Cinliğin doruğundasın

Tek bir soru hemşerim memleket nire?
Dedim ya yahu bu dünya benim memleket
Hayır anlamadın hemşerim esas memleket nire
Bu dünya benim memleket
Tövbe, tövbe, tövbe

- Barış Manço (rahmetle ve sevgiyle anıyoruz)

Bu milleti ilk tanıştığında birbirine bağlayan iki şey var. Birincisi ‘nerelisin?’ Sorusu diğeri ise ‘hangi takımı tutuyorsun?’. İngilizler nasıl havadan sudan bahsetmeleri ile meşhursa, biz Türkler de futboldan dem vurmakla meşhur olmalıyız. İlle de yeni tanıştığın insanın, sanki karakterini belli edecekmişcesine, tuttuğu takım sorulur. Ona göre ‘ooo, bizdensin’ veya ‘a bak olmadı şimdi’ geyiği yapılır. Eskiden bu soruya kaçamak cevap ‘milli takımı tutuyorum’ du malum ama orayı da takımzanlaştırdığımızdan beri dönemin teknik direktörüne göre cevabınız sizi başka yerlere götürebilir. Neyse, konu o değil zaten.

Takım tutmak öyle kolay iş değil. Bir keresinde bir açık oturumda gazeteci Cengiz Çandar tariflemişti bunu: ‘İnsan her şeyini değiştirir, takımını değiştiremez’ demişti. Hatta bu bizim yeni tanışanlar, takımlarına sıkı sıkıya bağlı olduklarını genelde şöyle vurgularlar: ‘Abi biz doğuştan’ veya ‘kendimi bildim bileli’.

Sezon aralarının en sevimsiz bölümündeyiz. Futbol yok, dedikodusu fazlasıyla ağırlıklı bir transfer muhabbeti yapıyoruz. Fenerbahçe, en son haberleri buradan alırsınız dediği internet sitesinde gazetelerin bangır bangır demeçlerini yayınladığı, şimdiden gelecek sezonun kadrosunu kafasında kuran Daum’u açıklayamıyor belli nedenlerden dolayı. Kulüp, başına örülen çoraptan kurtulmaya çalışıyor. Üstelik başına o çorabı örenler tarafından. Neyse, konu bu da değil.

Mehmet Topuz diye bir futbolcu var, bilmem duydunuz mu? Futbol oynamadan adını futbolla ilgisi olmayan herkese duyurmayı başaran usta krampon. Yedi kere doğduğundan her doğuşunda ‘doğuştan’ başka takım tutabilen üstün zekalı futbolcu. Henüz 26 yaşında ve aslında kariyerinde düzgün bir başarısı yokken, futbolsuzluğumuz içindeki Abdurrahman Çelebi. Duymuşsunuzdur mutlaka...

Bilmem kaç gündür ilgili ilgisiz herkesin çenesini ve kalemini ve klavyesini boşuna meşgul eden adamın bugün attığı imza ile olan veya olmayan geleceği hazırlandı. Bu adam bir cin, orası kesin. Tavşana kaç, tazıya tut. Kayseri alınmasın, büyük takımlar bozulmasın. Fenerbahçe Kulübü, Milli Piyango İdaresi’nden daha çok lüzumsuz ikramiye dağıtıyor, neden ben de pastadan almayayım. Haklı adam. Sonuna kadar haklı… Bugün bunu der, öteki gün onu der. Bu millet konuştuğundan hızlı unutuyor nasılsa, konuştuğu cümlenin başını bilmiyor, kimse de kimseyi dinlemiyor zaten. Yarın çıkıp ‘Ben aslında doğuştan Uranüs Gençlik İdman Yurdu’nu tutuyorum’ dese, cep telefonu ile rengi kaymış Uranüs formaları giyse bile öteki gün kimse hatırlamayacak, bankadaki para sabit nasılsa, renklerin ne önemi var.

Benim en anlamadığım, basit bir futbolcunun kendisinden bile basit bir duygu sahtekarlığının nasıl olup da takım taraftarlarını bu kadar dolduruşa getirebildiği. Takım yazarı olgusunu bu ülkeye yutturanlar utansın. Takım renkli gözlüklerinin ardından göremedikleri ve görseler de anlamadıkları bir dünya hakkında atıp tutan bir sürü insan gördük kaç haftadır. Bunların en komikleri ‘Futbolcu köle midir?’ romantikleriyle, ‘Boşver Mehmet’im, biliyorum gönlün bizde’ saçmaları. Sorun bakalım 2,5 milyon Euro görmüş mü hayatında? Bu sezon Beşiktaş maçında Topuz gol attığı zaman da ‘Mehmet’im aslanım, ne profesyonelmişsin, gönlün bizde ama ne güzel attın o golü mü’ diyecekler sanıyorsunuz.

Tabii bir de son durak var. Fenerbahçe forması ucuzladı, ayağa düştü artık. Taraftar pankart açmıştı bu sezon: ‘O forma kutsaldır, nasip olmaz herkese’ydi yanlış hatırlamıyorsam. İşin aslı: o forma kutsaldır. Kimlerin sırtında, hangi alın terleriyle bu büyüklüğe ulaşmıştır, bu doğru. Ama herkese nasip olmaz mı? Biraz akıllıysanız size de nasip olabilir. Yeter ki doğuştan ‘cin’ olun.