Çirkinler de ‘kazanır’

Madrid ekibinin oyununa “savunma futbolu, anti-futbol, çirkin futbol” gibi tanımlarda bulunanları da gördüm, Simeone’nin ördüğü savunma ağı için, “Mourinho’nun otobüsü vardı. Ancak Simeone bildiğin tır çekmiş” yorumlarını yapanları da…
Peki, Atletico’nun final yolculuğu, Bayern’in yarı finalde elenmesi sadece bunlardan ibaret mi?

İşte bu önemli maçtan öğrendiklerimiz…
1-ÇİRKİN FUTBOL DA KAZANIRMIŞ: Atletico Madrid’in final performansı futbolseverleri de ikiye böldü. Vidal, Atletico’nun finale yükselmesini "Çirkin futbol kazandı, dünyanın en iyi futbolunu oynayan takım kaybetti. Atletico, tur atlamayı hak etmedi" sözleriyle eleştirdi. Elbette Vidal gibi düşünmeyenlerin sayısı da azımsanmayacak kadar fazla. (Trapattoni’nin bile Bayern’in futbolunu gördüğünde uykusu geliyormuş. Simeone’yi tercih etmesi de doğal)

2-TOPA SAHİP OLMAK ANLAMSIZMIŞ: Barcelona ve Bayern Münih gibi takımların en büyük silahı olan topa sahip olma, Atletico Madrid’in oyun felsefesinde hiçbir şey ifade etmiyor. Topun hakimiyetini rakibe vermeyi tercih eden Atletico Madrid, kontratak futboluyla sonuca gitmeyi tercih ettiğini, Barcelona ve Bayern Münih serilerinde ortalama yüzde 25 ile topa sahip olarak gösterdi. Bu sistem, beğenilir ya da beğenilmez tartışılır, Atletico’ya final biletini getirdi.



3-MAZERET ARAMAYANLAR DA VARMIŞ: Cüneyt Çakır bu maçta penaltı kararında hatalıydı (olabilir)… Griezmann’ın pozisyonu da pek çok hakemi “ofsayt, ofsayt değil” ikileminde bıraktı (bu da doğal). Ancak Bayern elenirken bile hakeme sığınmadı.(İşte burası bizi biraz sıkabilir)… Lahm, "Hakemle alakası yok, biz kendimize bakmalıyız." derken, Guardiola ise, "Futbol konuşalım, hakemi değil" yorumunu yaptı. (Ne kadar da bizden uzak değil mi?)

4-ARABESK ONLARDA DA VARMIŞ: Simeone bugüne kadar kendi yıldızlarını yaratmasıyla bilindi. Bu yıldızlar Atletico formasıyla başarıdan başarıya koşarken, başka takımlara transfer olduklarında aynı performansı mumla arar hale geldiler. Simeone’nin felsefesi bu açıdan bizim ‘acılı’ hikâyelerimizin olmazsa olmazlarından “ya benimsin ya kara toprağın” jargonuna da oldukça benzer…