Bir tek hakem bilmiyor…

Bursaspor Trabzonspor maçının 51. dakikası;

Dzsudzsak’un vuruşunda, Sivok'un kafasına çarpan top filelere gitti.

Sivok, 3 metre ofsaytta…

Hakem Serkan Çınar, pozisyonu önce gol olarak değerlendirdi.

O anda televizyon izleyen herkes, pozisyonun gol olmadığını, ofsayt olduğunu biliyor.

Bir tek hakem bilmiyor ve çaresiz…

Serkan Çınar’ın ailesi evde; “Baba ne olur, değiştir şu kararını diye dua ediyor.”

İmkânı olsa, oğlu, babasını arayacak, “ofsayt” diyecek.

Olmadı bir dahaki sefere; Yan hakemin arkasına oğlu oturup, cep telefonundan maçı izleyecek… Babasını uyaracak…

Neyse ki Çınar, oyunu durduğu için zamanı vardı, kısa sürede değiştirdi kararını…

Biz, Çınar’ın sevenleri, Federasyon yetkilileri hep birlikte; “Ohhh” dedik…

Güzelim maç gidecek, herkes hakemi ve pozisyonu konuşacaktı.

Hakem sırat köprüsünde, doğruyu seçmişti…

Ancak köprüler bitmeyecekti…

***

Eskişehirspor Fenerbahçe maçının 28. dakikasında Alper Ulusoy, Sezgin’in koluna çarpan topa, “devam” dedi…

Ancak o anda hata yaptığını anladı…

Stadyumda yüzlerce kişi maçı televizyondan izliyor, ya da izleyen bir arkadaşı cepten arayıp; “Buz gibi penaltı” diyordu…

Stadın atmosferine yayılan duygu, Alper Ulusoy’a, hata yaptığını hissettirdi…

Ondan sonrası elbette daha kötü…

Alper Ulusoy’un kimyası değişiverdi…

Bir penaltı aradı… Bulamadı. Ama verdi.

Darmadağınık oldu.

---- Olmasın, etkilenmesin!

Oldu canım… Robot olmak lazım…

Bulursanız bir tane robot;

O bile, “yönetmem bana da video verin” der…

***

Sahanın dışındakinin, maçı yönetenden daha donanımlı olduğu bir spor dalını sürdüremeyiz.

Teknoloji bu kadar hızla giderken gözümüzü kapatmamız mümkün değil.

Futbolda bir iki tane gol olur. Maçın sonunu bu goller belirler.

Tenis, basketbol ve voleybolda 100 tane gol oluyor. Üstün takım hatayı telefi edebiliyor…

O spor dallarında bile teknoloji kullanılmaya başlandı. Oyunu soğutmadan videoya bakıyorlar.

Evet, futbol geleneksel hali ile güzel.

Bozulmasın.

Ben de katılıyorum…

Ancak eski evlerimiz de daha güzeldi.

Pastahanelerde arkadaşlık teklifleri de daha hoştu…

Cadde arasında futbol da oynayabiliyorduk…

Yaşam bizi teknolojisi ile boğdu…

Cep telefonuna bile direndim.

“Taşımak zorunda değilim” dedim...

Çaresiz kaldım…

Futbolda çaresiz.

Oyunun hâkimlerini, arenanın önüne; Bir çift göz, bir düdük bir sprey ile atamazsın!

Milyonlarca kişi, en donanımlı aygıtları ile adamı teraziye oturtuyor.

Her saniye tartıya çıkıyor adam.

Tüm ülke görecek, bir tek hakem göremeyecek; O da maçı yönetecek(!)

Olmaz!

Futbolun seyir zevkinden çok, skorun konuşulduğu bizim ülkemizde, hiç olmaz!

Kendi hatalarımızı hakeme yükleyerek yırtan, bizlerin ülkesinde, hele hiç olmaz!