Çağrı

Ülkeyi bembeyaz kar kapladı…

Mikroplar öldü…

İçimizi huzur kapladı… Çok bunalmıştık…

Bombalar patlıyor canlarımız birer birer gidiyordu… Önleyemiyorduk, çaresiz bir bekleyiş içindeydik…

Bembeyaz kar, acaba tertemiz yeni bir sayda açar mı hayatımızda?

Umut içinde bekleyeceğiz…

Aslında 2016 yılının son gününe de aynı umut ile girmiştik…

Yeni bir yıl, yeni bir soluk olur mu?

“Biter mi bu lanet olası yıl, kara bulutlar gider mi?”

Diye düşünüyorduk…

Umutlarımız 90 dakika sonra karanlığa gömüldü…

Ülkemiz yeni bir yıla, “umut ederek” bile giremedi…

----Demek ki, kendiliğinden çözülmüyor bu sorunlar…

Edilgen bir bekleyiş ile çözemiyoruz dertlerimizi…

Yağan kar da, pislikleri örtecek ama kısa sürede eriyip gidecek…

***

Kurtuluş savaşından bu yana, benim gördüğüm ve okuduğum en zor günlerimizi yaşıyoruz…

Her hafta bir başka isimli bir örgüt canlarımızı alıyor…

Benim için örgütün ismi hiç önemli değil…

Maşaları tutan, örgütleri yönlendiren elin aynı olduğunu düşünüyorum…

Bir de şunu düşünüyorum;

Şimdiye kadar ülkemizde çok darbe oldu…

Darbelerin tamamını da aynı güç yaptı…

Biz, darbeler olduğunda ne yapacağımızı biliyoruz.

Ancak darbenin gerçekleşmediği durum ile ilk kez karşılaşıyoruz…

Sancılarını yaşıyoruz…

Darbeleri kabullenmek, gelecekteki karanlığı kabullenmek demekti…

Bugün direnişin bedeli ödeniyor…

***

İşin kötü tarafı tepki veremiyoruz…

Tedbir alamıyoruz…

Eskiden sendikalarımız vardı…

Meslek örgütlerimiz vardı…

Öğrenci kuruluşları vardı…

Siyasi partilerimiz çok çeşitliydi…

Her renkten gazete ve televizyonumuz vardı…

Askerimiz vardı…

Gizli bir el, gizli ajandası ile  adım adım yok etmiş bunları…

Kimileri de, alet olmuş ama belli ki, oyuna gelmişler…

Bugünü planlayanlar, ülkenin tüm sigortalarını teker teker yok etmişler…

Planlarını kolay gerçekleştirebilmek için teker teker susturmuşlar…

Binbir renkli bu coğrafyadan tek düze cılız bir ses geliyor; işte bu yüzden…

***

Ülkenin tüm yaraları kaşınmış…

Trabzonsporlular ile Fenerbahçeliler, yan yana gelemez hale gelmiş…

Boğaz'ın iki yakasında, aynı tarihi yaşamış, Cumhuriyetin iki tane kardeş takımı, yan yana oturamaz hale gelmiş…

1000 yıldır bu coğrafyada birlikte yaşayan; Türk ile Kürt’ün, Alevi ile Sünni’nin, başını bağlayan kadın ile mini etek giyen kadının arası açılmış…

Kavga varmış gibi olmuş aralarında…

Meğer hepsi, bugünlerde kolay hareket edebilmek içinmiş(!)

Ortadoğu’da oynadıkları oyunda güçlü bir Türkiye istemezlermiş(!)

***

Yaşadıklarımızın faturasını birilerine çıkarmak, çok kolay bir iştir…

Hepimiz yapıyoruz zaten(!)

Yaşananlarda; göz yuman, işimize geldiği için sessiz kalan, hepimizin suçu var…

Ancak bugün fatura çıkarma değil iş yapmak zamanıdır!

“Şimdi birlik olma zamanı” demeyeceğim…

“Şimdi bir arada yaşamayı yeniden öğrenme zamanı”…

Çok iyi bildiğimiz unutturmaya çalışılan bir şeyi yeniden hatırlama zamanı…

Bizler bu coğrafyada 1000 yıldır zaten bunu yaptık…

Bizler aynı stadyumda yan yana takımlarımızı seyrettik…

Birimiz sevinirken, diğerimiz üzüldü ama hiç kavga etmedik…

Farklı bayramlarda, birbirimizi kutladık…

Bildiğimizi, unutturulmaya çalışılan değerlerimizi, hatırlama zamanı…

***

Bir de, kurumları hatırlama zamanı…

Geçmişte biz ne yapıyorduk? diye düşünme zamanı…

Zor günlerden, “demokrasi” ile çıkılır…

Parlamenter sisteme, meclise ve halka güvenerek çıkılır…

Unuttuklarımızı hatırlatır bu günler bize…

Kurtuluşu hatırlatır…

Kurtuluşun liderini, Mustafa Kemal’i hatırlatır bize…

O gün yazdıklarını, bugün yeniden okumak zamanıdır…

İlkokulda anlamını kavramadan ezberlediğimiz nutukları, bugün, kelime, kelime yeniden çözmenin, anlamanın zamanıdır…

“İzmir marşını” hatırlama zamanıdır!

***

Hiç karamsarlığa kapılmayın!

“En zor günlerimiz” dediğimiz bugünlerde bile çok şaşkın olanlar var…

Planları sapanlar var…

“Darbe için tüm koşullar hazırdı, neden olamadı” diye düşünenler var…

30 yıldır uğraşıp;

“Türk- Kürt iç savaşını nasıl oldu da hala çıkaramadıklarına”, inanamayanlar var…

Tankın üstüne çıkanları, ”Ne şikesi kardeşim memleket elden gidiyor” diyen Aziz Yıldırımları, kahraman polis memuru Fethi Sekinleri, darbeci generali alnından vuran Ömer Halisdemirleri, hesap edemeyenler var!

***

Hiç unutmayın, defalarca yıkılıp tekrar kurulan bir devletiz biz…

Biz bu kavganın sonunda, daha güçlü çıkarız…

Kıymetini bilemediğimiz değerlerimizi hatırlarız…

Bir arada yaşamanın güzelliklerini anlayarak çıkarız biz buradan…

Demokrasimizin ve ülkemizin değerini, daha iyi anlayarak çıkarız biz buradan…

Umarım bir daha hiç unutmadan…