Enginleri nasıl kazanırız

Buenos Aires, Estadio Libertodares De America Stadı... Arjantin’nin köklü kulüplerinden Independiente’nin futbol mabedi burası... Bir gün sonra takımın ezeli rakibi Racing Club ile maçı var... Son antrenman statta yapılacak. Independiente’yi Jorge Burruchaga çalıştırıyor...
Ben de Trtspor’a bir dosya hazırlamak için Latin Amerika turundayim... Burrchaga röportaj talebime olumlu baktı ve beni stada davet etti. Takım antrenmana yardımcı hocayla başlamış Burruchaga henüz yoktu. 10 dakika sonra eşofmanın paçasını kıvırmış haliyle ve elinde katlayarak okuduğu bir kitapla sahaya doğru ilerledi, Burruchaga... Önce şaşırdım sonra da ne okuyor diye merak ettim... Yardımcısına sordu...  “Daha ne kadar koşturacaksın takımı”, “5 dakika daha” karşılığı geldi... Hoca okumaya devam etti... Sonra da takıma ağır bir antrenman yaptırdı. Antrenman bitiminde röportaja başlamadan önce aklım hala okuduğu kitaptaydı. Sandalyede duran kitabı aldım ve baktım. “La Hoyarasca”... Latin Amerika’nın yaşayan efsanesi ünlü yazar Marquez’in ilk eseri “Yaprak Fırtınası”

Futbolcuyla kitap alışverişi

Sordum... Çok okur musunuz?
“Daima” dedi... Belliydi...  Antrenmanda bile elinden kitabın düşmediğine bizzat şahittim. Bu arada takım kaptanı Montenegro hocasına doğru geldi ve okuduğu kitabı ne zaman bitirebilecegini sordu... Burruchaga “Akşam biter, yarın sana vereceğim” dedi. Anladım ki teknik adam-futbolcu arasında kitap değişimi yapılıyor. Burruchaga da, Montenegro’ya okuduğu kitabı bitirip bitirmediğini sordu. O da ortalarda olduğunu söyledi... Sorum üzerine oyuncusunun da Marquez’in ölümsüz eserlerinden Kırmızı Pazartesi’yi okuduğunu iletti... Sanki stadyumda değil de bir açıkhava kütüphanesindeydim...

Hırçınlık en aza indi

Burruchaga okuyan öğrencilerini anlattı... “Okuduklarından dolayı olaylara farklı açılardan bakabilen bir oyuncu grubum var... Her futbolcu ayda mutlaka 1 kitap okumak zorunda... Çoğu okuyor ama okumayanları da ben zorunlu kılıyorum.”
“Faydasını görmüşsünüzdür...”
“Elbette. Daha dingin ve daha sakin oluyorlar... Hırçınlık en aza indi... Cervantes’in Don Kişot’unu okuyan bir oyuncum var... Kitaptan sonra hayalleri daha da büyüdü zaten...” Bu örneği verirken de gülüyor...
Burruchaga’nın bende iz bırakan lafı, “Hırçınlık en aza indi...”
Sözü uzatmayacağım... Her anıyla beni derinden etkileyen bu çarpıcı örneği yeni sezona başlarken kayıtlara geçirmek istedim... Teknik adamlarımız da acaba futbolcularına Burruchaga gibi böyle bir yaptırımda bulunabilir mi?