Peçetenin sırrı

1994 yılının aralık ayı. Bundan tam 5 yıl önce. O güne kadar ismini hiç duymadığımız bir ses. Her yerde onun slow parçasını dinliyoruz. ‘‘Yüreğim Rehin’’... İşte bu muhteşem ses ile o günlerde ilk defa tanışıyoruz. Bu güçlü sesi, ilk kez canlı olarak, iki gala için geldiği Club Çapkın'da dinliyorum. Naşide Göktürk hakkındaki ‘‘Bir anda parladı ve kısa sürede de söndü’’ düşüncem işte bu gece değişti. Sahnede hiç düşmeyen performansı, seyirci ile kurduğu seviyeli diyalog, davetlilerin temposuna ayak uyduran repertuvarı, şarkılara getirdiği o müthiş yorum...

NAŞİDE RÜZGARI

Kısacası Antalya'da iki gece Naşide Rüzgarı esti. Gelelim gecenin konuklarına... Çapkın o gece tıklım tıklım doldu. Gecenin ilerleyen saatlerinde tempo arttıkça sahneye atılan peçete sayısı da buna paralellik gösterdi. Her yer bembeyaz peçete ile kaplıydı. Konuklar Göktürk'e, Göktürk de konuklara peçete yağdırıyordu. Bu işin sonu nereye varacak çok merak ediyorum. Çapkın'ın loş ışıkları altında bir köşede sarışın bir bayan gözüme çarptı. Kısa sürede bunun ‘sarışın kadın’ Ferhunde olduğunu anladım. Tek başına içkisini almış bir masada konseri izliyordu. Gözümü biraz daha sağa kaydırınca Vahit'i gördüm. Vahit, Antalya gecelerine takılanların yakından tanıdığı bir isim.

PEÇETE MODASI

Ben de Cece'nin solisti Arzu sayesinde tanıştım. Dikkatimi Vahit'in attığı peçeteler çekti. Adam sürekli sanatçıya peçete atıyor fakat garsonlardan peçete istemiyordu. Bu durumu merak ederek gözlemeye başladım. Vahit'in attığı peçetelerin sırrını sonunda çözdüm. Uyanık Vahit aldığı bir deste peçeteyi küçük küçük parçalara bölüyor, sahneye öyle atıyordu. Dolayısıyla attığı peçete de bitmek bilmiyordu. Adam elindeki bir deste peçeteyle gece boyu idare etti. Ne diyelim her şeyin bir yolunu mutlaka buluruz.