Petar Naumoski Hürriyet'e konuştu: Türkiye benim annem gibi

Şimdilerde Makedonya Basketbol Federasyonu Başkanı olan Naumoski ile gerçekleştirdiğim, ‘hayalimdeki röportajı’ beğeninize sunmaktan gurur duyuyorum. İşte, ‘bir kuşağa basketbolu sevdiren adam’ın Hürriyet’e aktardıkları...

‘GEÇMİŞTE KARDEŞLİK KAVRAMI VARDI’
* Türkiye deyince aklınıza ilk olarak neler geliyor?
- Türkiye, benim annem gibi... Muazzam his ve anılar yaşadığım bir yer. Kendimi asla yabancı gibi hissetmedim. O muhteşem havayı soluyabildiğim için gerçekten çok mutlu ve şanslıyım. Türkiye’de yaşayan bazı insanlar, “Şimdi şu şöyle olumsuz oldu, bu böyle olumsuz oldu” diyorlar ama bu şu anda birçok ülke için geçerli... Yalnızca şunu söyleyebilirim; Türkiye’nin her zaman apayrı bir havası ve ortamı vardır.

* Peki ya Efes Pilsen?
- Oyuncu olduğum dönemdeki Efes ile şimdiki 180 derece farklı. Eskiden 10 Türk, 2 yabancı vardı. Oyuncular arasında aile ilişkisi ve kardeşlik söz konusuydu. Şimdi bu ortam Fenerbahçe’de var. İnsanlar ilk olarak Fenerbahçe’yi, sonra oyuncuları içten destekliyor. Geçmişte Efes de böyleydi. İnsanlar Tamer Oyguç’u, Volkan Aydın’ı, Petar Naumoski’yi seyretmeye gelirdi.

‘SANKİ KENDİLERİ İÇİN OYNUYORLAR’
- Günümüzde Türkiye’de çok sayıda yabancı isim forma giyiyor. Sporseverler adlarını ezberleyene kadar, 1 ya da 2 yıl kalıp gidiyorlar! Efes’te de bir enerji alışverişi yok. Çoğu kişi sanki, kendi istatistiklerini artırmak için oynuyor! Efes, İtalyan ve İspanyol kulüpleri gibi geçmişteki yıldızlarını, takım yönetiminde belli yerlere getirirse, o eşsiz hissiyat geri gelir.

* EuroLeague’deki ekiplerimiz ve Türk hayranlarınıza dair neler söylersiniz?
- Türk insanını özlüyorum. Umarım Fenerbahçe, Efes ve Darüşşafaka, Avrupa’da başarılı sezonlar geçirir ve bu sezon Final Four’a katılan takım ya da takımlar olurlar.

* Cedi ve Furkan’a ilişkin görüşlerinizi alabilir miyim?
- Belki, “NBA’e biraz erken gittiler” diyebiliriz. Ama kötü bir şey söyleyemeyiz, çünkü iyi kontratlar aldılar. Kendilerine inanmaları gerek... Performanslarını, karakterlerini hep geliştirirlerse başarılı olacaklarından şüphem yok.

‘ASVEL MAÇI SONRASI 3 GÜN AĞLADIM’

* Kariyerinizde, “Asla unutmam” dediğiniz anlar hangileri?
- Benetton’dayken, Antibes’e 44 sayı attığım maç ilk sırada... İkinci, Efes’te Koraç Kupası’nı kazandığımız anlardı. Üçüncü ise biraz negatif... Efes Pilsen’deyken, Asvel’e kaybettiğimiz o maç... Sonraki
3 gün boyunca neredeyse durmadan ağladım. İnsanlar bize inanmıştı. Final Four’a gideceğimize biz de çok fazla inanıyorduk. Onları mahcup etmenin yükü gerçekten çok ağırdı. O günleri asla unutamam...

‘YUGOSLAVYA EŞSİZ BİR ÜLKEYDİ’

* Yugoslavya’yı nasıl anlatırsınız?
- 1988’e kadar eşsizdi. Herkes güvenli ve mutlu yaşıyordu. Her gece sokakta uyusanız, kimse bir şey yapmazdı! Şimdi dağılan ülkeleri anlayamıyorum. İnsanlar ağlıyor! Hepsi yoksul... Spor, Yugoslavya’nın DNA’sında, havasında ve suyunda var! Tabii yönetimin kapitalist değil, sosyalist olması, devlet politikasının spor odaklı olmasının başarıda payı büyük. Ülkede çok sivrilen ‘zengin’ yoktu. Bu durum da normal bir yaşantı ile herkese eşit rekabet ortamı ve adalet sağlıyordu.

‘KAÇIRACAĞIMI ASLA DÜŞÜNMEZDİM’

* Bana ve tüm insanlara ilham veren ‘panyalı üçlüklerinizin’ sırrı neydi? Gençlere tavsiyeleriniz var mı?
- 3 sayılık atışlarda başarılı olmamın 3 sebebi vardı: Bu konuda sahip olduğuma inandığım yetenek, çok çok fazla çalışmak ve potaya atacağım şut öncesi her kafamı kaldırdığımda, daima isabet bulacağıma inanıyor olmam. Asla kaçırma ihtimalimi düşünmezdim. Genç arkadaşlar; kendilerine daima inansın. Hedeflerine ulaşabilecekleri yollardan şaşmasınlar ve ne olursa olsun pes etmesinler.