Hanagisi daha önemli

Ancak endüstriyel futbol hem kulüpleri hem de oyuncuları haklı çıkarıyor.

FUTBOLCULAR köle midir? Bosman Kuralı kuşkusuz bunun önüne bir set çekti. Futbolcuların bir mal gibi alınıp satılmayacağını uzun süren bir dava süreci sonrasında kanıtladı. Ancak günümüzde de kulüpler ve futbolcular arasındaki ilişki hala biraz köle-sahip ilişkisine benzetmek mümkün olabilir. Özellikle bu konuya eğilmemizin sebebi ise gündemi meşgul eden üç transfer girişimi: Gareth Bale, Luiz Suarez ve Wayne Rooney. Üç oyuncunun da talibi var, ancak takımları üç oyuncuyu da satmaya sıcak bakmıyor. Acaba bu kulüplerin mi oyuncuların mı haklarını ihlal etmek demek?

ÇIKARLARIN ÇATIŞMASI

KONUYA hangi açıdan yaklaşmak lazım? Sadece futbolcu çıkarları mı gözetilmeli yoksa takımların çıkarları da gündemin maddesi mi olmalı? Bilindiği gibi Real Madrid, Bale için tarihin en yüksek bonservis bedelini ödemeye hazır olduğunu açıklasa da Tottenham bu transferin gerçekleşmesine ikna olmadı. Benzer bir durum Suarez için geçerli. Uruguaylı golcü, Liverpool’dan ayrılmak istediğini söylese de Pool, Arsenal’in teklifi konusunda nazını sürdürüyor. Ha keza, Manchester United da Chelsea’nin Rooney için yaptığı teklifte ayak diretiyor. Yani oyuncu ve takımların talepleri çelişiyor.

DOĞRU CEVAP İMZALI KAĞITTA

FUTBOLUN ana unsurunun futbolcular olduğunu düşünürsek, kuşkusuz ki onların görüşleri özellikle de transfer konusunda önemli olmalı. Ancak kulüpler ve sahipleri de kendi yarattıkları canavar olan endüstriyel futbola bu kadar yem olmamalılar. Yani sözleşmeleri göz ardı etmek doğru değil. Evet, para futbola hükmetmeye başladı. Maçların başlama saatlerinden, taraftarlık kriterlerine kadar (en çok para harcayan taraftar en iyi taraftardır gibi) bir çok şeyi belirliyor.
Dolayısıyla da futbolcuların sadece parayı düşünerek, bir daldan diğer dala atlaması da o kadar yanlış gözükmüyor. Ama bunu sözleşmeleri hiçe sayarak yapmak doğru değil. Biz de bu konuda görüşlerini almak için sözü uzmanlara bırakalım. Bakalım onlar bu keskin makasın neresinden bakıyor.

SÖZLEŞMEYİ FUTBOLCULAR YAPIYOR

METİN TEKİN: BURADA Bosman’dan farklı olarak bir oynamama ya da mal görülme söz konusu değil. Kulüpler, sözleşmeli ve oynattıkları oyuncuları ellerinde tutmak istiyorlar. Burada futbol oynama hakkı ile oyuncunun istediği yerde oynama hakkı farklıdır. Sonuçta sözleşme süresi hem takımları hem de oyuncuları bağlar.

ÇÖZÜM KISA SÜRELİ ANLAŞMADA

TANIL BORA: FUTBOL endüstrisinde futbolcuların sözleşme ve hareket serbestisi kısıtlanıyor ama bunu da abartmamak lazım. Kölelik mecazı bana ayıp geliyor. Bireysel ya da sendikal inisiyatif kullanarak futbolcular, daha kısa süreli sözleşme talebiyle haklarını koruma yoluna gitmeliler.

SERBEST KALMA MADDESİ OLMALI

UĞUR MELEKE: Ben futbolcu tarafındayım. Oyuncuların, yarı köle muamelesi görmesi rahatsız edici. FIFA, kontrantlara bir standart getirmeli. Bütün kontratlara, ‘Serbest kalma maddesi’ yer almalı. Kulüpler bunu ödedikleri maaşlara göre şekillendirmeli. Mesela yıllık maaşın 10 katı olan bir madde konulabilir.

ARA ÇÖZÜM BULUNUR

UĞUR VARDAN: İLİŞKİLER eskir ve sözleşmeler yetersiz kalır. Evet, kulüpler ilk elde haklı ama futbolcular da insan ve bu mahlukatı, gönlü istemezse oynatamazsın ki. Örneğin Rooney de Suarez de “Mızıkçılık yapıyorum, oynamıyorum” demiyor, uzun süre sonrasında ayrılık vaktinin geldiğini düşünüyorlar. Bence bir ara çözüm bulunacaktır.