yapıyı aldı ve onun üzerine kim formda ise, eklemeler yaptı.

Hiç komplekse kapılmadan, herkes ile diyalog kurdu.

Dersini çok sıkı çalıştı…

Aslında ülkeyi Dünya üçüncüsü yaptığında hakkını verememiştik…

“Sanki biz hep Dünya Şampiyonu oluyoruz da, o bizi üçüncü yaptı” gibi davranmıştık!

Hırs yapmış, içinde ukde kalmış…

Oraya tekrar gelmeye ve bu ülkeyi hak ettiği yere taşımaya kendini hazırlamış…

Tüm içtenliğimle, tebrikler ediyorum ve alkışlıyorum…

****

Ve bir milli takım taraftarı olarak, bir de sitem de bulunuyorum…

Şenol hocam bize dedin ki:

“Her takımımızın renkleri çok güzeldir. Ancak bugün kırmızı ve beyaz giyin!”

Çok haklıydın!

Bugün tek bir yürek ve tek bir renk olmak günüydü…

Feneriumlar da,  milli takım takım forması satıldı.

Kostümlerimizi giydik ve geldik!

Stadı bayrağımızın rengi gibi kırmızı ve beyaz yaptık!

Bir tek aykırı bir ses, aykırı bir renk yoktu!

Keşke sen de en azından bize söylediğin gibi kırmızı bir kravat takıp gelseydin be hocam!