Engellerini aşıp kayak pistine çıkıyor, saatte 112 kilometrede ölüme meydan okuyorlar...

Güncelleme Tarihi:

Engellerini aşıp kayak pistine çıkıyor, saatte 112 kilometrede ölüme meydan okuyorlar...
Oluşturulma Tarihi: Mart 07, 2022 13:24

Çin'de düzenlenen 2022 Kış Olimpiyatları'nın sona ermesinin ardından birkaç gün önce başlayan 3. Paralimpik Kış Oyunları tüm engelleri aşan, yılmadan çalışan sporcuların mücadelesine sahne oluyor. Britanyalı görme engelli kadın sporcu Millie Knight, "Kulakları yardımıyla kaydığını" söyleyerek, saatte 112 kilometre hızla kayarken adeta ölüme meydan okuyor. Ülkemizi 2014 yılında Soçi Kış Oyunları’nda temsil eden Paralimpik kayakçı Mehmet Çekiç ise imkânsızlıklar ve ilgisizlik nedeniyle, daha fazla katkı sunamamaktan dertli. Paralimpik Kış Oyunları başlarken, zorluklara meydan okuyan sporcuların hikâyesi...

Haberin Devamı

“Engel” denilen şey bir bakıma kendimize çizdiğimiz sınırlar içinde sıkışıp kalmak. Öyle ki, önümüze koyduğumuz engellerin gölgesinde hayatımızı sürdürüyoruz. Ama bazı insanlar var ki, içinde bulundukları sorunlara ve olumsuzluklara takılıp kalmadan, hedefleri için durup dinlenmeden çalışıyor.

Bedensel engeli bulunan Paralimpik sporcular zorluklar karşısında “en iyi” olmak için mücadele etmeyi sürdürüyor. 13 Mart tarihine kadar devam edecek 3. Paralimpik Kış Oyunları öncesi, tüm engellere rağmen hayallerinin peşinden koşan bu kahramanlardan bazıları ile tanışalım…

‘KULAKLARIMLA KAYIYORUM’

Olimpik bir kayak pistinde, Alp Disiplininde saatte 112 km hızla kaymak en iyi sporcu için bile korkutucu. Bunu bir de gözünüz kapalı yapmayı hayal edin. Görme engelli bulunan Britanyalı Paralimpik kayakçı Millie Knight, yüzde 5’lik bir görüş ile slalom parkurdan yüksek bir hızla inerek liderlik ipini göğüslemeye çalışıyor.

Haberin Devamı

3 yaşında bir gözünü, 6 yaşında ise diğer gözünü kaybeden 22 yaşındaki kayakçının bedensel engeli, onu hayata bağlayan kayak sporunu yapmasına engel olmamış. Dünya şampiyonalarında son on yılın en fazla madalyalı Paralimpik kayakçılarından olan Knight, antrenörü Brett Wild’in komutlarıyla yarışıyor. Yarışma içerisinde Knight’i yönlendiren Wild’in sesi telsiz aracılığıyla genç kayakçının kasklarında bulunan Bluetooth kulaklığa ulaşıyor.

“Kulaklarımla kayıyorum” diyen Knight, 2018 yılında Güney Kore'nin Pyeongchang şehrinde düzenlenen oyunlardaki başarısını devam ettirmek için yarışıyor. Elbette ardında Britanya Kayak Federasyonu’nun, sponsorların, ailesinin ve antrenörünün büyük desteğini hissederek…

Engellerini aşıp kayak pistine çıkıyor, saatte 112 kilometrede ölüme meydan okuyorlar...
Britanyalı sporcu Millie Knight, Görme Engelli Kadınlar kategorisinde yarışıyor. Fotoğraf: Alamy

TEK BİR YANLIŞ HAMLE ÖLÜME NEDEN OLABİLİR!

Knight, slalom kayarak dağdan aşağıya indiğinde zemindeki titreşimlere, rakibinin çıkarttığı seslere ve antrenörünün direktiflerine aynı anda odaklanıyor. Sevdiği bu spor için durup dinlenmeden çalışan sporcunun tek korkusu ise bitiş çizgisinde kaza geçirmek.

Knight’ın yarışmaya başladığı esnada önünde, keskin dönüşler ve kontrolünü kaybetmesine neden olabilecek buz birikintileri bulunuyor. Genç sporcu saatte 112 km hız ile giderken tek bir yanlış hamlesinin ciddi sakatlanmalara ve hatta ölüme sebep olacağını biliyor.

Haberin Devamı

Turnuvalara hazırlık süreçlerinde parkur dışında geçirdiği kazaların etkisinden bir türlü kurtulamayan Knight, “Bir insanın görme engelli olması başkadır, geçirdiği kazaları atlatması başka” dediğinde, göze aldığı risklerin üzerinde yarattığı gerilime dikkat çekiyor.

ANTRENÖRÜ DENİZALTI SUBAYI

Knight’ın ölümle burun buruna geldiği yarışlardaki tek güvencesi ise antrenörü Brett Wild.

Wild’in çok özel bir isim olduğunu söylemek gerek. Gençliğinde kayak sporuyla uğraşan ardından Britanya Kraliyet Donanması’nda Denizaltı subayı olan Wild, Knight'ın antrenörlüğünü yapması için askeriyedeki görevinden özel bir izinle serbest bırakılmış.

Engellerini aşıp kayak pistine çıkıyor, saatte 112 kilometrede ölüme meydan okuyorlar...
Millie Knight ve antrenörü Brett Wild. Fotoğraf: Alamy

Donanma da “Serdümen subayı” olan Wild’in görevi ise verileri değerlendirerek dümencileri doğru şekilde yönlendirmek.

Haberin Devamı

Şüpheye yer bırakmayacak netlikte Knight'ı yönlendiren Wild, kayakla ilgili teknik komutlar, yaklaşmakta olan tehlikeler ve rakibine karşı kullanması gereken ipuçları veriyor. Örneğin, “Load” ve “Roll” sözlerini duyduğunda Knight, ağırlık merkezini değiştirmesi gerektiğini, “Hit the blue” dediğinde ise antrenörünün sesinin ritmine göre dönmesi gerektiğini anlıyor.

‘KAZALARIN ETKİSİNDEN KURTULAMADIM’

“Sesinden, endişeli mi yoksa sakin mi olduğunu anlayabiliyorum. Bu da içinde bulunduğum durumu doğru kavramamı sağlıyor" diyen Knight, antrenörünün bir şeyler iyi gitmediğinde kendisine bağırmaya başladığını ve bu sayede kendisini toparladığını belirtiyor.

Haberin Devamı

Wild ise “Tam olarak söylemem gerekenleri söylüyorum. Gergin olursam veya endişeye kapılırsam, Millie'nin yarış içinde bana güvenmeyeceğini biliyorum. Her sözüme güvenmesi ve bunları aynen uygulaması gerekiyor. Çünkü burada benim rolüm öncelikli olarak Millie’nin güvenli bir şekilde yarışı tamamlaması. Rekabet bunun ardından geliyor” ifadesini kullanıyor.

Wild sayesinde genç paralimpik sporcu parkurda hiç kaza yapmazken, bitiş çizgisinden sonra sakatlanmasına sebep olan kazalar geçirmiş. Bu kazaların etkisi Knight üzerine hâlâ devam ediyor. 

2017 Dünya Kupasına katılan Knight, 115 km hızla giderken yaşadığı kazayı şu sözlerle anlatıyor:

“O yarışın bitiş çizgisini geçtikten sonra duramadım ve hızla bariyerlere çarptım. Yaralanmıştım ama ayağa kalkmasını bildim. Dört hafta sonra Güney Kore’deki yarışta ise tekrar aynı şey başıma geldi. Bitiş çizgisini çok hızlı geçtim. Durmaya çalışsam da üç takla attım ve her taklada kafamın üzerine düştüm. Çenem yerinden çıkmıştı; bunun benim için çok kötü bir deneyim olduğunu söylemeliyim.”

Haberin Devamı

Kariyerindeki en kötü kazayı geçiren Knight, kafa travması yaşamıştı. Takım arkadaşları da o kazanın ardından Knight’ın eskisi gibi olmadığını söylüyor. 

‘OLUMSUZ DÜŞÜNCELERDEN KURTULMAYA ÇALIŞIYORUM’

Yaşanan kazalar Knight’ı o kadar etkilemiş ki, çevresinde kayan birinin sesi, kayak pistinin çevresinde çalışan bir otomobilin gürültüsü veya herhangi bir yüksek sesli uyarı onu adeta felç ediyor.

Paralimpik Kış oyunlarına sayılı günler kala çevresindekiler genç sporcunun yaşamakta olduğu travmadan kurtulması için zihinsel çalışmalarla ona yardımcı olmaya çalışıyor.

“Bazen bu korkuların beni etkilemesine izin verdiğim için kendimi zayıf hissediyorum” diyen Knight, olumsuz düşüncelerden kurtulmak ve bakış açısını değiştirmek için daha fazla çaba sarf etmesi gerektiğini ifade ediyor.

Arkasındaki büyük destekle korkularını yenmek için yola çıkan genç sporcu bitiş çizgisini hızlı ve güvenli bir şekilde tamamlayacağına olan inancını günden güne tazelerken, insanlara korkuların ve olumsuzlukların üstesinden gelinebileceğini kanıtlamayı hedefliyor.

BİR KAZA HAYATINI DEĞİŞTİRDİ

Elbette engellerine rağmen Knight, elinde bulundurduğu maddi ve manevi imkânlar sayesinde diğer paralimpik sporcular arasında oldukça şanslı bir konumda. Federasyon tarafından tanınan olanakların zenginliği ve sportif başarı için gösterilen çabalar gözardı edilmememesi gerekiyor. 

Ülkemizi Paralimpik Kayak Branşı'nda 2014 yılında düzenlenen Soçi Kış Oyunları’nda temsil etmiş Paralimpik sporcu Mehmet Çekiç (52) bu kişilerin arasında yer alıyor. Fransa’da yaşayan Çekiç, 12 yaşında başladığı kayak sporunda, tüm olumsuzluklara ve imkânsızlıklara rağmen ülkemizi 11. Paralimpik Kış Oyunları Alp Disiplininde temsil etmiş bir isim.

Engellerini aşıp kayak pistine çıkıyor, saatte 112 kilometrede ölüme meydan okuyorlar...
Fotoğraf: Mehmet Çekiç kişisel arşivi

Farklı spor dallarına da eğilimi olan Çekiç, Judo, Hentbol ve Halter gibi sporlarla da uğraşmış. 20’li yaşlarında Naim Süleymanoğlu ile antrenman yaptığını söyleyen 52 yaşındaki sporcu, Fransa Halter Milli Takımı ile müsabakalara katılmış. Bu yıllarda yaşadığı sakatlık neticesinde spordan bir süre uzaklaşmak zorunda kaldığını belirten Çekiç için asıl şok, yaşadığı bir trafik kazasından sonra ayağının kesileceği haberini öğrenince yaşanmış.

“'Benim bacağımı keserseniz hayatımı da elimden alırsınız' diyerek izin vermedim. Sonra beni ikna ettiler ve ben operasyon geçirmeyi kabul ettim” diyen Çekiç o zor günlerde ailesi için güçlü olması gerektiğini ve hiçbir şeyin sona ermediğini kendisine defalarca tekrarlamış.

‘FRANSA İÇİN TEKLİF GELDİ AMA BEN ÜLKEM ADINA YARIŞLARA KATILMAK İSTEDİM’

Bedensel engeline rağmen hayallerinin peşinden koşmaktan vazgeçmeyen Çekiç, çocukluk tutkusu olan kayak sporuna dönmeye karar vermiş.

İlerleyen yaşı kendisine hatırlatılan ve kayak sporundan vazgeçmesi gerektiği Fransız doktorlarca tembihlenen Çekiç, uygun protez bacakla kayak pistine çıkmak için çalışmalara başlamış.

Azmi ve kararlılığı ile katıldığı turnuvalarda dikkatleri üzerine çeken Çekiç’e Fransa adına Olimpiyatlarda yarışması teklifi geldiğinde bunu nazikçe geri çevirerek, Olimpiyatlara Türkiye adına katılmak istediğini söylemiş.

“Bir gün bir kayak merkezinin engelliler için uygunlaştırılması için toplantı yapılıyordu. Bu işle Paralimpik yüzmede madalya almış bir kadın idareci ilgileniyordu. Sonra yarışmalara katılmam gerektiğini o da söyledi. Ancak ben de bir Türk olarak katılmak istediğimi söyledim. Şans ya, Türkiye Paralimpik komitesinin başkanın iletişim bilgilerinin kendisinde olduğunu söyledi” diyen Çekiç, komiteye e-posta attıktan sonra beklemeye başlamış.

‘KİMSE PARALİMPİK OYUNLARA NASIL GİDİLECEĞİNİ BİLMİYORDU’

Çekiç, ardından yaşananları şu şekilde anlatıyor:

* “Bir iki ay içerisinde de bana Ankara'dan ulaştılar. Meğer hem ben hem de Esat Hilmi Bayındırlı aynı zamanlarda iletişime geçmişiz. Durum böyle olunca da ‘Görüşelim bir bakalım ne istiyorlar' dediler. Çünkü daha önce kış Paralimpik oyunlarında Türkiye'de hiçbir sporcu yarışmadığı için nasıl olacağını onlar da bilmiyordu.”

* “Bir süre sonra da bizimle beraber federasyon içinde böyle bir branşı kurmaya karar verdiklerini söylediler. Ve biz Soçi Paralimpik oyunlarına gitmek için hazırlanmaya başladık. Esat Hilmi Bayındırlı benden daha tecrübeliydi. Ama yine de Soçi'ye gitmek için hak kazanmıştım. Bu kararı duyduktan sonra o güne kadar yaşadığım bütün kötü zamanlar, geçirdiğim kaza resmen zihnimden uçup gitti.” 

‘BÜTÜN KOMŞULARIMIZDA VAR BİR BİZDE YOK!’

Fiziksel engelinin yarattığı tüm olumsuzlukları aşan, hayatının bir döneminde yeniden spora dönerek ülkesi adına yarışma gururunu yaşayan ve büyük özverilerde bulunan bir sporcunun yetkililer tarafından beklenen ilgiyi görmemesi büyük bir hayal kırıklığı yaratmış.

Esat Hilmi Bayındırlı ve ben Soçi'ye gittik ama federasyon tarafından çok büyük hatalar yapıldı. Ne bizi ne de yaptığımız sporu önemsediler. Eğer biraz değer verselerdi muhtemelen bugün Esat Hilmi Bayındırlı ve ben Türkiye'de engelli çocukları kaydırıyor olurduk” diyen Çekiç, bir taraftan umutlarını sporla yeniden yeşertecek gençlere ulaşamamanın burukluğunu da yaşıyor ve ekliyor.

“Ben en çok da ülkem adına üzülüyorum. İran, Sırbistan, Azerbaycan’a bakıyorsunuz takım kurmuşlar, sporcuları var ama Türkiye’de yok!”

Engellerini aşıp kayak pistine çıkıyor, saatte 112 kilometrede ölüme meydan okuyorlar...
Fotoğraf: Mehmet Çekiç kişisel arşivi

‘GEREKLİ ÖZEN GÖSTERİLİRSE HER ŞEY YAPILABİLİR’

Ülkemizin ilk kez yarıştığı bu alanda, büyük slalom disiplinini 28. sırada tamamlayan Çerkiç, “Federasyonda kayak yapan kimse yoktu ki. Normal bir şekilde kayak yapmayan insan Paralimpik düzeyi nasıl yaptıracak” şeklinde konuştu.

“Türkiye bir ön çalışma yapmamış, şu an ekipman dahi yok. Eğitici de yok kullanabilecek biri de yok. Artık bu spordan anlayan gerçek bir sorumlu lâzım” diyen 52 yaşındaki sporcu, “Görmeyen ya da yürüyemeyen insanları kayak yaparken ya da tek kolu olmayanları ağırlık kaldırırken görünce insanlar şaşırıyor. Ama bu insanlar bunları başarabiliyor. Demek ki, belirli özveri ve eğitim verildikten sonra her şey yapılabiliyor” şekline konuştu.

BAKMADAN GEÇME!