Uyanık köylübiyo-elektrikle köşeyi döndü!
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Ekim 01, 2004 21:27
Alman çiftçi, mısır, ot, sığır gübresi, tavuk gübresi ve pişmiş yemek artıklarıyla bir gübre şerbeti elde ederek, bölgenin enerji ihtiyacını karşılıyor. Üstüne üstlük, geride kalan biyo-gübreden de bol para kazanıyor!
Çiftçilik elma armuk, sebze, mısır vs üretimini bir kenara bırakmaya ve enerji üretimine dönüşmeye başladı. Bunun tipik bir örneğini Alman çiftçi Manfred Ebeling oluşturuyor. O, bahçesinde doymak bilmeyen bir canavar besliyor. Günde 15 ton yonca, mısır kabuğu ve arpadan oluşan bu bulamacın 38 santigrat derecede sindirilmesiyle ortaya çıkan gazla bir mucize gerçekleşmekte: 20.000 volt.
Ebeling kendi arazisinde yetiştirdiği ürünleri satmak yerine bunlardan bölgenin elektrik ihtiyacını karşılıyor. Toplam 330 kilovat gücündeki dev enerji motoru sadece bitkilerin gücüyle işliyor.
Çiftçinin iki arkadaşıyla birlikte her yıl yaklaşık 150 futbol sahası genişliğindeki tarım alanlarını ekiyor. Teknik, aşağı yukarı 600 konutun elektrik ihtiyacını karşıladığı gibi, 4000 ton biyolojik gübre de üretiyor.
Alman Çevre Bakanı Jürgen Trittin’in hesaplarına göre, 2020 yılına dek elektrik enerjisi ve otomobil yakıtının %10’u biyokütleden elde edilebilecek.
Biyogazın imajı bugüne değin pek iyi değildi. Fakat bu alanda şimdi Almanya’daki tarımı önemli ölçüde değiştirebilecek yepyeni olanaklar sunulunca, elektrik ve ısınma enerjisi elde edimi için enerji bitkisi ekimi karlı hale geldi.
Tekniğin ilkesi
Mısır, ot, sığır gübresi, tavuk gübresi ve pişmiş yemek artıkları önce havasız fermantasyon kazanında iyice karıştırılarak 38-42 santigrat dereceye kadar ısıtılmakta. Bu şekilde ortaya biyolojik gübreyle birlikte her gün yaklaşık olarak 2000 litre kalorifer yakıtının enerjisine eşit 3460 metreküp biyogaz elde edilmekte.
Biyogaz, çiftçilere iyi kar getirmenin dışında çevreci bir yakıt olmaya da aday. Çünkü biyogazın yakılması sırasında ortaya çıkan karbondioksit, çürümüş bitkilerden açığa çıkan oranla eşit. Üstelik çiftçiler pahalı mineral gübreden de vazgeçebilecekler. Biyogaz üretiminden arta kalan gübre, bitkiler tarafından gübre şerbetine kıyasla daha iyi değerlendirilebildiği gibi kokusu o kadar rahatsız edici değil.
Freising Biyogaz Birliği’nden Claudius da Costa Gomez’e göre, Almanya’daki 2000 biyolojik gaz tesisi önümüzdeki yılın sonuna dek ikiye katlanacak.
Biyogaz üretim tekniği öte yandan rüzgar türbini ve güneş hücreleri gibi diğer yenilenebilir enerji türlerinden farklı olarak, iklim koşullarından bağımsız. Fermantasyon kazanından elde edilen elektrik enerjisi rüzgarsız ve yağmurlu havada da akmaya devam ediyor. Gelecekte örneğin rüzgar enerjisine bile tercih edilebilir.
Rüzgar yerine
Ve biyogaz endüstri gelecekte tam da bu avantajdan yararlanabilmeyi umuyor. ‘O zaman ihtiyaca göre elektrik enerjisi üretebiliriz’ diyor Bavyera’daki üreticilerden Schmack Biogas AG. Bu şekilde örneğin elektrik sarfiyatının en yoğun olduğu öğle saatlerinde enerji dağıtımı arttırabilir. Çünkü depolanması çok kolay olan biyogaz, daha sonra ihtiyaç halinde yakılabiliyor.
Schmack’ın tahminine göre yılda yaklaşık 40 milyar kilovat saat elektrik enerjisi üretilebileceği gibi, biyogazla elektrik enerjisi üretimi 2015 yılında rüzgar enerjisiyle elde edilen enerji miktarını geçebilir.
Biyogaz mucizesinin geliştirilmiş fermantasyon teknikleri ve daha büyük tesislerle gerçekleşmesi beklenirken ilk büyük projeler üretilmeye başlandı bile. Örneğin Schmack Biogas AG firması, Avusturya’nın St.Veith bölgesinde 60 çiftçiye yeni bir gelir kaynağı oluşturacak bir tesis kuruyor. Renewable Energy Systems (RES) Münih firması ise Bavyera’da kuracak Almanya’nın ilk biyometan fabrikasında yılda 2,8 ila 3 milyon metreküp gaz üretmeyi planlamakta.
Söz konusu teknikte biyogaz doğrudan doğruya elektrik ve ısınma enerjisine dönüştürülmek yerine, saf metan olarak doğalgaz ağına akacak. Doğalgaz istasyonlarında otomobil yakıtı olarak da satılabilecek. RES’in hedefi Almanya genelinde 60 ila 79 biyogaz tesisi kurmak ve her tesiste 40-60 çiftçiyle anlaşma yapılacak.
Firma daha şimdiden enerji üretimi için tarım ürünleri yetiştiren firmalarla anlaşmaya vardı. Örneğin KWS Saat AG firması, enerji piyasası için mısır bitkisi yetiştiriyor. Firmanın bitki uzmanı, iki yıl içinde enerji mısır türlerinin onaylanmasını umuyor. Yerli mısırın İtalyan ve güney Amerikan mısır türleriyle aşılanmasıyla bilek kalınlığında ve 4m’ye kadar büyüyen mısır türleri elde edilebilecek; bu türlerin diğer türlerden % 30 oranında daha fazla biyokütle verebileceği sanılmakta.
Ebeling kendi arazisinde yetiştirdiği ürünleri satmak yerine bunlardan bölgenin elektrik ihtiyacını karşılıyor. Toplam 330 kilovat gücündeki dev enerji motoru sadece bitkilerin gücüyle işliyor.
Çiftçinin iki arkadaşıyla birlikte her yıl yaklaşık 150 futbol sahası genişliğindeki tarım alanlarını ekiyor. Teknik, aşağı yukarı 600 konutun elektrik ihtiyacını karşıladığı gibi, 4000 ton biyolojik gübre de üretiyor.
Alman Çevre Bakanı Jürgen Trittin’in hesaplarına göre, 2020 yılına dek elektrik enerjisi ve otomobil yakıtının %10’u biyokütleden elde edilebilecek.
Biyogazın imajı bugüne değin pek iyi değildi. Fakat bu alanda şimdi Almanya’daki tarımı önemli ölçüde değiştirebilecek yepyeni olanaklar sunulunca, elektrik ve ısınma enerjisi elde edimi için enerji bitkisi ekimi karlı hale geldi.
Tekniğin ilkesi
Mısır, ot, sığır gübresi, tavuk gübresi ve pişmiş yemek artıkları önce havasız fermantasyon kazanında iyice karıştırılarak 38-42 santigrat dereceye kadar ısıtılmakta. Bu şekilde ortaya biyolojik gübreyle birlikte her gün yaklaşık olarak 2000 litre kalorifer yakıtının enerjisine eşit 3460 metreküp biyogaz elde edilmekte.
Biyogaz, çiftçilere iyi kar getirmenin dışında çevreci bir yakıt olmaya da aday. Çünkü biyogazın yakılması sırasında ortaya çıkan karbondioksit, çürümüş bitkilerden açığa çıkan oranla eşit. Üstelik çiftçiler pahalı mineral gübreden de vazgeçebilecekler. Biyogaz üretiminden arta kalan gübre, bitkiler tarafından gübre şerbetine kıyasla daha iyi değerlendirilebildiği gibi kokusu o kadar rahatsız edici değil.
Freising Biyogaz Birliği’nden Claudius da Costa Gomez’e göre, Almanya’daki 2000 biyolojik gaz tesisi önümüzdeki yılın sonuna dek ikiye katlanacak.
Biyogaz üretim tekniği öte yandan rüzgar türbini ve güneş hücreleri gibi diğer yenilenebilir enerji türlerinden farklı olarak, iklim koşullarından bağımsız. Fermantasyon kazanından elde edilen elektrik enerjisi rüzgarsız ve yağmurlu havada da akmaya devam ediyor. Gelecekte örneğin rüzgar enerjisine bile tercih edilebilir.
Rüzgar yerine
Ve biyogaz endüstri gelecekte tam da bu avantajdan yararlanabilmeyi umuyor. ‘O zaman ihtiyaca göre elektrik enerjisi üretebiliriz’ diyor Bavyera’daki üreticilerden Schmack Biogas AG. Bu şekilde örneğin elektrik sarfiyatının en yoğun olduğu öğle saatlerinde enerji dağıtımı arttırabilir. Çünkü depolanması çok kolay olan biyogaz, daha sonra ihtiyaç halinde yakılabiliyor.
Schmack’ın tahminine göre yılda yaklaşık 40 milyar kilovat saat elektrik enerjisi üretilebileceği gibi, biyogazla elektrik enerjisi üretimi 2015 yılında rüzgar enerjisiyle elde edilen enerji miktarını geçebilir.
Biyogaz mucizesinin geliştirilmiş fermantasyon teknikleri ve daha büyük tesislerle gerçekleşmesi beklenirken ilk büyük projeler üretilmeye başlandı bile. Örneğin Schmack Biogas AG firması, Avusturya’nın St.Veith bölgesinde 60 çiftçiye yeni bir gelir kaynağı oluşturacak bir tesis kuruyor. Renewable Energy Systems (RES) Münih firması ise Bavyera’da kuracak Almanya’nın ilk biyometan fabrikasında yılda 2,8 ila 3 milyon metreküp gaz üretmeyi planlamakta.
Söz konusu teknikte biyogaz doğrudan doğruya elektrik ve ısınma enerjisine dönüştürülmek yerine, saf metan olarak doğalgaz ağına akacak. Doğalgaz istasyonlarında otomobil yakıtı olarak da satılabilecek. RES’in hedefi Almanya genelinde 60 ila 79 biyogaz tesisi kurmak ve her tesiste 40-60 çiftçiyle anlaşma yapılacak.
Firma daha şimdiden enerji üretimi için tarım ürünleri yetiştiren firmalarla anlaşmaya vardı. Örneğin KWS Saat AG firması, enerji piyasası için mısır bitkisi yetiştiriyor. Firmanın bitki uzmanı, iki yıl içinde enerji mısır türlerinin onaylanmasını umuyor. Yerli mısırın İtalyan ve güney Amerikan mısır türleriyle aşılanmasıyla bilek kalınlığında ve 4m’ye kadar büyüyen mısır türleri elde edilebilecek; bu türlerin diğer türlerden % 30 oranında daha fazla biyokütle verebileceği sanılmakta.