Komik olma kuzen

80’lerde Türkiye’de gösterimde olduÄŸunda TRT’nin en popüler dizilerinden biriydi ‘MuhteÅŸem Ä°kili’. Amerikalı Larry ile Arnavutluk’tan gelen kültür ÅŸokundaki kuzeni Balki arasında geçen bir komedi dizisiydi. Balki sık sık Larry’e ‘Komik olma kuzen!’ derdi, herkesin diline dolanmıştı o zamanlar. Birileri saçmaladığı zaman kullanmaya birebirdi.  Â

Edip Uras yazıyor

Geçen hafta UEFA, bu hafta da Şampiyonlar Ligi finallerini izledikten sonra bazılarına ‘komik olma kuzen!’ demeniz gelmiyor mu? Hani takımlarımızdan biri hakkında bir karşılaştırma yapacak olsalar, çoğunun hemen aklına Barcelona, Manchester Utd, Chelsea filan geliyor. ‘Bak Barcelona’ya, adam nasıl top oynuyor’ filan. Sanki Fener, Galatasaray veya herhangi bir takımımız biraz zorlasa o standartın ve istikrarın onda birini yakalayabilirmiş gibi. 

Beşiktaş – Galatasaray derbisinde bir görüntü hafızada. 90 artılar oynanırken Galatasaray ‘beraberlik için’ bastırıyor. Rüştü arkadaşlarına geçen bir pozisyonun ardından ‘fırça’ çekerken, bir bakıyorsunuz Arda arkadan milli kalecinin boynuna sarılıyor, bir espriler, bir muhabbet. Televizyonlar bunu ‘örnek davranış’ olarak lanse ederken bizim aklımızda yine kuzen Larry var. Bir de Devekuşu Kabare’nin eski bir oyunundan bir Metin Akpınar repliği: ‘Biz memleketimizin insanını tanımıyor muyuz, dürzü?’  

28 Aralık 2008. Beşiktaş Başkanı Demirören sunumlu basın toplantısında 1986-87 sezonundaki Malatyaspor maçına kadar geri giderek haksızlıklar nostaljisi yapıyor. Beşiktaş’ın şampiyon yapılmayacağını iddia ederken kendinden ne kadar emin. Sadece adı ‘şeref’ kalan tribünde kızıyla sarmaş dolaş galibiyet kutlarken aklımızda Balki var nedense. ‘Komik olmaaaaa.’ 

Avrupa’nın sezon sonu her iki final maçı da tarafsız futbol seyircisi için çok da doyurucu olmadı. Her iki kupa şampiyonu da finallerde o kadar büyük farkla üstünlük kurdular ki, biri uzatmaya bile kalsa, her iki maçın da tek galibi olabilirdi. Özellikle Manchester United’ın aciz kaldığı maçta, Barcelona o kadar rahat gözüktü ki, aslında aradaki fark sadece %10 bile olsa rakibinden binlerce fazla pas yapmış gibi hissettirdi. Futbolun ilk prensibi mucitlerinin ‘pass and move’ dedikleri pas ver ve hareket et prensibi aslında bu oyunun ne kadar basit olabileceğini bir kez daha ve tartışmasızca ortaya koyuyor. Barcelona’nın kadrosundaki futbolcuların kalitesi elbette tartışılmaz ama United kadrosu ile aralarındaki fark bu kadar mı? Takım halinde hareket ettiğiniz sürece, top ayağında olan futbolcunun pas alternatiflerini çoklu tuttuğunuz sürece adam eksiltmek ve rakip kaleye akar gibi gitmek ne kadar kolaymış gibi gözüküyor. İsabetli paslarla sahaya fazla iyimser bir hücumcu görüşle çıkan Manchester karşısında hakkettiği bir galibiyet aldı Barca. Oysa bu sene en zorlandıkları Chelsea maçında mavili İngilizler ‘Çanakkale geçilmez’ oynayarak Barcelona’yı bozmuşlar, uzatmada Iniesta’nın golüne kadar finale yakın gözükmüşlerdi. Bu gece Manchester kupaya hiçbir zaman yakın gözükmedi, özellikle Barcelona karşısında yenik duruma düşmek, dipsiz kuyuların en derinine atılmak gibi. 

Şunu da ayrıca belirtmek gerek tabii. Top kendilerinde olmadığı zaman da topu geri kazanmak için verilen olağanüstü bir çaba, alan farketmeksizin yapılan baskı, göstermelik koşular değil, topu almaya giden adımlarla rakibe basmak var. En son hangi Süper lig maçında hangi takımımızda bu özelliği gördük de, Şampiyonlar Ligi’nde ‘tesadüf ötesi’ başarılar bekliyor olduk? Komik olduk kuzenler, artık komik olduk. 

Bir de elbette maçın sonu var. Ne zaman ve bu güzel ülkenin neresinde galip ve mağlup birbirini böylesine kutlayarak, yenik takımın taraftarı oyuncularını ayakta alkışlayarak biten bir karşılaşma izleyeceğiz. Yenilen takımın hemen hakemin etrafında anlamsız itirazlarını sürdürdüğü, oyuncuların soyunma odasına kadar birbirlerine laf ve yumruk attığı, hakemlerin o taş devrinden kalma adetle polis kalkanlarıyla soyunma odasının yolunu tuttuğunu o kadar çok seyrettik ki, benim bu soruma da tek cevap var: ‘Komik olma kuzen!’