Dr. Yanıt
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Ekim 28, 2006 00:00
Koşucu bacağı sendromu ve nedenleri üzerine
Halk arasında koşucu bacağı denilen "tibial stres sendromu" tibia kemiğinin ön tarafında egzersiz sonrası hissedilen ağrıdır. Kaslar, kemikler ve eklemler sürekli strese maruz kaldığı zaman vücudun doğal onarma ve iyileştirme yeteneği çalışamaz hale gelir.
Bu gibi durumlarda ortaya çıkan koşucu bacağı genellikle atletlerde, askerlerde ve aşırı egzersiz yapan orta yaşlılarda görülür.
Sert zemin, ağır antrenman, kötü ayakkabı, kötü koşu tekniği (ayak parmak ucunda koşmak gibi), ayak taban anatomisindeki bozukluklar gibi nedenlerden dolayı kemik zarının iltihabi reaksiyonu ile karakterize bir durumdur.
Alt bacak iç-ön bölgede yer alan tibia kemiğinin alt yarı bölgesinde ağrı en belirgin sorundur. Ayak parmakları veya ayak aşağıya doğru büküldüğünde, aktiviteler sırasında ağrı oluşur.
Aşırı çalışan kaslar bu ağrının başlıca nedenidir. Tibia kemiğini bileğe bağlayan kasları fasya (fascia, akzar, bağdokusu) birbirine bağlar. Faysa, sosisi saran deri gibi, sert elastik olmayan bir örtüdür.
Kaslar egzersiz nedeniyle doğal olarak esnediği zaman sonuçta ortaya çıkan basınç kan akışını keser ve bu da ağrıya neden olur. Bu şekildeki tibial stres sendromu, sert zeminlerde koşan atletlerde sık sık görülür.
Ağrı bazen da stres reaksiyonundan kırıklara dek uzanan kemik hasarlarından kaynaklanabilir. Örneğin koşarken kemiğe yansıyan sürekli darbeler, bacak kemiklerinde mikroskobik çatlakların oluşmasına yol açar.
Normal olarak, dinlenme sırasında vücut bu minik çatlakları onarır. Ancak onarım için yeterli zamanı bulamazsa bunlar gelişerek stres kırıklarına yol açar. Bu gibi durumlarda kemik boydan boya kırılır.
İnsanlar koşucu bacağı gibi ağrılı durumlara engel olmak için ayakkabılarına taban ilave ederek ağırlık dağılımını yeniden düzenlerler veya koştukları zemini yumuşatmaya çalışırlar. Doktorlar ayrıca aktif istirahat önerir.
Bu da koşucunun bir süre yüzmesi veya bisiklet çevirmesi anlamına gelir. Tempodaki değişiklik, bacaktaki etkilenen kısmın kendi kendine iyileşmesi için zaman kazanmasını sağlar.
Yaralanmaları engellemek için egzersizden önce kasları ısıtmak bugün bile doğruluğu tartışılan bir konudur. Duke Üniversitesi’nden uzmanlar yavaş tempolu bir ısınma zamanının yararlı olduğunu ileri sürüyor.
Temposu yavaş yavaş artırılan 10 dakikalık bir faaliyet vücudu yoğun egzersize hazırlar. Kısaca koşucu bacağı için en uygun öneri aşırıya kaçmamaktır.
Halk arasında koşucu bacağı denilen "tibial stres sendromu" tibia kemiğinin ön tarafında egzersiz sonrası hissedilen ağrıdır. Kaslar, kemikler ve eklemler sürekli strese maruz kaldığı zaman vücudun doğal onarma ve iyileştirme yeteneği çalışamaz hale gelir.
Bu gibi durumlarda ortaya çıkan koşucu bacağı genellikle atletlerde, askerlerde ve aşırı egzersiz yapan orta yaşlılarda görülür.
Sert zemin, ağır antrenman, kötü ayakkabı, kötü koşu tekniği (ayak parmak ucunda koşmak gibi), ayak taban anatomisindeki bozukluklar gibi nedenlerden dolayı kemik zarının iltihabi reaksiyonu ile karakterize bir durumdur.
Alt bacak iç-ön bölgede yer alan tibia kemiğinin alt yarı bölgesinde ağrı en belirgin sorundur. Ayak parmakları veya ayak aşağıya doğru büküldüğünde, aktiviteler sırasında ağrı oluşur.
Aşırı çalışan kaslar bu ağrının başlıca nedenidir. Tibia kemiğini bileğe bağlayan kasları fasya (fascia, akzar, bağdokusu) birbirine bağlar. Faysa, sosisi saran deri gibi, sert elastik olmayan bir örtüdür.
Kaslar egzersiz nedeniyle doğal olarak esnediği zaman sonuçta ortaya çıkan basınç kan akışını keser ve bu da ağrıya neden olur. Bu şekildeki tibial stres sendromu, sert zeminlerde koşan atletlerde sık sık görülür.
Ağrı bazen da stres reaksiyonundan kırıklara dek uzanan kemik hasarlarından kaynaklanabilir. Örneğin koşarken kemiğe yansıyan sürekli darbeler, bacak kemiklerinde mikroskobik çatlakların oluşmasına yol açar.
Normal olarak, dinlenme sırasında vücut bu minik çatlakları onarır. Ancak onarım için yeterli zamanı bulamazsa bunlar gelişerek stres kırıklarına yol açar. Bu gibi durumlarda kemik boydan boya kırılır.
İnsanlar koşucu bacağı gibi ağrılı durumlara engel olmak için ayakkabılarına taban ilave ederek ağırlık dağılımını yeniden düzenlerler veya koştukları zemini yumuşatmaya çalışırlar. Doktorlar ayrıca aktif istirahat önerir.
Bu da koşucunun bir süre yüzmesi veya bisiklet çevirmesi anlamına gelir. Tempodaki değişiklik, bacaktaki etkilenen kısmın kendi kendine iyileşmesi için zaman kazanmasını sağlar.
Yaralanmaları engellemek için egzersizden önce kasları ısıtmak bugün bile doğruluğu tartışılan bir konudur. Duke Üniversitesi’nden uzmanlar yavaş tempolu bir ısınma zamanının yararlı olduğunu ileri sürüyor.
Temposu yavaş yavaş artırılan 10 dakikalık bir faaliyet vücudu yoğun egzersize hazırlar. Kısaca koşucu bacağı için en uygun öneri aşırıya kaçmamaktır.