Güle Güle Mustafa Koç…

Sabahleyin işe giderken radyoda duydum…

“Kalp kriz geçirmiş durumu ciddiymiş” dediler…

------ İnanmadım…

Sosyal medyada; Gamlı baykuşlar, “gitti” dediler…

İnanmadım; “Döner” dedim…

Olmadı…

....... ……!

***

O dakikadan bu yana aklımdan çıkmıyor…

Tuhaf bir şey…

Oysaki hiç tanımıyorum…

Tanışmadığım biri için çok üzüldüğüm, az olmuştu…

Nedendir bilemiyorum, bütün gün atamadım içimden sıkıntımı…

Çok yakın hissettim seni…

Sürekli gülen yüzünü… Etrafına keyif saçan duruşunu…

Ailemizden biri gibi geldin bana…

Karşılaşsam, elini sıkmadan öpecek gibi…

Gün içinde, bir türlü seni bırakıp dalamadım başka diyarlara…

Kafamın içinden atamadım seni…

“En güzeli yazmak” dedim, yazıyorum…

Aslında tarih yazacak seni…

 ****

Resimlerine baktım…

Instagram’ da Atatürk büstünün yanında paylaşımını okudum…

"Büyük Önderimizi özlemle anıyor ve izin silinmez, diyoruz"  yazıyordu…

Yeterdi bana…

 
***

1907 derneğinin ilk kurucu başkanı olduğun geldi aklıma…

Fenerium mağazalarının başlangıcını hatırladım…

Pazarda satılan Fenerbahçe formalarının logosunun tescil edilişi geldi aklıma…

Bir de bugün, GS Store’lar, Kartal Yuvaları…

Hepsinin fikir babası sensin, biliyor musun?

Bir de o kurduğunuz rüya takımı…

Bugün Final Four oynuyoruz… Hep o günlerde atılan adımların izinde…

Avrupa’nın en baba 5 takımını say dediklerinde; “Fenerbahçe ile başlıyorlar”;

Bilesin ki sizlerin sayesinde…

Gidişinden bu yana uzun süre geçmiş gibi anlatıyorum;

Sözüm sana değil, torunlarına ve bizim çocuklarımıza…

***

İki gün önce kardeşin Ali Koç ile 1907’nin gecesinde rica ederek çektirdiğimiz fotoğraf düştü aklıma;

Eşim Feyza;

“Çocuklarımdan sonra en sevdiğim çocuğum, çok şeyler bekliyorum” yazmış yanına…

Nasıl ağır yükler veriyoruz bu Koçlara…

Ağabeyini hiç beklemediği bir anda kaybeden Ali Koç’u düşündüm, çok üzüldüm…

Eşini, çocuklarını düşündüm, kahroldum…

Hiç tanımadığım bir adamı, fark etmeden sevmek böylesi bir şey sanırım…

 
***

Sakıp Sabancı’nın kardeşi Özdemir Sabancı öldürüldüğünde de benzer duyguları yaşamıştım…

Aslında, gençliğimde, Sabancıları, Koçları, Eczacıbaşıları, sevmezdim…

Başımıza gelen problemler, onlar yüzünden sanırdım…

Sermayeye, toptan karşıydım…

Yaşım ilerledikçe, Atatürk’ün seçtiği sanayicilerin kimler olduğunu daha iyi anladım…

Biricik Cumhuriyeti korumanın sadece tank ile tüfek ile olmayacağını biliyormuş…

İş Bankasını boşuna kurmamış…

Sanayiyi sağlam ellere boşuna bırakmamış…

 
***

Şimdi hiç tanımadığım bir adamın, aramızdan erken ayrılışına, neden üzüldüğümü daha iyi kavradım…

Sürekli gülen yüzünle, ailemizin ve ülkemizin aydınlık yüzümüz olmuşsun meğer…

“Çağdaş Türkiye’nin öncülerinden biri daha gitti” diye üzülürmüşüm meğer…

“Cumhuriyet’in bekçilerinden birini daha yitirdik” diye üzülürmüşüm meğer…

Bizler yarın unutacağız…

Yaptıkların ise anılacak…

Canından can kopanlar ise hiç unutmayacak…

Her gece seninle birlikte olacak…