Efes'e neden yatmadın Fener?

Nereden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum…
Bu gece;
Spor yaptığım, sporu sevdiğim, çocuklarıma spor yaptırdığım için çok mutlu oldum…
Yaşam biraz daha anlamlı geldi…
Çok keyif aldım…
Meseleyi hiç izlemeyenler için anlatmam lazım…
Konuyu bilenler için biraz uzatacağım. Kusuruma bakmayın!

***
Bugün Avrupa’nın bir numaralı kupasının son günüydü…
İki Türk takımı karşılaştı; Fenerbahçe ve Efes…
Fenerbahçe için kazansa veya kaybetse hiçbir şey değişmiyordu…
Turu atlamayı ve yerini garantilemişti…
Efes ise bir üst tura geçebilmek için mutlak kazanmak zorundaydı…
Hasta sayılabilecek düzeyde Fenerbahçeli olan ben, maça gitmedim.
Beynim Efes, kalbim Fener, kazansın istiyordu…
Kafa kafaya bir maç olsun, son dakikada Efes hakkı ile kazansın istiyordum…
Bu duygu ile maça gidilmez…
Evde seyredilir…
Gitmedim…

***
Fenerbahçe, Efes’in gözünün yaşına bakmadı ve yendi…
Ben üzüldüm…
Ancak ülkem adına, Fenerbahçe adına ve spor adına;
Gurur duydum…
“Dürüst Spor” kazanmıştı…
Ülkemde maçlar sahada oynanıyordu…
Bu ülke dandik işlerin yapıldığı güvenilmez bir ülke değildi!
Fenerbahçe ’de alınabilecek satılabilecek bir takım değildi!
3 Temmuz’un senaristleri bu gecenin farkında bile değildi…
Avrupa’dan ceza kesenler ise, eğer art niyetli değilseler;
“Acaba hata mı yaptık?” demeye çoktan başlamıştı…
Otobüse sıkılan kurşunları bile unutmuştum…
Çok ihtiyacım vardı bu güveni tazelemeye…

***
Bu arada iki İspanyol takımı oynuyordu…
Malaga, gurup sonuncusu, hiçbir iddiası yok…
Laboral ise Efes’in rakibiydi…
Maçları, bizim maçtan 45 dakika sonra başlamıştı.
Avrupa ligi yöneticileri bu takımlara öylesine güveniyordu ki;
Maçları aynı saatte başlatmak ihtiyacı bile duymamışlardı(!)
Güvenleri sarsılmadı…
Onlarda çatır çatır oynadılar…

***
Efes kaybettikten sonra hepimiz, Laboral’in kazanacağını ve bir üst tura katılacağını sandık…
Ülkede, “Türk sporu adına hainlik” adlı yazılar yazılmaya başlandı…
Açıkça; ”Efes’e neden yatmadın Fener?”
Diye hesap soruyorlardı…
Ülkede, “Şike yapmak suç ama konu Milli olunca yapmayan hain” gibi bir görüş hâkim olmuştu…
Veee;
Hiçbir iddiası olmayan İspanyol takımı Malaga, aslanlar gibi oynayarak Labarol’i yendi…
Efes’imiz de finallere kaldı…
Hem de bileğinin gücü ile…
Sonuna kadar hak ederek…
Hiçbir kimsenin şüphesi olmadan…

***
Bende;
Bu gece, “Spor işte Budur”dedim…
Ülkem ile gurur duydum…
Efes ile gurur duydum…
Fenerbahçe ile gurur duydum…
Sporu sevdiğim ve çocuklarıma sevdirdiğim için gurur duydum…