Geçmiş olsun James!

James Nunnally öyle kötü düştü ki, o anda bittik… Hareketsiz yerde kaldı. Arkadaşları elleri ile kafalarını örtmüş, korku dolu bakışlarla James’e bakıyorlar ve sağlık ekibine “koşun” diye bağırıyorlardı… Sahaya tribünden doktorlar atladı. Boynu kırılabilirdi...
Eşim o anda maçı terk etti ve eve gitti…
Öğrendik ki, iyiymiş…
Şükürler olsun…
Gerisi önemli değil…

***
Bu maçı beğenmediğiniz hatta beğenmediğim, taraftara yazın!
Bugün döndüler…
Aslında Real maçında da iyi idi veya iyiydik…
Ancak takım hiç yardımcı olmadı… Kaybettik.
Dün akşam taraftar maçın içindeydi.
Ben hakemleri beğenmedim. Takım ve seyirci tam havaya girmiş iken çok ucuz düdükler ile enerjiyi bitirdiler…
Hem de bunu çok fazla yaptılar…
Aslında bu noktalar maçın dönüm noktası… O coşku bir düdük ile bitmemeli… Düdük sonunda atılan fauller ile sayı gelebilir, ancak taraftar baskısı, yenen sayı ile biterse, takım da bitiyor… Düdükler de özgürce ötüyor…
Nitekim James sakatlanana kadar seyirci takımının yanında ama maçın başrolünde değildi… Ki aynı dakikada Vesely’ de sakatlandı.
O andan sonra taraftar hakemlere;
“Burası çiftlik değil, o düdüğü o kadar kolay çalamazsın!”,
Takımını da, “kendine gel, bu sahada pes edemezsin!” dedi…
Ve bu maç kazanıldı!

***
“Güzel takım”, bu ara iyi değil!
Savunma, son yıllarda alıştığımız sertlikte değil.
Kalemiz veya namusumuz pota altı savunmamız, çok kötü.
Yardımlaşmamız, kötü.
Eskiden rakibe iki pas yaptırmayan defansımız, rakibe şiir gibi basket oynatıyor…
Hücumumuz ise alışkın olduğunuz gibi değil…
Akmıyor gibi…
Aslında kadromuzda bu yıl tek bir oyun kurucu var, Sloukas…
Wanamaker veya Dixon oyunu kuran oyuncular değil. Top ile oynayan, pozisyon yaratan, sayı atan, asist yapan oyuncular ama takımı oynatacak oyuncular değil.
Bu özellikte bir tek Sloukas var. O da son 5 haftadır kötü…
Obra Reis ısrar ile süre veriyor çünkü mecbur.. O mutlak oynamalı!

***
Dün akşam Baskonia çok iyiydi. Çok sert ve sağlamdı…
Efes’in iki eski oyuncusu Janning ve Granger’ı gördüm, takımın çekirdeği olmuşlar. Efes adına üzüldüm…
Shengelia zaten her zaman hayranlıkla izlediğim bir oyuncu, çok da iyi bir kimya yakalamışlar…
Onları izlerken geçen yıllardaki Fenerbahçe’yi görüyordum…
Savunmada çok dirençliler, hücumda topu çok iyi paylaşıyorlardı…
Maçı alamadılar.
Önemlidir!
Alışkın olmadığımız, “iyi olmayan Fenerbahçe”, kaybetmedi…
Bu maçı, birinci olarak taraftarı yazın!
İkinci güzellik olarak şüphe duyduğumuz, “acaba transfer ederken hata mı yaptık?”, dediğimiz iki oyuncumuza yazın!
Birincisi Guduric, ikincisi Thomson…
Evet, kuşku ile baktığımız bu iki oyuncu, bugün görevi devraldılar, sahada en fazla süre alan oyuncu oldular ve bizleri sevindirdiler…
Elbette Wanamaker’ı da unutmamak lazım...
Dün akşam her zaman alıştığımız başrol oyuncuları yoktu sahada… Yardımcı oyuncular aldı görevi.
Ve kazandılar…
Bu da önemlidir!

***
Son haftalara baktığımızda, Belgrad yolculuğu zor gözüküyor…
Rakiplerin durumuna baktığımızda, daha da zor gözüküyor…
Hepimiz akılımızdan;
“Dixon biraz daha oynamalıydı”,
“Solukas, yeter artık!”,
Diyoruz…
“Neden Melih ve Sinan az oynuyor?”
Dünkü maça kadar, “Guduric ve Thompsan neden bu kadar uzun süre alıyor?”
Diye soruyoruz…
Hatta “Obra reis niye bu kadar sakin ve kızarmıyor?” Diyoruz.
Ama biliyoruz…
İşin sonunu o biliyor…
Belki, hata yapmalarına bile izin veriyor…
Belki, “yaşasınlar ve görsünler” diyor…
Biz de, ona güveniyoruz…
Hep tökezledik ama hep işin sonunu iyi getirdik…
Güveniyoruz ve bekliyoruz…
Beklemek yetmez, güzel takım zorda ise nöbet bizdedir!
Dün akşam nöbeti aldık ama yeterli değil…
Daha iyisini yaptık, yapabiliriz…
Görev takıma gelecek, onlar da gereğini yapacak!
Bugün sıra 12. Adamda…
Haydi, görev başına!