Yaşayan efsane
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Temmuz 15, 2007 00:00
Beşiktaş’a transferiyle gündem yarattı. Terkedilmek ve istenmemek düşüncesi önceleri Rüştü’yü fena hırpaladı. Ama şimdi tam bir Kartal.
TRANSFER haberini duyduğum gün kopacak fırtınayı hisseder gibiydim. 35 yaşından sonra amansız bir savaş başlıyordu Rüştü Reçber için...
İnternet sitelerine yağan mesajlarda iki cephe de tepkiliydi Rüştü’ye. Fenerbahçe, vefasızlıktan dem vurarak yüreğinden yaralıyordu milli kaleciyi.
Beşiktaş cephesi, farklı duygularla doluydu. Yaşını ve aldığı parayı diline dolamıştı Rüştü’nün. Yine de derdi başkaydı.
Zico’nun, "Üçüncü kalecim" dediği Rüştü’ye, Beşiktaş’ın kaleyi teslim etmesi, kimilerine göre bir çılgınlıktı. Hatalı bir transfer ve yanlış adresti Rüştü Reçber...
Merakla beklemeye başladım. Bu tufandan nasıl kurtulacaktı Rüştü? Ayakta kalması sağlam bir morali gerektiriyordu. Üstelik, bu işin dönüşü de olamazdı...
* * *
BEKLEDİĞİM gibi gelişti olaylar. İlk günler Rüştü’yü fena hırpaladı. Telefonu kapalıydı. Röportaj tekliflerinin hiçbirine yanıt vermiyordu.
Bir-iki beyanatı çıktı. Zoraki laflardı. Söylemek istediğini haykıramıyordu. Kaçamak yanıtlar veriyordu.
Acı çektiği belliydi. Ve iki duygunun arasında sıkışmış kalmıştı Rüştü Reçber...
Terkedilmek ve de istenmemek!
Bu duygular, Rüştü’yü adeta kaçmaya ve saklanmaya zorluyordu. Oysa o, sadece profesyonel haklarını kullanarak kulüp değiştirmişti.
Üstelik futbol yaşamında birilerinden kaçacak hiçbir hataya yüz vermemişti. Yaşamı övgülerle, madalyalarla donatılmıştı. Şu onur listesinin güzelliğine bir bakın...
En çok A Milli Takım formasını giyen futbolcu: 114 kez
2002 Dünya Kupası üçüncülüğü nedeniyle verilen Devlet Madalyası.
Fenerbahçe Kulübü tarihinde en çok forma giyen kaleci.
Fenerbahçe forması ile 4 lig şampiyonluğu.
Birer kez Atatürk ve Başbakanlık Kupası. İki kez TSYD Kupası.
Fenerbahçe tarihinde en çok forma giyen 5. futbolcu.
Ve ünlü Pele’ye göre, yaşayan en büyük 100 futbolcudan biri.
Üstelik, 2003-04 sezonunda dünyanın en ünlü takımlarından Barcelona’da forma giyme başarısını da göstermişti Rüştü Reçber...
* * *
İMRENİLECEK bir karne ile bugünlere gelen Rüştü’nün terkedilmek ve istenmemek gibi duygulara kapılmasına... Ve saklanmasına bir anlam veremiyordum.
Bir gün servis arkadaşım ve dostum Sadi Kemal Yaşar, cep telefonunu bana uzattı. Telefonun diğer ucundaki kişi Rüştü Reçber’di... Aramızda kısa ama samimi bir konuşma geçti.
Sevgili Rüştü, seni Transferin Gözdeleri’nde yazmak istiyorum.
- Mümkünse yazma Korkut abi.
Neden?
- Daha iyi olur.... İstersen şöyle yapalım. Benim ağzımdan olmasın. Sadece sen duygularını yaz.
Eğer böyle istiyorsan, dediğin gibi olsun.
Telefonu kapatırken, daha doğrusu vedalaşırken ağzından dökülen birkaç kelime, Rüştü’nün hala bulanık duygularla boğulduğunu anlatıyordu...
Ve günler geçti. Hiçbir röportajı çıkmadı Rüştü’nün... Bu arada Beşiktaş idmanları başladı. Antrenmanlardan gelen fotoğraflara ısrarla bakıyordum.
Ve bazı karelerde Rüştü’ye rastlıyordum. Suratındaki hırs çizgileri her geçen gün artıyordu. Ve zaman zaman sevgili İsmail Er’e, Rüştü’yü soruyordum. O da, herkes gibi çalıştığını, yavaş yavaş havaya girdiğini söylüyordu...
* * *
VE Beşiktaş yeni sezon hazırlıklarının ikinci etabı için Avusturya’ya gitti. Her gün hiç atlamadan telefon açtım kampa. İsmail Er ile konuştum, bilgi aldım. Ve her telefon konuşmasını aynı soru ile bitirdim...
Rüştü ne yapıyor?
Geçen gün yine bir telefon görüşmesi yaptık İsmail ile... Bu kez ben sormadan, o atladı...
Baba, Rüştü herkesten çok Beşiktaşlı oldu. O ilk zamanlarındaki durgunluğu, ürkekliği, sancıları geçti.
Moralman nasıl?
Nefis. Gülüyor, şakalaşıyor. Ve durmadan çalışıyor. Bomba gibi.
Bir bakıma sevgili İsmail Er, Rüştü Reçber için sağlam raporu veriyordu... Sıkıntılardan kurtulmuştu. Artık daha sağlıklı düşünebiliyordu.
Bu haber Beşiktaş’a en büyük transfer müjdesiydi.
Ne Cisse ne de Tello.
Moralman sağlıklı ve fizikman güçlü bir Rüştü Reçber ile kalesini sağlama alarak, en kral transferi patlatıyordu Beşiktaş.
Rüştü için böyle düşünüyorum sevgili Beşiktaşlılar. Ve onun transferine tavır alanlara sesleniyorum... Duygularınızda bir değişiklik olduysa, bunu Rüştü’ye de belli edin... .
İnönü’de ilk maçta sıcak alkışlarınızla. O, artık Beşiktaşlı!
İnternet sitelerine yağan mesajlarda iki cephe de tepkiliydi Rüştü’ye. Fenerbahçe, vefasızlıktan dem vurarak yüreğinden yaralıyordu milli kaleciyi.
Beşiktaş cephesi, farklı duygularla doluydu. Yaşını ve aldığı parayı diline dolamıştı Rüştü’nün. Yine de derdi başkaydı.
Zico’nun, "Üçüncü kalecim" dediği Rüştü’ye, Beşiktaş’ın kaleyi teslim etmesi, kimilerine göre bir çılgınlıktı. Hatalı bir transfer ve yanlış adresti Rüştü Reçber...
Merakla beklemeye başladım. Bu tufandan nasıl kurtulacaktı Rüştü? Ayakta kalması sağlam bir morali gerektiriyordu. Üstelik, bu işin dönüşü de olamazdı...
* * *
BEKLEDİĞİM gibi gelişti olaylar. İlk günler Rüştü’yü fena hırpaladı. Telefonu kapalıydı. Röportaj tekliflerinin hiçbirine yanıt vermiyordu.
Bir-iki beyanatı çıktı. Zoraki laflardı. Söylemek istediğini haykıramıyordu. Kaçamak yanıtlar veriyordu.
Acı çektiği belliydi. Ve iki duygunun arasında sıkışmış kalmıştı Rüştü Reçber...
Terkedilmek ve de istenmemek!
Bu duygular, Rüştü’yü adeta kaçmaya ve saklanmaya zorluyordu. Oysa o, sadece profesyonel haklarını kullanarak kulüp değiştirmişti.
Üstelik futbol yaşamında birilerinden kaçacak hiçbir hataya yüz vermemişti. Yaşamı övgülerle, madalyalarla donatılmıştı. Şu onur listesinin güzelliğine bir bakın...
En çok A Milli Takım formasını giyen futbolcu: 114 kez
2002 Dünya Kupası üçüncülüğü nedeniyle verilen Devlet Madalyası.
Fenerbahçe Kulübü tarihinde en çok forma giyen kaleci.
Fenerbahçe forması ile 4 lig şampiyonluğu.
Birer kez Atatürk ve Başbakanlık Kupası. İki kez TSYD Kupası.
Fenerbahçe tarihinde en çok forma giyen 5. futbolcu.
Ve ünlü Pele’ye göre, yaşayan en büyük 100 futbolcudan biri.
Üstelik, 2003-04 sezonunda dünyanın en ünlü takımlarından Barcelona’da forma giyme başarısını da göstermişti Rüştü Reçber...
* * *
İMRENİLECEK bir karne ile bugünlere gelen Rüştü’nün terkedilmek ve istenmemek gibi duygulara kapılmasına... Ve saklanmasına bir anlam veremiyordum.
Bir gün servis arkadaşım ve dostum Sadi Kemal Yaşar, cep telefonunu bana uzattı. Telefonun diğer ucundaki kişi Rüştü Reçber’di... Aramızda kısa ama samimi bir konuşma geçti.
Sevgili Rüştü, seni Transferin Gözdeleri’nde yazmak istiyorum.
- Mümkünse yazma Korkut abi.
Neden?
- Daha iyi olur.... İstersen şöyle yapalım. Benim ağzımdan olmasın. Sadece sen duygularını yaz.
Eğer böyle istiyorsan, dediğin gibi olsun.
Telefonu kapatırken, daha doğrusu vedalaşırken ağzından dökülen birkaç kelime, Rüştü’nün hala bulanık duygularla boğulduğunu anlatıyordu...
Ve günler geçti. Hiçbir röportajı çıkmadı Rüştü’nün... Bu arada Beşiktaş idmanları başladı. Antrenmanlardan gelen fotoğraflara ısrarla bakıyordum.
Ve bazı karelerde Rüştü’ye rastlıyordum. Suratındaki hırs çizgileri her geçen gün artıyordu. Ve zaman zaman sevgili İsmail Er’e, Rüştü’yü soruyordum. O da, herkes gibi çalıştığını, yavaş yavaş havaya girdiğini söylüyordu...
* * *
VE Beşiktaş yeni sezon hazırlıklarının ikinci etabı için Avusturya’ya gitti. Her gün hiç atlamadan telefon açtım kampa. İsmail Er ile konuştum, bilgi aldım. Ve her telefon konuşmasını aynı soru ile bitirdim...
Rüştü ne yapıyor?
Geçen gün yine bir telefon görüşmesi yaptık İsmail ile... Bu kez ben sormadan, o atladı...
Baba, Rüştü herkesten çok Beşiktaşlı oldu. O ilk zamanlarındaki durgunluğu, ürkekliği, sancıları geçti.
Moralman nasıl?
Nefis. Gülüyor, şakalaşıyor. Ve durmadan çalışıyor. Bomba gibi.
Bir bakıma sevgili İsmail Er, Rüştü Reçber için sağlam raporu veriyordu... Sıkıntılardan kurtulmuştu. Artık daha sağlıklı düşünebiliyordu.
Bu haber Beşiktaş’a en büyük transfer müjdesiydi.
Ne Cisse ne de Tello.
Moralman sağlıklı ve fizikman güçlü bir Rüştü Reçber ile kalesini sağlama alarak, en kral transferi patlatıyordu Beşiktaş.
Rüştü için böyle düşünüyorum sevgili Beşiktaşlılar. Ve onun transferine tavır alanlara sesleniyorum... Duygularınızda bir değişiklik olduysa, bunu Rüştü’ye de belli edin... .
İnönü’de ilk maçta sıcak alkışlarınızla. O, artık Beşiktaşlı!