"Türkiye’nin en iyi hakemi buysa, çekiverin kuyruğunu gitsin"
Güncelleme Tarihi:
Yazarlarımız Mehmet Y. Yılmaz, Uğur Meleke, Hakan Ünsal ve Kanat Atkaya, 0-0 biten Galatasaray - Fenerbahçe derbisini değerlendirdi. İşte o yazılar...
MEHMET Y. YILMAZ: HEYECANLI AMA ANLAMSIZ BİR MAÇ
Maç başladığında yeşil alanın ortası belediye otobüsü sahanlığını andırıyordu. Teknik direktörlere soracak olursak bunu bir hücum taktiği olarak yaptıklarını açıklarlar, buna kuşku yok. Ama benim gibi sıradan futbol seyircisine sorarsanız bunun bir tek anlamı var: “Aman gol yemeyelim, denk getirirsek bir tane atar, maçı götürürüz!” İki takım da rakibe baskı yaparak oynamak istedi ki bu doğru bir tercihti. Çünkü iki takımın defansı da baskıyı görünce adeta kendini kaybediyor ve ayağındaki topu ne yapacağını bilemiyor. Tudor’un Serdar Aziz’in sakatlanarak çıkmasından sonra oyun düzenini değiştirmesine ne demeli, bilmiyorum. Sahaya çıkarken kurduğu taktik mi yanlıştı, sonra yaptığı mı?
Maçın hakemine gelince: Türkiye’nin en iyi hakemi buysa, çekiverin kuyruğunu gitsin. Janssen’in attığı golde faul filan yoktu. Denayer sarı yerine kırmızıyı görmeliydi. Aynı şekilde Ozan Tufan da en az iki sarı kartlık hareketle ilk yarıyı tamamladı. Bütün bunlar maçın ilk yarısında oldu. İlk yarıda hakem doğru kararları verebilseydi çok daha farklı bir ikinci yarı izleyecektik, orası kesin. Galatasaray’ın maça bu kadar sinirli başlamasına anlam verememiştim. Ta ki Tudor’un, Fenerbahçe kulübesine atağa geçmesine kadar! Belli ki Tudor, kafasında bu maça herkesin verdiğinden daha başka anlamlar vermiş. Hem kendisini germiş, hem oyuncularını. Bunun da Fenerbahçe’nin işine yaradığını söylememe bilmiyorum gerek var mı? Hep merak ediyorduk, Gomis’e bir şey olur ve Galatasaray Eren’e kalırsa ne olur diye. Yanıtını bu maçta aldık. Bir şey olmuyor! Gomis, bu maçın “en çok isteyen” oyuncusuydu, neden çıkartıldı? Yanıtını sanırım sadece Tudor biliyor. Aynı soru Valbuena-Alper değişikliği için de sorulabilir. Neden çıktı, Teknik Direktör’ün aklında ne vardı? Giuliano neredeydi?
BAKMADAN GEÇME!
ALKIŞLAR DERBİ HEYECANINI YAŞATANLARA
Futbolda gerçeklerin maç öncesinde kağıt üzerinde kaldığını bir kez daha gördük. Neden mi? Dün, her maç gol atmış bir Galatasaray ve karşısında, her maç kalesinde gol görmüş ezeli rakibi Fenerbahçe vardı. Doğal olarak insanın aklına bu maçın golsüz geçeceği ihtimalinin çok zayıf olduğu geliyordu. Bu sayfayı geçerek maça gelelim. Tebrik edilmesi gereken iki önemli teknik direktör var. Önce Igor Tudor’u tebrik ediyorum... Şampiyonluk yarışındaki rakibinin sekiz puan önünde olmasına rağmen bu puan farkını korumayı hiç düşünmeden, bu puan farkı yokmuş gibi maçın başından takımının 10 kişi kaldığı noktaya kadar tek bir düşünceyi, yani kazanma isteğini takımına aşıladığı için... Bu düşünceyle oyun sistemini de değiştirerek maça başladığı ve özellikle ilk 20 dakika golü bulabilmek için her türlü agresifliği oyuncularına sahada gösterttiği için... Kazanmak için, 3 puan almak için, rakibini yarışta saf dışı bırakmak için takımını çok iyi hazırlamış olduğu için...
BEKLENMEDİK SONUÇ
Bir tebrik de Aykut Kocaman’a. Onun da kafasında bir tek düşünce vardı: Kazanmak. Kurguladığı oyun taktiği, G.Saray’ın en büyük silahı olan orta alanı, top onlardayken yaptırdığı presle etkisiz kılmak ve mümkün olduğunca kendi oyununu kabul ettirmekti. Başardı mı? Bence başarılı oldu. Hatta, futbol felsefesi pres olan G.Saray’a karşı futbolcuları yakaladıkları pozisyonları değerlendirmiş olsaydı 3 puanın mimarı olacaktı. Ama sorun yok, bence alınan sonuç kimsenin beklemediği neticeydi. Kazanamasa bile Türkiye’nin en iyi futbol oynayan takımına karşı aldığı bir puan ve oyun camia tarafından takdirle karşılanacaktır. Son tebrik de futbolculara... Gol olmasa bile agresif, mücadeleci ve istekli oluşlarından dolayı.
BAKMADAN GEÇME!
UĞUR MELEKE: ŞAŞIRAN TUDOR OLDU
Bu tarz derbilerde genç hocaların sıkça düştüğü bir hata vardır: Takımının ezbere oynadığı futbolun çözülmüş olduğunu zanneder, rakibi şaşırtmak için sürpriz bir hamle yapar. Genelde de şaşıran kendi takımı olur! 4’lü savunmayla 22 puan toplayan Galatasaray’ın da bu maça ekstra bir stoperle çıkışı, böyle değerlendirilebilir ancak. Oysa Tudor maça takımını telepatikleşmiş planıyla çıkarsa muhtemelen ilk yarıyı daha verimli oynayacak, topa sahip olma yüzdesinin karşılığını net pozisyon olarak alabilecekti. Tudor’un neden üçlüye döndüğünü, eğer üçlüde bir keramet varsa niye 20’de dörtlüye çevirdiğini, ayrıca Latovlevici’yi hangi performansıyla Linnes’e tercih ettiğini açıklayabilen beri gelsin!
Galatasaray’ın Mariano’nun hücum katkısıyla tek taraflı oynadığı ilk 35’ten sonra, Fenerbahçe rakibinin tamamlayamadığı atakların dönüşünü hızlı yaparak müsabakayı dengeledi. Kocaman’ın takımı hâlâ hazırlık evresinde. İdeal formasyonunu, yani 4-3-2-1’i son bir ayda buldu, oyununu geliştiriyor, ama beklenenin altında bir hızla. Dün de zaman zaman hızlı çıkışlarda iyilerdi, ama şu anki görüntüleri hâlâ Ağustos başında sezona hazır girmeye çalışan bir takım gibi.
BAKMADAN GEÇME!
TARIK ONGUN'UN YARALANMASI UTANÇ VERİCİ
Büyük toplama baktığımızda maalesef bu derbi ligin genel kalitesinin çok altında kaldı, dağ fare doğurdu. Tarık Ongun’un yaralanması utanç verici. Janssen’in 6’daki pozisyonu bana temiz gibi geldi; Serdar’ın koluysa doğal konumundaydı, penaltı çalınmaması doğruydu. Belhanda’nın da ayağını bilinçli taktığını düşünüyorum, kart da doğru.
HAKAN ÜNSAL: BOZUK DÜZEN...
Daha 9. haftada sezonun geri kalanını etkileyecek kadar önemli hale gelmiş ve bir maçın ötesine geçmişti derbi. Tudor’un maça 3’lü defans başlaması ve alışılmış düzeni değiştirme isteği Serdar’ın sakatlığına takılmış, takım, maça normal oyununu oynamasına engel olacak kadar aşırı istek ve hırs ile başlamıştı. Belhanda da ilk defa gördüğümüz agresif tavır, Mariano’nun hırsını dizginleyemeyerek erken sarı kart alması, hazır olmayan Denayer’in sarı kartı sakin kalamamanın sonuçlarıydı.
BAKMADAN GEÇME!
İlk yarıda en önemli problem, Galatasaray’ı sezon başından beri farklı kılan öne hızlı oyunu hiç uygulayamamasıydı. Yavaş oyun, maçı ikinci yarıya ve son anlara taşımak isteyen Aykut Hoca’nın tam da istediği işti. Kendi oyununu oynayamayan, baskı kurduğu halde bunu rakibe kabul ettiremeyen sadece takım değildi. Tolga, Denayer, Belhanda ve Feghouli ilk yarı iyi oynamadı. Aslında Galatasaray ilk yarı ne yaptığının farkında olmayan bir takımdı. Bunun sebebi de Fenerbahçe değil kendine zarar veren aşırı motivasyonuydu.
10’U GÖREMEMEK...
Tudor’un devre arası sorunu görüp müdahale edeceğini beklerken maçı seyretmesi koca ikinci yarıyı heba etti. Rodrigues,Yasin ve Sinan gibi oyunu hızlandıracak, adam eksiltme ve öne top taşıma özelliği olan adamları tercih etmeyip, Belhanda ve Feghouli’yi oyunda tutması hataydı. İtici güç taraftar da çok erken oyundan kopup destek veremeyince ikinci yarı hiçbir şey yapamadan ve kötü geçti. Belhanda atıldıktan sonra zaten üstünlük kurmak imkansızdı. Maçın başından atıldığı ana kadar normal olmayan bir agresiflik ve kötü bir oyun oynayan Belhanda, geldiğinden beri beklentilerin altında.
BAKMADAN GEÇME!
Derbi, Fenerbahçe ve Aykut Hoca’nın istediği şekilde oynandı. Zevksiz, pozisyonu az ve beklentinin çok altında. Fenerbahçe istediğini aldı ama Galatasaray çok ama çok önemli bir maçı kaybetti bence. Berabere kalmak, önemli sonuçları olacak böylesine kritik maçta kayıp gibi. Galatasaray bu beraberliğin sonuçlarını ileriki haftalarda görür. Sezon başından beri iyi oynayan Galatasaray için yazı ve yorumlarımda hep futbolcu odaklı yazdım konuştum. Sebebi, Tudor’un geçen sene takımın başında iken yapamadığı işleri bu sene başarıp başaramayacağını görmekti. Aslında, bu sene oynanan oyunun ve liderliğin çok sayıda kaliteli futbolcunun varlığının sonucu olduğunu, Teknik adam etkisinin kritik ve zor maçlarda ortaya çıkacağını düşündüğüm için bekledim. İlk sınavda sınıfta kaldı..
NEDEN KAZANAMADI?
1- Alışılmış düzenin dışına çıkmak.2- Performans düşüren aşırı motivasyon.3- Çabuk ve hızlı oyunu terk etme.4- Belhanda ve Feghouli’nin kötü oyunu.5- Gomis’e yeterli destek verilmemesi.6- Taraftarın çok erken maçtan kopması.7- Tudor’un baştan sona kötü tercihleri.
KANAT ATKAYA: YALLAH LEZZETSİZ DERBİ ARŞİVİNE
DERBİ, İstanbul’un iki devi açısından da “kopup gitme” ihtimalini barındırıyordu. Galatasaray kazanırsa puan açsısından büyük bir hamle yapmış olacaktı; Fenerbahçe’nin kaybetmesi de henüz çok erken olmasına rağmen zirveden kopma noktasına sürüklenmek anlamına gelebilirdi. İlk yarı bir denge oyunu izledik. Galatasaray baskı uygulayarak başladı, Fenerbahçe direndi, oyunu dengeledi ve ilk yarının son bölümünde baskı uygulayan tarafa dönüştü.
BAKMADAN GEÇME!
Galatasaray Feghouli ve Gomis ile net gol pozisyonları yakaladı; Fenerbahçe ileri uçta Janssen ile karşılık verdi. İki taraf da orta saha cenklerinden top kaparak pozisyon buldu veya rakibine altın tepside sundu… Bu “dengeli manzaraya” uymayan tek kişi kart standartlarından (standartsızlığından), pozisyonlardaki görme bozukluklarına kadar hakem Cüneyt Çakır’dı. İkinci yarıya Galatasaray daha iştahlı başladı, Fenerbahçe karşılık vermeye çalıştı vesaire… Denge oyunu maçın son 20 dakikasında daha önce topu yere vurmak gibi sersemce bir sebepten sarı kartı bulunan Belhanda’nın kırmızı kartı da görmesiyle bozuldu. Bu eksilmenin oyuna yansıması elbette Fenerbahçe’nin hücum hattını tazelemesi ve oyunu rakip sahaya yığması şeklinde oldu.
Tudor da önce yorulan Gomis’in yerine Eren’i alarak “ilerici” bir hamle yaptı sonra Feghouli’nin yerine Ahmet Çalık’ı sahaya sürerek kaza golüne karşı bir hamle yaptı. Maç, iki tarafın hocasının da gizliden gizliye istediklerini düşündüğüm şekilde birlik ve beraberlik içinde tamamlandı. Cüneyt Çakır’ın berbat performansı, hakeme tribünden yapılan saldırı gibi yönleriyle anılacak maçı hafızamızın “lezzetsiz derbiler” bölümüne yazacağız. Duyulan heyecanı karşılayamadı vesselam.