Her şey kazanmak mıdır?
Güncelleme Tarihi:
Konuk Yazar: Onur SALMAN
Oluşturulma Tarihi: Aralık 20, 2010 00:00
İŞLER hiç iyi başlamadı Galatasaray için. Sadece bu maç için konuşmayalım. Diyelim ki Rijkaard’la olmadı. Kan uyuşmadı. Hagi de ‘sihirli değnek’i henüz bulamadı. Ama ya taraftar. En haklıyken haksız olanlar yani. Biliyoruz ki ‘renklere aşıklar, futbolculara değil’ lakin Mecidiyeköy’deki mabedin ne suçu vardı o zaman. El birliğiyle mi yıkmak lazımdı Ali Sami Yen’i. Yoksa süsleyerek mi uğurlamak şık dururdu? Diyelim ki sarı kırmızılılar, Konyaspor galibiyetiyle başlayan seride, şansını da yanına alarak şampiyon oldu. Jan Assmann’ın iletişimsel hafızası bize ne sunacak? Dilden dile yayılan anılar, şampiyonluğun mu yoksa kötü bir vedanın mı altına bir kalın kalem izi bırakacak?
Kazanan haklıdır
Ama biz boşuna kürek çekmeyelim. Geçmiş geçmişte kalıyordu değil mi? Biz bugüne bakalım. Kazanan nasılsa haklıdır. O zaman Galatasaray bugün haklıdır. Böyle dönemlerde iyi futbol değil 3 puan önemli klişesine sarıldı herhalde sarı kırmızılılar, o yüzden de ilk yarıyı sadece iki pozisyonla geçiştirdi. Anıl’ın orta sahadan sürüklediği ve vurmak yerine Kewell’ı tercih ettiği net fırsat ve Çağlar’ın ortasında Ayhan’ın kale ağzından kaçırdığı kafa. Geri kalan kısımda Serdar Özkan’ın güçsüzlüğüne rağmen sağ kanadı kullanmakta ısrar eden bir Galatasaray ve Grajciar’ın yapacağı ekstra işlere bel bağlamış, bulduğu tek net fırsatı da Veli’yle harcamış bir Konya vardı, o kadar.
Nefes aldılar
İkinci devrede de durum farklı değildi. Hagi’nin, Serdar’la Kewell’ın yerlerini değiştirmesi kısa bir aralıkta etkili oldu. Avustralyalı, Abbas’la daha iyi mücadele etti. Hatta şansı yaver gitseydi 62’de inadıyla golü de bulabilirdi fakat olmadı. Hatta bir kez daha skoru değiştirmeye Anıl’ın pasıyla yaklaştı fakat sarı kırmızılılara yine hüsran düşmüştü.
Talih dönecekti elbette. Döndü de. Kewell’ın hızlı atağı aklıyla yönetmesi, Neill’den Hakan Balta’ya ulaşan meşin yuvarlağın şık bir topukla Anıl’a gitmesi ve sonrada ağlara takılması 3 puanı getirdi. Yani devreye nefes alarak gitti Galatasaray. Ama gerçekten konu yalnızca kazanmak mı?
Kazanan haklıdır
Ama biz boşuna kürek çekmeyelim. Geçmiş geçmişte kalıyordu değil mi? Biz bugüne bakalım. Kazanan nasılsa haklıdır. O zaman Galatasaray bugün haklıdır. Böyle dönemlerde iyi futbol değil 3 puan önemli klişesine sarıldı herhalde sarı kırmızılılar, o yüzden de ilk yarıyı sadece iki pozisyonla geçiştirdi. Anıl’ın orta sahadan sürüklediği ve vurmak yerine Kewell’ı tercih ettiği net fırsat ve Çağlar’ın ortasında Ayhan’ın kale ağzından kaçırdığı kafa. Geri kalan kısımda Serdar Özkan’ın güçsüzlüğüne rağmen sağ kanadı kullanmakta ısrar eden bir Galatasaray ve Grajciar’ın yapacağı ekstra işlere bel bağlamış, bulduğu tek net fırsatı da Veli’yle harcamış bir Konya vardı, o kadar.
Nefes aldılar
İkinci devrede de durum farklı değildi. Hagi’nin, Serdar’la Kewell’ın yerlerini değiştirmesi kısa bir aralıkta etkili oldu. Avustralyalı, Abbas’la daha iyi mücadele etti. Hatta şansı yaver gitseydi 62’de inadıyla golü de bulabilirdi fakat olmadı. Hatta bir kez daha skoru değiştirmeye Anıl’ın pasıyla yaklaştı fakat sarı kırmızılılara yine hüsran düşmüştü.
Talih dönecekti elbette. Döndü de. Kewell’ın hızlı atağı aklıyla yönetmesi, Neill’den Hakan Balta’ya ulaşan meşin yuvarlağın şık bir topukla Anıl’a gitmesi ve sonrada ağlara takılması 3 puanı getirdi. Yani devreye nefes alarak gitti Galatasaray. Ama gerçekten konu yalnızca kazanmak mı?