İmamgücü

Nâlân ÜLKERADINA kısaca spor dediğimiz, insanları eğlendiren, dinlendiren bedensel aktivitelerin güzellikleri saymakla bitmez. Spor, içinde yapıldığı dünyanın çelişkilerini, sürtüşmelerini, sorunlarını, sınıflarını, zaaflarını yansıtan bir ayna. Kimi zaman şiddet, kimi zaman sevgi ve duygu yüklü görüntüleri kendiliğinden ön plana çıkaran bir alan. Spor, insanlara kurallara uyma alışkanlığı kazandıran, huzursuzlukları, sapma davranışlarını azaltıp, gerginlikleri toplumun yaranına yöneltilebilen önemli bir uğraş. Spor, rekabet, işbirliği ve dayanışmayla başarıyı hedef alan bir araç, hatta bazı görüşlere göre demokrasinin çimentosu. Spor, farklı etnik, dilsel ve dinsel kökene mensup insanları biraraya getiren bir kaynaştırıcı, uluslararası anlayış ve yakınlaşmayı sağlayıcı büyük güç. Spor, içinde yaşadığımız yüzyılda dev bir endüstri, tüketimi artıran bir çark ve kültür. (Olimpiyatlar, dünya kupaları bu çarka dahil önemli organizasyonlar.) Milyonlarca insanı peşinden sürükleyen futbol da başlı başına bir sektör. Spor, öyle geniş bir yelpaze ki her yaş, eğitim ve sınıfta insanı buluşturan, duvarları yıkan bir şeffaflık. İşte size güzel bir örnek. Geçtiğimiz günlerde Aydın'ın Germencik İlçesi'nde düzenlenen Kaymakamlık Kupası Futbol Turnuvası'nda eşine ender rastlayabileceğimiz görüntülerden biri yaşandı. İlçe ve çevre köylerin imamları ile müftüsü biraraya gelip futbol takımı kurdu, sahaya çıktı. Çok samimi, içten bir tercih. Sergiledikleri mücadeleden öte bu kişilerin kimlikleri önemliydi. Ortak özellikleri hepsinin din adamı olması. Ama uygar yaklaşımlarıyla pek çok meslektaşlarından farklı özellik gösteriyorlar. Sporun keyfini, kaynaştırıcılığını, dinlendiren yönünü iyi keşfetmişler, hoşgörü ise bu işin temeli. Ne mutlu. İmamgücüspor, halı sahada tüm rakiplerini geride bırakıp ‘‘En centilmen takım’’ seçildi. Kim demiş imamlar spor yapmaz diye. El ele, gönül gönüle olduktan sonra daha nice renkli maçlar oynanır. Bu etkinliklere öcü gözüyle bakanlara duyrulur !