Yara sarılacaktı, başa sarıldı!

Daha önceki yazılarımda birçok kez dile getirdiğim gibi Fenerbahçe’nin en büyük sorunu iç sahadaki nistepen kolay gözüken maçlar. Rakiplerin Fenerbahçe’ye kolay gözükmesinin sebebi Fenerbahçe’nin forması. Kadro kalitesi ve futbol seviyesine baktığımızda Fenerbahçe’yi her maçta favori göstermek çok zor. Oyun içi yetenek kısıtlılığının yanında futbol ve oyun bilgisi sınırlı olan bir kadroya sahip Fenerbahçe. Yıldız klasmanında değerlendirilen Valbuena’nın bile sahada kaldığı 68 dakikada maça hiçbir etki yapamadığı bir kadroyla beklentiyi çok yüksek tutmak zihinleri zorluyor. Hele ki 8 aydır oynamayan Mehmet Ekici’nin 2 ara pasıyla heyecanlanacak kıvama gelen taraftarı çok fazla kandırmamak gerekir.

Muğdat’ı Durduramıyorsan…

Muğdat uzun zamandır ligimizde oynayan başarılı bir oyuncu. Hızı ve patlama gücüyle bilinen driplingi etkili bir kanat oyuncusu. Kendisini aşağılamak için söylediğim sanılmasın ki beğendiğim bir oyuncudur fakat bir Muğdat’ı bile tutamıyorsan Fenerbahçe forması giymeyeceksin! Fenerbahçe takımında Dirar’ın geldi geleli 1 kez olsun yapamadığını Muğdat bir maçta defalarca yaptı. Hızlı çıktı, adam eksiltti, araya oynadı, dikine oynadı, asist yaptı, maç çözdü. Fenerbahçe formasını giyen oyuncular bu tehditlere üstelik Kadıköy’de aynı etkiyle karşılık veremiyorsa şampiyonluk seviyesinden bahsetmek imkansız hale gelir.

Fenerbahçe öyle veya böyle Göztepe maçıyla başlayan macerada Teleset Mobilya Akhisarspor’a karşı kazanıp kolay gözüken fikstürle birlikte şampiyonluk ipini elinde tutmak istiyordu ancak evdeki hesap çarşıya uymadı. İşin ilginç tarafı takım bütünlüğüyle buralara kadar belli bir seviye yakalayan Fenerbahçe’de bütünlük de kalmamış gözüküyor. Kadro darlığı yüzünden kupada orta saha rotasyonu bile yapamayan bir takımın sezon sonuna şampiyon çıkması artık rakiplerinin ikramlarına bağlı. Yüzü rakibine değil de kaleye dönük yan top karşılayan stoperlerle, çalım atabilen oyuncuların bir elin parmakları kadar bile olmadığı bir hücum hattıyla ve 4 yıldır zihniyeti ön libero olan bir orta saha ile hedefe yürümek artık taraftara işkence geliyor.

Bu Yalnızca Sitem

Aykut Kocaman inandığı sistemden asla vazgeçmeyen ve çoğunlukla doğrularının neticesini başarılarla almış bir teknik adam. Gerek Ankaraspor’da gerek Fenerbahçe’de önceki döneminde gerekse Konyaspor’da başardıklarını yok saymak doğru olmaz. Bunların yarısını bile yapamayan yabancı teknik adamların göklere çıkarıldığı ülkemizde Aykut Kocaman’ın “Köpek” muamelesi görmesi bu ülkenin çok büyük bir ayıbıdır. Hocasına sahip çıkmak yerine onu aslanlara yem yapan suskun Fenerbahçe yönetimi de bu ortamın en büyük sorumlusudur.