İlhan Söyler: Acılar içinde

İlhan SÖYLER

Bizler dünyaya gelirken kimimiz ipek, kimimiz ise patiska çarşaflarla gözümüzü açarız. Kimilerimiz de kefensiz, elbiseli, don-gömlek bu dünyadan gideriz. Günlerdir hepimiz televizyon karşısında ağlıyoruz. Dinmiyor gözyaşlarımız. Felaket gelmeden önce televizyonlarda arabesk dinleyip, içimizi çekiyorduk. Bizler acıların tiryakisi olmuştuk. Ama son acılar bizi tam tiryaki yaptı. Kolay mı bu acılardan kurtulmak. İçimiz adeta kan ağlıyor.

Ali Sami Yen'de Galatasaray'ı izlerken zaman zaman o acı tiryakiyi unutup, kendimizi boşluğa bırakıyorduk ama sevinirken bile yaşadığımız ızdırap tekrar beynimize nüksediyordu. Bizler öyle düşünürken sahada oynayan futbolcular da yine aynı düşünceye sahip olup, beyinsel olarak gidip geliyorlardı. Aslında Galatasaray'ın böyle bir başarısında sevinmek istiyorduk. Ama ara sıra da boğazımıza takılıyordu. Ancak hayat devam ediyor. Futbolcular da görevini yapmak zorundaydılar.

YİNE EMRE

Ali Sami Yen'de bir genç vardı. Adı Emre'ydi. Top çalmak, mücadele etmek, servis yapmak hep ondaydı. Hele hele Okan ağabeyine bir gol pası attı ki tam kafasına isabet etti. Tempoyu arttıranlar Ümit, Okan ve Hakan Ünsal'dı.

Sevinmek istiyoruz ama bir türlü sevinemiyoruz. Bu Galatasaray'ın yaptığı çok büyük işleri ballandıra ballandıra anlatmak istiyor ancak yüreğimiz yandığı için fazla anlatamıyoruz. Galatasaray'ı tebrik ediyoruz ve bundan sonra Şampiyonlar Ligi'nde acılı değil, pembe günlerin olmasını istiyoruz.