Kırmızııı, Sarıııı, Laciveeerrt

Son Fenerbahçe Ülker- Galatasaray  Medical Park derbisini seyrettikten sonra zor gibi gözüküyor.

Ancak sarı, hem laciverti hem de kırmızıyı çok sever.

Bilirler ki bir arada olduklarında güzeldirler.

Ve ayrılamazlar…

28 Mart da Abdi ipekçi de lacivert, sarı ve kırmızı istesek de istemesek de parkede buluşacak.

Avrupa’nın en iyi sekiz kadın basket takımı İstanbul’da bir araya gelecek.

Dört gün mücadele edecekler.

Galatasaray ev sahibi olarak şimdiden finallere katılmaya hak kazanmış bulunuyor.

Gerçi bu formu ve kadrosuyla ev sahibi olmasa da katılacak durumda.

Ezeli rakibi Fenerbahçe ise 23 takım içinde yenilgisiz tek takım.

Hem gurubunda, hem de toplam istatistikte lider.

Büyük bir şansızlık olmaz ise onlarda Abdi İpekçi salonunda finallerde olacaklar.

Yaşamını barış ve dostluğa adamış Abdi İpekçinin adını taşıyan salonda.

Hem de dört gün üst, üste.

Çarşambadan pazara kadar yan yana olacaklar.

Günde dört maç oynanacak.

Fenerbahçe seyircisi ile Galatasaray taraftarı Abdi İpekçi’ de dört gün buluşacaklar.

Tabi ki işin kolayına kaçıp, Fenerbahçe taraftarına yasak koymazsak.

İşte problem veya gösteri o zaman başlayacak.

Türk sporunu nefret mi ayakta tutuyor göreceğiz.

Rakibe nefretimiz, takımımıza olan sevgimizden daha mı büyük?

Stadyumları dolduranlar takımlarını mı destekliyor, yoksa rakiplerini yuhalamayı seviyor 28 Nisan da Abdi İpekçide göreceğiz.

İşin ciddi tarafı yalnız biz görmeyeceğiz, tüm Dünya görecek.

Göstermemek için işin kolayına kaçıp;

Rus taraftarları, İspanyolları misafir ederken Fenerbahçe taraftarına maçları izlemeyi yasaklayacak mıyız?

Veya zor olanı başarıp, el ele kol kola, sarı, kırmız, sarı lacivert diye bağırabilecek miyiz?

Samatya sokaklarında, restoranlarında birlikte oturabilecek miyiz?

Yoksa döner bıçakları ile dünya’ya rezil olup, kovalamaca mı oynayacağız?

Ben zor ve güzel olanı başarırız diye düşünüyorum.

Açıkçası bana boğazın öbür yakası, Moskova’dan veya Valencia’dan daha yakın geliyor.