Suçlu aramayın

Galatasaray Tekerlekli Basketbol takımı Dünya şampiyonu olmuş kimsenin haberi yok.
Bayan Boksörlerimizin nerede, ne yapmış, ne kazanmış haberimiz yok.
90 Dakika programında Sayın Hıncal Uluç bu konuya değindi. Ama sadece değindi.
Bizlerde iki satır yazı yazdık yazmadık geçiştirdik. Yani birazcık ucuna değindik.
Ülkemizde sadece futbol, basketbol, birazda voleybol konuşuluyor. Televizyonlarda bu spor dallarının programları var. Ama nerede atletizm, nerede hentbol, nerede jimnastik, nerede badminton, masa tenisi, yüzme vs.
Neden 90 dakika en can alıcı saatte yüzme konuşulmuyor, eskrim, tenis konuşulmuyor. Hayvanları öldürenlerin bile televizyonu kanalı var, ama amatör sporların bir programı bile yok. TRT3’ün programları o kadar yetersiz ki onların bile çok şeyden haberi yok.  Öyle işlenmiş ki insanların kafasına futbol, hayatında hiç kitap yüzü görmemiş insanların ellerinden futbol gazeteleri düşmüyor. Çok yazık. Büyük haksızlık ediyoruz bu gençliğe. Belki de hayatında Badminton kelimesini hiç duymamış çocuklarımız var. Eğer görseler çok sevecekler kim bilir.

Düşünüyorum da bir televizyon kanalı olsa, futbolun dışındaki bütün sporların programları yapılsa, o sporu yapan çocuklarımızı tüm Türkiye tanısa ne kadar güzel olur. O sporcu çocuğumuzu, okul arkadaşları televizyonda görseler, nasıl bir gururdur anlatamam. Bunu çok yaşadık. Maçtan sonraki gün hemen koşar, şehrimizin gazetesini alır, hemen spor sayfasını okurdum. Benden bahsediyorsa, birde golümü anlatıyorsa, hemen üzerime güzel kıyafetler giyer kendimi evden dışarı atardım. Mahallede bir gezerdim ki sormayın, mahalle büyüklerimizin “ Aferin sana koçum” sözleri hala kulaklarımda dolaşıyor. Takım arkadaşlarımla buluşur, en işlek caddelerde dolaşır, tebrikleri kabul ederdik. İşte bundan daha güzel ne olabilir bir çocuk için. En büyük ödüldü, dikkate alınmak.
Bir çocuk için görülmek, dikkate alınmak, ödüllendirilmek, diğer arkadaşları karşısında tebrik edilmek çok ama çok önemlidir.
Burhan Felek Atletizm pistine gidilse, orada atletizm yapan çocuklarla bir program yapılsa, onların yarışmaları yayınlansa. Bağlarbaşı cimnastik salonunda cimnastik yapan çocuklarla bir program yapılsa. Onların gösterileri yayınlansa. Okullara gidilse, okullarda spor yapan çocuklarla program yapılsa, okullar arası maçların yayını yapılsa inanın sporcu sayısında patlama görülecektir.
Bakın; Muhammet Emin Tan’ı tanıyor musunuz? 2007–2008 Kros Türkiye Birincisi
Nuriye Aslan’ı tanıyan var mı? Yasin Karadağlıyı tanıyan var mı? 36 kilo Judo Türkiye Birincisi Tuğba Yayla’ı tanıyanınız var mı? Peki, Türkiye okullar arası Badminton Şampiyonu Bursa Fertur İ.Ö.Okulunu tanıyan var mı? Adana Seyhan İşitme Engelliler İ.Ö.Okulunu tanıyan ve Okullar Arası Futbol Türkiye İkincisi olduğunu bilen var mı? Cent Okulları Lise Erkek Basketbol takımının 98–99 döneminde Dünya 2. olduğunu biliyor musunuz? Yine aynı okulun Erkek Hentbol Takımının 2005–2006 sezonunda Dünya 8. olduğunu biliyor musunuz? Dünyanın 8. olmak ne demek. Sizlere sadece aklıma gelenleri yazdım. Daha çok gencimiz var ismi bu sayfada olması gereken, yazsam sayfalar tutar.
Galatasaray Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımının Kıtalar Arası Şampiyonu olması kadar büyük bir olay yoktur. Bırakın derbiyi merbiyi. Sümeyra Kaya’nın Gülsüm Tatar’ın Uluslar arası bir turnuvada altın madalya alması Türkiye için ne kadar önemli. İşte bu önemleri tüm halkımıza duyurmamız gerekiyor.
İnanın sokak çocukları yerine spor çocuklarını konuşuyor olacağız. Evlerinden kaçıp büyük şehirlerde gelecek arayan çocuklarımızın sayısında çok önemli düşüşler olacaktır. Belki de “Tinerci çocuklar” ismini hiç duymayacağız.
Suçlu bizleriz Sayın Hıncal Uluç; Ben, Sen, O, Biz, Siz, Onlar.
Yani sporun içinde olanlar, Devletin spor politikasının başında bulunanlar. Hiç bir şeyden haberi olmayıp orada oturanlar. Bütün televizyon kanallarında sadece futbol programı yapanlar.
Suçlu hepimiz!