Tüm sporseverlerden özür dileriz
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Kasım 22, 2008 09:47
Sakın bize sormayın;
Hani şampiyon takımlarımız…
Hani şampiyon sporcularımız.
Hani Dünya Kupasında final oynayacak takımımız?
Hani Avrupa Yüzme şampiyonasında yüzücülerimiz?
Hani Olimpiyatlarda Altım Madalyalarımız?
Maalesef yok…
Maalesef yetiştiremedik.
Maalesef onları şampiyon sporcu yapacak eğitim politikalarımız yok.
Sabahın ilk ışıklarıyla daha uykusundan uyanamadan üzeri giydirilen,
Ağzına bir lokma ekmek tıkıştırılıp servise bindirilen, servis içersinde bir buçuk saat dolaştırılıp sonra okula götürülen, 10 dk. Aralarla 8 veya 9 saat sınıflara alınıp, büyük adam olacak diye bu yaşında taşıyamayacağı dersleri zorla kafasına sokturulup, sonra yine bir buçuk saat serviste dolaştırılıp hışırı çıkmış bir halde hava kararırken evine bırakılan çocukları gördünüz mü?
Mutlaka işten eve gelirken yollardaki okul servislerini görüyorsunuzdur.
Bu çocuğa futbolu, basketbolu, hentbolu, yüzmeyi, atletizmi, badmintonu vs. nasıl ve ne zaman öğretmemi bekliyorsunuz. İnanın bu çocuklar karşımıza geldiklerinde sanki o saate kadar sırtlarında kilolarca odun taşımışlar gibi yarı uykulu gözlerle duruyorlar. Yıkık, bitkin ve bitmiş durumda oluyorlar. “Hadi eşofmanları giyinin” diyorum “ biraz daha oturalım çok yorgunuz hocam” diyorlar. Başka biri “ hocam ben antrenmana çıkamayacağım yarın sınavım var” diyor. Diğeri “ Hocam çok ödevim var ben eve gidiyorum yoksa babam beni yer”. Bir başkası “ Benimde performans ödevim var.” “ Hocam projemi yetiştirmem lazım”. “ Hocam yarın sözlüm var”
Hocam! Hocam!
Bugün birkaç tanesi, yarın diğerleri.
İnanın tam kadro antrenman yapamıyoruz. Bütün alt yapı antrenörlerin dertleri bu.
Söyleyin bana ey sporseverler.
Hocalar ne yapsın. Bizlere sormayın…
Bu bir politika sorunu. Bu devlet sorunu.
Mutlaka eğitimde bir devrim yapılması gerekiyor.
Her mahalleye okul yapılması gerekiyor.
Spor tesislerine ulaşımın kolaylaştırılması gerekiyor.
Her ilçenin mutlaka bir koşu pisti mutlaka bir cimlastik salonu mutlaka bir yüzme havuzu ve mutlaka bir spor salonu olması gerekiyor.
Her ilçenin devlet hastanelerinde spor sakatlıkları uzmanı bir doktorun ve beslenme uzmanının bulunması gerekiyor.
Ders saatleri günlük 6 ders saatine indirilmesi gerekiyor.
Dersler 09.30 14.30 saatleri arasında olması gerekiyor.
Şu anda 1 yılda verilen ders programının 1,5 yıla yayılması gerekiyor.
Antrenörler; araç, gereç ve eğitimlerle desteklenmesi gerekiyor.
Yetenek taramasından geçirilip branşlara yönlendirilen çocukların günlük kalori ihtiyaçlarının karşılanması için maddi olarak desteklenmesi gerekiyor.
Okullarda, spor kulüplerinin varlığının tekrar gözden geçirilip, maddi giderlerin azaltılması için, ilçe veya semt kulüpleriyle ortak bir yapılanmaya gidilmesi gerekiyor.
Tüm sporseverlerden özür dilerim.
Bunlar olmazsa biz sizlere şampiyon yetiştiremeyiz.
Bize sakın sormayın!
Hani şampiyon sporcularımız.
Hani Dünya Kupasında final oynayacak takımımız?
Hani Avrupa Yüzme şampiyonasında yüzücülerimiz?
Hani Olimpiyatlarda Altım Madalyalarımız?
Maalesef yok…
Maalesef yetiştiremedik.
Maalesef onları şampiyon sporcu yapacak eğitim politikalarımız yok.
Sabahın ilk ışıklarıyla daha uykusundan uyanamadan üzeri giydirilen,
Ağzına bir lokma ekmek tıkıştırılıp servise bindirilen, servis içersinde bir buçuk saat dolaştırılıp sonra okula götürülen, 10 dk. Aralarla 8 veya 9 saat sınıflara alınıp, büyük adam olacak diye bu yaşında taşıyamayacağı dersleri zorla kafasına sokturulup, sonra yine bir buçuk saat serviste dolaştırılıp hışırı çıkmış bir halde hava kararırken evine bırakılan çocukları gördünüz mü?
|
Mutlaka işten eve gelirken yollardaki okul servislerini görüyorsunuzdur.
Bu çocuğa futbolu, basketbolu, hentbolu, yüzmeyi, atletizmi, badmintonu vs. nasıl ve ne zaman öğretmemi bekliyorsunuz. İnanın bu çocuklar karşımıza geldiklerinde sanki o saate kadar sırtlarında kilolarca odun taşımışlar gibi yarı uykulu gözlerle duruyorlar. Yıkık, bitkin ve bitmiş durumda oluyorlar. “Hadi eşofmanları giyinin” diyorum “ biraz daha oturalım çok yorgunuz hocam” diyorlar. Başka biri “ hocam ben antrenmana çıkamayacağım yarın sınavım var” diyor. Diğeri “ Hocam çok ödevim var ben eve gidiyorum yoksa babam beni yer”. Bir başkası “ Benimde performans ödevim var.” “ Hocam projemi yetiştirmem lazım”. “ Hocam yarın sözlüm var”
Hocam! Hocam!
Bugün birkaç tanesi, yarın diğerleri.
İnanın tam kadro antrenman yapamıyoruz. Bütün alt yapı antrenörlerin dertleri bu.
Söyleyin bana ey sporseverler.
Hocalar ne yapsın. Bizlere sormayın…
Bu bir politika sorunu. Bu devlet sorunu.
Mutlaka eğitimde bir devrim yapılması gerekiyor.
Her mahalleye okul yapılması gerekiyor.
Spor tesislerine ulaşımın kolaylaştırılması gerekiyor.
Her ilçenin mutlaka bir koşu pisti mutlaka bir cimlastik salonu mutlaka bir yüzme havuzu ve mutlaka bir spor salonu olması gerekiyor.
Her ilçenin devlet hastanelerinde spor sakatlıkları uzmanı bir doktorun ve beslenme uzmanının bulunması gerekiyor.
Ders saatleri günlük 6 ders saatine indirilmesi gerekiyor.
Dersler 09.30 14.30 saatleri arasında olması gerekiyor.
Şu anda 1 yılda verilen ders programının 1,5 yıla yayılması gerekiyor.
Antrenörler; araç, gereç ve eğitimlerle desteklenmesi gerekiyor.
Yetenek taramasından geçirilip branşlara yönlendirilen çocukların günlük kalori ihtiyaçlarının karşılanması için maddi olarak desteklenmesi gerekiyor.
Okullarda, spor kulüplerinin varlığının tekrar gözden geçirilip, maddi giderlerin azaltılması için, ilçe veya semt kulüpleriyle ortak bir yapılanmaya gidilmesi gerekiyor.
Tüm sporseverlerden özür dilerim.
Bunlar olmazsa biz sizlere şampiyon yetiştiremeyiz.
Bize sakın sormayın!