“Güle güle”, Gönlümün Gökhan’ı

Sana da, tek laf edemem…

Çünkü konunun detaylarını bilemem…

Kadıköy’de jübilende, sana, “güle güle” demek isterdim, olmadı…

Kimselere bir şey diyemem, sadece içim yanar, üzülürüm… 

***

Oğuz Çetin ve Aykut Kocaman ayrıldığında, çok üzülmüş; O zaman ki başkan Ali Şen’e, bir taraftar olarak mektup yazmıştım...

Tuncay Şanlı ve Mehmet Aurélio ayrıldığında da içim burulmuştu…

Bunlar benim gözümde, simge oyuncular…

Takımları ile özdeşleşen formasının hakkını, sonuna kadar veren oyuncular…

Uzaktan görebildiğim kadarı ile “düzgün insanlar”.

Örnek futbolcular…

***

Gökhan Gönül, benim gözümde yaşayan bir efsane…

Dünya’nın her takımında oynayabilecek bir sağ bek…

Fenerbahçe’de oynadığı oyun ile kafamızdaki sağ bek kavramını değiştirdi…

Hayalimize hep hücumcu bekler gelmeye başladı…

Çubuklu formayı 2007 yılında giymiş…

339 maç oynayıp, 12 gol atmış, 52 asist yapmış…

Aynı dönemler içinde;

Beşiktaş’ta; Ali Tandoğan, Ekrem Dağ, Erhan Güven, Robert Hilbert, Tanju Ayhan, Serdar Kurtuluş, Daniel Opare;

Galatasaray’da; Uğur Uçar, Serkan Kurtuluş, Emanuel Ebove, Salih Dursun, Veysel Sarı, Tarık Çamdal, Sabri Sarıoğlu’nun;

Dikiş tutturamaması;

 “Gökhan Gönül arayışı” yüzünden(!)

***

Şimdi, gönül verdiğin renklerden ayrılıyorsun…

Mutlu olmadığını hissediyorum…

Sakın korkma;

Bulunduğun yere, bir günde gelmedin… Bir günde de inmeyeceksin!

Beninle aynı renkte forma giydiğin için “kahramanım” olmadın!

Farklı formayı giydiğinde de, “hain” olmayacaksın!

Eminim yeni renklerinle, o renge tutkulu insanların gönlünde taht kuracaksın…

Oyununa, yine Gönlünü katacaksın…

Son maçında, Kadıköy’de diyemedim, buradan yazayım;

“Güle güle”, gönlümün Gökhan’ı…

***

Ne dersem diyeyim;

3 Temmuz’un bayraklarından biri daha ayrılıyor…

Benimde Gönlüm acıyor…