Uğur Meleke
Alanya birkaç yıldır orta sahada Taha-Sackey-Ceyhun-Maniatis tipinde savaşçı oyuncuların üçüne birden görev verirken, Sergen Yalçın dün bu tipte tek futbolcuyla çıktı sahaya. Orta sahada tek savaşçı Sackey idi, Ozan ve Villafanez yaratıcı kontenjandan oynadılar. Aslında Sergen Yalçın’ın hakkını uzun zamandır teslim etmek istiyordum, yani Alanya’nın dün oynadığı mükemmel futboldan ve sonuçtan bağımsız bir övgü bu. Yalçın, belki ününü sezon ortası aldığı takımları kümede tutarak elde etti ama yöntemi, diğer “cankurtaran” tipi teknik adamlardan çok farklı. Biz orta sınıf takım hocalarının merkezi sertleştirme yöntemine alışığız mesela. Kışın göreve gelirler, orta sahaya sonsuz ön libero dizerler. Birinci dakikadan itibaren hunharca dövüşürler. Hem Süper Lig’de bir milyon faulün karşılığında ancak bir sarı kart çıktığı için, hem de yeni hoca gelince koşmaya başlayan ihanetçi futbolcuların yarattığı farkla kısa vadede bir çıkış yakalarlar. Ancak uzun vadede kalıcı olmaz bu.Sergen Yalçın’ın yöntemiyse ezber bozan cinsten. Gittiği takımlarda orta sahayı sertleştirmek bir yana, yetenek dozajını artırıyor merkezde. Alanya birkaç yıldır orta sahada Taha-Sackey-Ceyhun-Maniatis tipinde savaşçı oyuncuların üçüne birden görev verirken, Sergen Yalçın dün bu tipte tek futbolcuyla çıktı sahaya. Orta sahada tek savaşçı Sackey idi, Ozan ve Villafanez yaratıcı kontenjandan oynadılar. Ayrıca Sergen Hoca bu “sekiz numara” havuzu için de hazıra konmadı, dün Villafanez’i, daha önce de Djalma ve Fernandes’i zorladı o şekilde oynamaya.