Vakit geçirmeden

TRABZONSPOR için eskilerin deyimiyle ‘Hayati ehemmiyeti haiz’ bir maçtı Vestel Manisaspor karşılaşması...Aslında hiçbir şey eskisi gibi değildi Avni Aker’de.. Takım o keyifli futbolu oynamıyor, mücadele eski dozuna asla ulaşmıyor, kazanma alışkanlığı yitiriliyordu git gide.. Bir şeylerin değişmesi gerekiyordu. Yoksa çok şeyler değişecekti Trabzonspor’da.. Değişimin ilk adımları, Jun ve Celalettin’in yedek kulübesine çekilmesiyle başlatılmıştı. Celalettin’in yedeklik serüveni, topu topu 22 dakika sürdü, Lee sakatlanınca kendisini sahada buldu. Demiray’a öfkeSavunmasını sağlam beşli kuran, sertlik sınırlarını ciddi biçimde zorlayan Manisaspor, Yattara’yı Tufan, Fatih’i D’Hanne, Mehmet Yılmaz’ı da Johanna ile sarıp sarmalamıştı. Markaj anlayışı, tutma-çekme-itme-vurma eylemleriyle gerçekleşiyor, tribünlerin öfkesi de ‘Oyna’ diyerek futbol oynatmayan Oktay Demiray’a yönleniyordu. Oyun itiş kakış giderken, Trabzon takımı da saçma sapan geri paslar yaparken, olmayacak bir iş gerçekleşti, savunmada birbirinin dilinden anlayan iki Brezilyalı Jefferson ve Eller’in anlaşmazlığı, Meduna’nın ilk golünü getirdi. İlk yarıda Johana’nın Mehmet Yılmaz’ı çekip düşürmesinde penaltıyı çalamayan hakem Demiray, yine Johanna’nın 55. dakikada Celalettin’e taktığı çelmede penaltı noktasını gösterdi. Ama başkan Aktuğ’un ‘Kovarım’ korkusundan 3-4 hafta top oynayan Yattara penaltıda topu, direğe vurdu. Trabzon saldırırken ikinci golü bulan Vestel Manisa oldu. Defans anlamsız bir gerileme içindeyken Meduna, Jefferson’u ikinci kez mağlup etti. Ve sonrada tribünlerde kıyamet koptu ‘Atay Aktuğ istifa’ sesleriyle. Evet.. Sihir bozuldu Trabzonzspor’da.. Szmykowiak mı Gökdeniz mi yoksa beyinlerle yürekler miydi işin tılsımı, bilinmez, ama bir şeylerin değişmesi gerek burada.. Hem de hiç vakit geçirmeden..