Dede Kayahan, baba oluyor

Türk pop müziğinin ünlü ismi Kayahan, 9 Eylülde ikinci kez baba oluyor. Ayvalık Gömeç'te ‘‘Gönül Köşkü’’ adını verdikleri malikanelerinde yaşamlarını sürdüren İpek-Kayahan Acar çifti, çocuklarına ‘‘Gönül’’ adını verecek. Kayahan'ın kızı Beste'den bir de torunu var...

Gömeç'teki Gönül Köşkü'nde öylesine sevinçli bir telaş var ki, sormayın. Bir yandan odalar hazırlanıyor, bir yandan pembe renkli minik giysiler sipariş ediliyor. Çünkü İpek-Kayahan Açar çifti bebek bekliyor. 52'nci baharında ikinci kez baba olmaya hazırlananan ‘‘Büyük Usta’’nın ağzı kulaklarında. Yaz gibi bir nisan öğlesinde Köşk'ün zevkli salonunda bunları ve Cimbom'u konuştuk Kayahan'la.

KIZIMIZ 9 EYLÜLDE

- İlk defa sana açıklıyoruz, kısmet olursa 9 Eylülde bir kızımız olacak. Burasının adı Gönül Köşkü, onun adı da ‘‘Gönül’’ olacak. Artık Beste'mizle, Gönül'ümüzle yaşıyoruz. Çocuğumuzun olacağını ilk önce Beste'ye söyledim, sevindi. Beste, İpek ve Gönül arasındaki dengeyi sağlamak yine bana düşecek. Bunun da altından kalkarız elbette, kimse hariçten gazel atmasın. Bu, yeni bir hayat, yeni bir sorumluluk demek. Buna hazırlanmaya çalışıyorum. Bu benim ikinci evliliğim, aradaki evliliğimi saymıyorum, yanlış yapılmış bir şey vardı. Ben bir Beste'nin annesini hatırlıyorum, bir de İpek'le olan evliliğimi.

52'LİK DEDENİN SEVİNCİ

Kayahan'ın ilk kızı Beste'den bir torunu var. Yani 52'lik Kayahan Dede'nin bir çocuğu olacak.

- Yener'ciğim, ben 52 yaşındayım, 5.5 senedir İpek'le beraberiz. Çok doğru bir profil olduğumuzu söylemiyorum. Sıradışıdır, normal bir şey değildir. Ben şarkı yazarken olağan bir adamım ama, benim özel hayatım böyle. Ben daha yaşlıyım, o daha genç. Bu böyle tesadüf ediyor, çünkü ancak etrafımdaki insanlarla karşılaşabiliyorum.

TÜRKİYE'NİN ŞARKILARI

Genç anne adayı İpek, doktor kontrolüne gittiği İstanbul'dan birazdan dönecek. Onun bir haftalık yokluğunda Kayahan elinde gitarı kapanmış odasına. İlham perisi deyince cinleri tepelerine çıkıyor.

- Yener, öyle ilham falan gelmiyor bana, böyle bir şey yok. Doğayla falan da hiç ilgisi yok. Kendi içinde doğan, batan güneşe bağlı. Burada güneş çok güzey batıyor ama, o bana şarkı falan yazdırmıyor. O benim lüksüm, hak ettiysem onun doğuşunu ya da batışını izliyorum. Ben güneş batarken oturup şarkı yazan bestecilerden değilim. Ben kendi kendime dünyalar yaratıyor, dünyalar bozuyorum. Gitarımı elime alıp daldığım koridor başka bir dünya. Ben Türkiye'nin şarkılarını yazıyorum. Ben plak yapmak için de şarkı yazmıyorum. Şarkılar birikince plak oluyor.

İSTANBUL'A DÖNMEM

Gönül Köşkü'nün bahçesi son gördüğümden bu yana yemyeşil olmuş. Mor menekşeler ise bambaşka. Kayahan İstanbul'a dönmeyi hiç mi hiç düşünmüyor.

- Devamlı çiçek ekiyorum, ağaçların filiz vermesini bekliyorum. Şu anda hepsi uyanıyor. Menekşelerimiz devamlı kendilerini yeniliyorlar. Kuru bir dal bakıyorsun baharda birdenbire patlamış. Yener'ciğim İstanbul'a dönmek için gelmedim buraya. İstanbul'a 9.5 aydır gitmedim. Zaten İstanbul'da da evden dışarı çıkmıyordum, fark etmiyor yani. Taksim'e dört sene gitmediğim olmuştur. Yıllardır kalabalıklara çalıştığım için belki artık kalabalıktan rahatsız oluyorum.

MAÇ İPTAL OLSUN

Köşk'ün kapısında dev ‘‘Şampiyon Galatasaray’’ bayrağı, kasetçalarda piyasaya yeni versiyonu çıkan ‘‘Şampiyon Galatasaray’’ bestesi.

- Sokaktaki hadiseyi maça taşımayı başardılar. Hakaret ettikleri GS bayrağı değil, Türk bayrağı, yaktıkları GS bileti değil, Türk parası. Böyle şeyler onlarda şaka olarak yapılabilirmiş. Bunların yapılmasına izin verenler ya bayrağını, ya ülkesini değiştirmeli ya da bir yere ilhak etmeliler. Leeds bu kadar üzülmesin, 2-0'lık maçı iptal edelim, baştan oynayalım. Hatta dört maç daha oynayalım, birini bile kazanmazsak finale onlar çıksın. Ben futboldan anlıyorsam, Galatasaray her maçta rezil eder bu takımı.

Gönül Köşkü'nden ayrılırken Kayahan sabaha kadar üstünde çalıştığı yeni bestesini elinde gitarıyla mırıldanıyordu:

‘‘Seni sevdim, küle döndüm ben / Beni bir gün sen sevebildin mi? / Hayalinle sevişerken ben neredeydin be yarim?..’’

Beste'ye kardeş geliyor