Gerçekten duvara tırmanıyor

Çocukken en büyük hayali uçmakmış. Türkiye henüz maket uçaklarla tanışmadan önce makina mühendisi olan babası yurtdışından ona maketler getirir o da sabahtan akşama kadar uçaklar yaparmış. Genç bir erkek olduğunda başka bir ilgi alanı edinmiş. Arabaları parçalayıp yeniden yapmak! Nitekim bugün İstanbul'daki Maslak otosanayiciler sitesinde bir yer kiralayıp 1967 model Camaro'sunun tüm parçalarını sökmüş. Herbirini yenileyerek yepyeni bir Camaro yaratmış. Bugünse bambaşka bir hayal peşinde. Patagonya'ya gidip oradaki granit bloklardan oluşan Cerratore'ye tırmanmak istiyor.

Batur Kürüz'ün 15 yıl önce başladığı tırmanışlar, onu giderek daha zor yerleri keşfetmeye itti.‘‘Ben atlettim. ODTÜ Metalurji Bölümü'ne başladığım zaman performansımı artırmak için antrenörüm mukavemet kayağı yapmamı tavsiye etti. Dönem sonunda geç forma girdim, yapılacak yarışlar da ertelendiği için ODTÜ Dağcılık Kulübü'yle birlikte Aladağlar'a gittim. İlk defa hayatımda çanta taşıyordum, araziye çok yabancıydım. Çok uzun mesafeler yürümemiz gerekiyordu.’’

Daha sonra teknik tırmanışı öğrenmek isteyen Kürüz, Anadolu Dağcılar Birliği'ne katılmış.‘‘ODTÜLÜ'lerle çok anlaşamadım. Onlarda sosyallik dağcılıktan daha ağır basar.’’

1982 yılında iki arkadaş Erciyes ve Aladağlar’da çok riskli tırmanışlar yapmışlar. Erciyes buzulunda neredeyse ölüyorlarmış. Tüm malzemelerini düşürmüşler.‘‘Bu tırmanıştan sonra ADB beni daha ciddiye aldı ve çalıştırmaya başladı. 1984'de ilk kez ciddi olarak duvara tırmandım. Cilo Dağlarındaki Reşko'nun Kuzey Batı duvarına çıktım.’’ Sonra arka arkaya Güzeller Kuzey, Kaldı Kuzey, Direktaş Direk, Eznevit, tranga, Kocasarp duvarlarına ilk Türk çıkışlarını gerçekleştirdi.

1985'de Pamir'e tırmanan Batur Kürüz, kendisini duvar tırmanıcısı olarak tanımlıyor.‘‘7000'lik ve 8000'liklerde teknik tırmanışlar zor oluyor. Ben çok sevmiyorum bu tırmanışları. Bir de doğuştan gelen bazı özelliklere sahip olmak gerekiyor. Yoksa çok rahat dağ hastası olabilirsiniz. Bu yüzden 8000'liklere gitmeme kararı aldım.’’

Kışın hiç çıkılmayan Aladağlardaki Direktaş'ına ilk kez Batur Kürüz partneri Doğan Palut'la çıkmış. Yine birlikte pekçok kişinin tırmanmayı başaramadığı Aladağlar'daki Demirkazık Kuzey Duvarı'na tırmanmışlar.

‘‘Demirkazık Kuzey Duvarı'nın dünyadaki ilk kış çıkışını gerçekleştirdik. Çok soğuk ama ama çok güzeldi!’’Zirvenin gözüktüğü anı şöyle anlatıyor: ‘‘Tatlı hayaller giderek kabusa dönüşüyor. Yine de Doğan çok iyi tırmanıyor, ben çok iyi tırmanıyorum. Hatta hala çok hızlıyız. Ama bu kadar iyi olmak bile riski hiç azaltmıyor. Zaman korkunç hızla akıyor. Artık adrenalin kalmadı, yerinde riskin verdiği gerilim ve korku var. Küfürler, bağrışmalar...’’

Evin ortası yapay duvar

Yağışlı havalarda tırmanışa gidemeyen Batur Kürüz, evindeki bir odasına kurduğu yapay duvara tırmanıyor.‘‘Birkaç yıl öncesine kadar yapay duvar Türkiye'de yoktu. Şimdi bulabiliyorsunuz. Birkaç dağcı arkadaşımın evinde de var. Ben bu düzeneği Bauhous'dan aldım. Otuz milyon liraya mal oldu. Tutamakların bir kısmını yurtdışından getirttim, bir kısmını da taşları oyarak yaptım.’’ Taşları delerek monte etmiş bu kontrplak duvara. Bir süre hergün duvar çalışan Kürüz, son bir yıldır daha çok çok kas gücünü artırmak için body building çalışmaya başlamış.‘‘Salı günü body'ye gidiyorum, Çarşamba günü koşmaya gidiyorum, Perşembe tekrar salona gidiyorum. Cuma boş günüm, haftasonları ise dağa gidiyorum’’

Son iki senedir tam üç iş değiştirmiş.‘‘Şehirde daha heyecansız bir hayat yaşıyorum. İnsanın bu aktiviteleri yaparken heyecan seviyesi yükseliyor. Bazı karşılaştığı şeylerden ancak heyecan duyabiliyor. Normal hayatını çok heyecansız bir şekilde yaşıyor. İş bende stres yapmaz, çok sinirlenmem. Eğer yaptığım iş hoşuma gitmiyorsa bırakırım.’’

Eskiden önemli tırmanışlar öncesinde o gece uyuyamadığını anlatan Kürüz, daha heyecanlı arayışlar denemek istediği için, bugün böyle bir sorunun olmadığını söylüyor. ‘‘Mışıl mışıl uyuyorum.’’

Her çıkışın gitgide alşkanlık yarattığını ve insanın daha tehlikeli çıkışlar istediğini belirtiyor.‘‘Hep daha zoru istiyorum. Ve ancak o zaman heyecan duyuyorum’’.

Bugünkü hayalini sorduğumuzda; ‘‘Orta vadede hayalim, Patagonya'ya gitmek’’diyor. Orada muhteşem dağlar var. Hierocontinental'de granit bloklar var. Cerrotorre'yi denemek istiyorum. Granitten oluşmuş bir kule gibi. Muhteşem güzellikte!''

Aşka hiç vakti yok!

Batur Kürüz full time bir dağcı değil. Onun başka sorumlulukları da var. Mesela haftanın beş günü bir Holding'te Genel Müdür Yardımcılığı yapıyor. Haftasonları ise dağlara gidiyor. Onun özel hayatını çok sevdiği arabası kaplıyor. Aşka vakti yok!

‘‘Kızlar ilgi ve vakit isterler. Birinin bana sahip olmasını istemiyorum. Dolayısıyla böyle bir bağlılık olmasını da istemiyorum. İlk üç ay çok iyi oluyor. Ondan sonra kızlar birşeyler istemeye başlıyorlar. Vakit istiyorlar. Ben zaten haftanın beş günü işimde çalışıyorum. Salı, Çarşamba, Perşembe antrenman yapmam gerekiyor. Ve haftasonu yokum. Geriye Pazartesi ve Cuma günü kalıyor. Çok sevdiğim bir arabam var. Otosanayi sitesinde arkadaşımla bir atölye kiraladım. Arabamla orada uğraşıyorum. Kalıcı bir beraberlik sürdürebileceğimi sanmıyorum. Sözvermişlik içine girmek beni rahatsız ediyor. Yaşamımda da hiçbir zaman, hiçbir şey için söz vermedim!’’

Zevk aldığı şeyleri yapmaya çalışarak yaşamak istiyor. Eşiği yükselterek en fazla 45-47 yaşına kadar tırmanabileceğini düşünüyor. ‘‘Bundan sonra belki aşka vakit ayırabilirim....’’