Korkuyorum hala!

Yaşlı, lanet, çekilmez…
“Ülke böyle yaptı” diyemem…
Kabahati kimselerde bulamam…
Ama öyleyim…

***
Korkarak yaşadık bu ülkede…
Elimi kaldırsam, öğretmen kızar mı?
Diye korktuk…
Sevdiğimiz kız ile konuşurken arkadaşlarımıza ayıp olur mu?
Diye çekindik…
Müdüre, “yanlışsın” dersek, işimizden olur muyuz?
Diye korktuk…
Düşündüğümüzü söylersek, içeri atarlar mı?
Diye korktuk…
Korkarak büyüdük bu ülkede…
Patronumuzun takımını tutarmış gibi gözüktük(!)
Partimizi, kimliğimizi, kişiliğimizi sakladık(!)
Dilim varmıyor ama kişiliksiz, kimliksiz olduk…
Çoluk çocuk Devlet güvencesinde değildi ki(?)
Bedelini tek başına ödersen, belki katlanırsın;
Ancak
Eve ekmek götürememek vardı…
Çoluğu çocuğu ele güne muhtaç etmek…
Velhasıl korktuk…
Korkuyoruz hala...
Korkuyorum hala…

***
Cüneyt Çakır;
• Fenerbahçe berabere iken; Frikiği 2,5 dakikada attırıp, devreyi 1 dakika uzatınca,
• İkinci yarı Fenerbahçe galipken, 4 dakika uzatma verince,
• Bir de üstüne üstlük hakem heyetinden yıldızlı pekiyi (8,5) alınca,
• İlaveten12 Mayıs 2012 deki Süper Finali hatırlayınca,
Korktum…

Volkan;
Soyunma odası tapelerine yakalanıp, “adam öldürmeye teşebbüse” benzer bir ceza ile 4 maç ile cezalandırılınca;
Tükürmeyen, Meireles’i, “Lan” demeyen Caner’i hatırladım;
Korktum…

Son yıllardaki en tempolu, en temiz, örnek gösterilmesi gereken derbiyi, kirletmek için futbolu bırakıp, “büyüden, periden, Emre’den” konuşulmaya başlanınca;
Korktum…

Böylesi tertemiz bir maçın sonuna;
Fenerbahçe disiplin kuruluna gönderilince;
Korktum…

Konya maçından sonra; Aykut Kocaman’ı dinleyince,
Korktum…
3 Temmuz’ un en yakın şahidi, dürüst adamı dinleyince;
“Ben Konya’da hiçbir rakip takım aleyhine böylesi bir tepki görmedim. Bunların üstünü örterek konuşmanın anlamı yok.” deyince;
Korktum…
Anadolu’nun her tarafında, Volkan ve Emre ıslıklanmaya başlayınca;
2011 yılının Bursa, Karabük, Buca, Gaziantep, Beşiktaş ve Galatasaray maçlarını hatırladım;
Korktum…

***

Tecrübeler korkutuyor insanı…
Senaryolar ülkesindeyiz...
Senaristler de çok yaratıcı değil(!)
Benzer oyunlar, koyuyorlar sahneye…
Hem de aynı aktörlerle…
Dejavu gibi…
Bizde, “yaşamıştık bunu” diye korkuyoruz.
Ne yapalım, ben de korkuyorum işte...
12 Martı, 12 Eylülü yaşadım…
1 Mayıs 1977’yi gördüm…
3Temmuzu yaşadım…
Bugün; “3 Temmuz bitmemiş, hesap henüz dürülmemiş…”
Diyorum…
Ve korkuyorum…

***
Biliyorum korkunun ecele çaresi yok!
Ancak tecrübeleri de anlatmak lazım…

Volkan, Emre ve Caner’e;
Neden sizi yazdığımı, siz biliyorsunuz…
Bakın, bu saatten sonra;
Maçın içini bırakın, soyunma odasını geçin,
Evinizin yatak odasında bile, ceza verilebilecek bir eylemde bulunmayacaksınız!

İsmail Kartal ve Fenerbahçeli futbolculara;
Fenerbahçe’nin kadrosu ve senin birikimin; Ligi en az 5 puan farkla lider bitirecek seviyede…
Maçları, ilk 25 dakikada koparın!
Rakibin ve fırsat kollayanların matematik ümidini bitirin!
Rakip ile hakem ile sakın uğraşmayın!

***
Küsmüş, kızmış, kızmamış tüm Fenerbahçe taraftarına;
Paso ligi protesto eden,
Aziz Yıldırımı sevmeyen,
Hürriyet’i ve şifreyi, protesto edip Ateş Bakan’ı okumayan,
Ama çubuklu sevdalısı tüm Fener taraftarına;

O işler bitti arkadaş!
Şimdi protesto değil şampiyon olmak zamanıdır!
En büyük protesto; Şampiyonluktur!
• Saracoğlu’nda tek bir boş yer kalmamalı!
• Ağzınızdan sahanın kapanmasına neden olabilecek “gülücük” bile çıkmamalı!
• Bir oyun varsa, kimse orada, o oyunu, oynamaya cesaret bulamamalı!

***

Dedim ya;
Yaşlı, pimpirikli bir adam oldum…
Korkuyorum emeklerin çalınmasından…
Ben Fenerbahçe olsun isterim ama kim hak ediyorsa;
O olsun Şampiyon!
Beşiktaş daha iyi ise o olsun!
Galatasaray hak ediyorsa onun olsun!
Ama kimsenin sahası kapanmadan…
Kimsenin oyuncusu, atılmadan…
Kimseye acayip düdükler çalınmadan olsun…
Tüm samimiyetim ile istiyorum bunu…

Fenerbahçe takımı;
Şayet; “Biz daha iyiyiz” diyorsanız;
Ki; her şeye rağmen öyle gözüküyorsunuz;
Sonradan mazeret aramayın!
Yazdıklarıma kulak verin!